75 JAAR VELO HANDBAL, EEN GROTE CLUB VOL MOOIE HERINNERINGEN
Voorzitter Barbara Nederpel: “Iedereen voelt zich bij ons thuis.”
In de 75 jaar dat handbalvereniging VELO bestaat, heeft de club uit Wateringen hoogtepunten en dieptepunten meegemaakt. Titels, promoties, maar ook degradaties passeerden in al die jaren de revue. Vanavond zullen in het clubhuis tijdens de feestelijke reünie die memorabele herinneringen ongetwijfeld met veel geestdrift worden opgehaald.
Eigenlijk zijn ze in Wateringen een beetje aan de late kant, maar een eerder moment voor een reünie was er niet. Net op tijd, want morgen wordt de vereniging al weer 76 jaar. Handbalvereniging VELO is op gericht op 15 juni 1949. De handbaltak is begonnen onder de naam ONA (Ontspanning Na Arbeid) en komt voort uit de gelijknamige gymnastiekvereniging. Op 29 december 1951 sluiten de handballers zich aan bij de vereniging VELO.
Voorzitter Barbara Nederpel wil eerst nog wel even kwijt hoe de Westlandse vereniging inmiddels is uitgegroeid tot een club van ruim 450 leden. ,,Dat is veel”, zegt ze met trots. ,,En dat gaat niet zomaar vanzelf Wij zetten in op brede opleiding en ontwikkeling van onze spelers, trainers en coaches. Naast de breedtesport hebben we ook veel aandacht voor de topsport door te werken met een jeugdopleiding tot en met de C en vanaf de B met een prestatielijn en een breedtesportlijn.”
,,Dat is de reden”, vervolgt ze, ,,dat alle leden zich thuis voelen bij VELO en hun steentje bijdragen. De organisatiekracht en de betrokkenheid van de leden, vrijwilligers en sponsoren is groot. Daarom timmeren we al zo lang aan de weg.”
EUROPESE PODIUM
Recent nog kon VELO opnieuw een succes bijschrijven in de rijke geschiedenis. Onder de bezielende leiding van de gelouterde trainer/coach Nico Stet en manager Henk Baggerman eindigden de vrouwen als derde in de eredivisie en mochten zelfs uitkomen op het Europese podium. Een unieke prestatie, die helaas van korte duur was. Het afgelopen seizoen duikelde VELO weer terug naar de eerste divisie. ,,Jammer”, vindt ook Nederpel, ,,maar wij blijven de club die gewoon weer gaat bouwen aan nieuwe successen.”
Zo ging het ook in het verleden. Eind jaren zeventig speelden de dames in de eerste divisie, maar degradeerden jaar na jaar tot in de eerste klasse afdeling. Peter Vonk werd door Harry Tetteroo gevraagd om het team uit het slop te trekken.
,,Ik ging twee keer per week de selectie trainen”, vertelt Vonk die later ook zelf een prima handballer was bij diverse regioclubs. Samen met Erik Rotteveel trainde hij de adspiranten en met Louis Huf, echtgenoot van VELO-icoon Anita Huf, de junioren.
,,Het niveau ging omhoog en in het tweede jaar promoveerden we al naar de derde divisie. Ik ben toen zelf gaan spelen bij heren 1 van VELO onder leiding van Cees Helleman.”
Andere trainers namen het over, onder wie Cor van der Meer en de voormalig topspeelster van Hellas, Mieke Alma-Pottuyt. Zij had de dames vier jaar onder haar hoede en bereikte uiteindelijk de eerste divisie.
VEEL TRANEN EN VEEL PLEZIER
VELO kende trouwens in het nog verdere verleden vaker toptrainers, onder wie de fameuze Haagse oefenmeester Lodewijk de Haan die met de mannen van Operatie’55 veelvuldig landskampioen was geworden. De combinatie van Haagse bluf en noeste Westlandse arbeid bleek vaak een perfecte combinatie.
Vonk nogmaals: ,,De herenafdeling werd later opgericht dan de damestak. Harry Tetteroo speelde daarin een belangrijke rol. Veel oud-spelers van Kwiek Sport kwamen naar VELO toe. We hadden een goed heren 1 onder leiding van Cees Helleman en aanvoerder Aad Alleblas. Veel trainen, maar na afloop veel plezier aan ‘de lange tafels’ in de kantine. Ook de trainingsweekends waren voor zowel de dames als de heren legendarisch”, herinnert Vonk zich nog goed. ,,Tot op de dag van vandaag gaan we met elkaar om. Sportief op de racefiets én als toeschouwers bij de kleinkinderen.”
Stefan Wahl weet zich nog te herinneren, dat VELO in de jaren negentig over een sterk juniorenteam beschikte. ,,Dat speelde zelfs voor het Nederlands kampioenschap met onder anderen de broers Ton, Jos en Bart van der Knaap, Remco Bakker, Guido van Ruijven. Het was een team met veel talent en onder leiding van Erik Rotteveel ontstond er daarna een sterke ploeg. Waarna Wahl moeiteloos de namen opsomt: keeper Johan van Dijk, Frank van der Knaap, Hans van der Meer, Ruud Zwinkels, Dennis Zandvliet, Dennis Nederpel, Stefan Wahl, Sander van Assen, Guido van Ruijven en Ghalid Bachir.
DAG OM NOOIT TE VERGETEN
,,In het tweede jaar speelden we de kampioenswedstrijd in de bomvolle VELO-hal tegen EHC. Een geweldige wedstrijd”, vertelt Wahl nog steeds met trots. ,,Een gelijk opgaande wedstrijd die in de laatste seconde werd beslist. Bij een gelijke stand stopte Johan van Dijk een cruciale bal, speelde de bal naar Sander van Assen met op dat moment Guido van Ruijven al in de break die in de laatste seconde het winnende doelpunt maakte. De hal ontplofte. Een geweldige dag in de historie van VELO. Om nooit te vergeten.”
Er bleven in de jaren daarna talenten doorstromen en geleidelijk aan ontstond er een samenwerkingsverband met de grote buurman Quintus. Tot op de dag van vandaag komen die veelbelovende spelers uit onder de naam UniVerde en maken regelmatig hun opwachting in de hoofdmacht van coach Neso Saponjic. Het geeft aan, dat het dankzij de grote groep vrijwilligers met de jeugdopleiding bij VELO wel goed zit.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: PATRICK DOLKENS
VERRASSENDE TERUGKEER CARMEN RIEPE NA BEVALLING, MAAR DOEK LIJKT GEVALLEN VOOR VENÉCO VELO
De handbalsters van VELO kennen een dramatisch seizoen in de eredivisie en wonnen geen wedstrijd. In een tweeluik met de nummer 3 van de eerste divisie moet degradatie worden voorkomen. Het eerste duel met tegenstander Foreholte ging ruim verloren, al ging het vooral over de verrassende terugkeer van topspeelster Carmen Riepe.
Alex Curescu deed zaterdag een beroep op de 32-jarige Carmen Riepe, zoals hij al eerder de routiniers Angelique van Duijvenbode en Kirsten van Steenbergen terughaalde. Laatstgenoemde raakte echter al in de eerste wedstrijd na haar terugkeer geblesseerd.
Riepe was in het verleden de topschutter van VELO met vaak meer dan tien doelpunten per wedstrijd. Twaalf weken geleden beviel zij van zoontje Ted en nu al voelt zich voldoende fit om haar voormalige club de helpende hand te bieden.
„Ik had het zelf eerlijk gezegd niet verwacht dat ik weer terug zou keren. Ik had ook geen idee of mijn hulp werkelijk het verschil kon maken”, zei Riepe na afloop van het duel in Voorhout, dat met 34-17 verloren ging.
„Ik heb door de zwangerschap meer dan een jaar geen bal meer aangeraakt. Ik heb vooral geprobeerd de dekking wat meer dicht te houden en wat sturing te geven in de verdediging. Aanvallend speelde ik wat meer dienend met vooral het aanspelen van de cirkel. Ik merkte wel dat mijn eigen schot nog niet helemaal terug is op niveau”, constateerde Riepe, die in Voorhout één keer scoorde.
Vorig seizoen speelde Carmen Riepe nog samen met Angelique van Duijvenbode. „Al is het een jaar geleden, toch merk je dat je elkaar door en door kent in het veld. We voelen elkaar nog steeds goed aan in het spel en dat geeft vertrouwen. Ik mis nog scherpte en kracht, maar dat is niet zo vreemd natuurlijk.”
DOEK IS GEVALLEN
Riepe is realistisch en beseft dat door de ruime nederlaag het doek voor VELO in de eredivisie vrijwel zeker is gevallen. „We hebben er alles aan gedaan, maar Foreholte is de betere ploeg. Zaterdag voor eigen publiek moeten we alles uit de kast halen en proberen er voor de trouwe supporters nog iets moois van te maken.”
Ook coach Alex Curescu beseft dat het avontuur op het hoogste niveau na het uiteen vallen van de basisploeg van korte duur was. „De overgebleven speelsters zijn blijven knokken, maar het was een ongelijke strijd dit seizoen.”
TEKST: PETER LOTMAN / AD SPORT
FOTO’S: DENNIS JOUVENAAR
VENÉCO VELO ZET UIT TEGEN MHV WEER BESTE SEIZOENSRESULTAAT NEER
Nadat de uitwedstrijd bij MHV eerder dit seizoen al spannend was en met maar 4 doelpunten verschil werd verloren, gisteren was het niet anders en stond er na 60 minuten zelfs maar een verschil van 3 op het scorebord: 31-28. En dan was Angelique van Duijvenbode, de grote uitblinker in de thuiswedstrijd van vorige week, er gisteren niet eens bij. Voor VENÉCO VELO stond er, laten we eerlijk zijn, natuurlijk niets meer op het spel, waar MHV zich officieel vrij konden spelen.
WEER OP VOORSPRONG
Dat leek in het begin aardig de mist in te gaan toen VELO wederom brutaal een voorsprong pakte; 1-4 na 7 minuten en na 10 minuten stond er nog steeds een 4-7 voorsprong op het bord, ondanks twee tijdstraffen en drie penalties tegen. De eerste twee van die drie penalties werden overigens gestopt door de wederom subliem keepende Anne Koenraad.
Pas halverwege de eerste helft kwam MHV op gelijke hoogte. De 10 minuten daarna ging het volledig gelijk op, hoewel VELO wel steeds op voorsprong kwam. Pas na 24 minuten kwam MHV voor het eerst op voorsprong en nam direct een punten verschil, totdat onze dames in de laatste minuut voor rust twee keer scoorde en hierdoor met een 14-14 gelijke stand de rust in gingen.
TWEEDE HELFT
Ook het begin van de tweede helft ging gelijk op. MHV kwam wel even op 17-15, maar na 35 minuten stond het weer 17-17. Daarna liep MHV uit naar 21-17 en bouwden ze die voorsprong langzaam uit naar het grootste verschil van de wedstrijd, toen het 5 minuten voor het einde 29-23 stond.
BIZAR EINDE
Toen de laatste minuut al voor driekwart voorbij was, en het met nog maar 15 seconden te spelen 31-26 stond, brak het meest bizarre einde van het seizoen aan. Eerst maakte Isabella Strijers 12 seconden voor tijd nog de 31-27 toen met nog 7 seconden op de klok MHV na net de middenuit te hebben genomen een time-out nam. In plaats naar een medespeler te passen bij de hervatting, ging de MHV speelster met de bal lopen, wat een vrije bal voor VELO betekende. In plaats van de bal direct neer te leggen, hield de MHV’ster de bal nog even vast totdat de zoemer van het einde ging.
Terwijl heel MHV al feestvierde vanwege lijfsbehoud, waren de sterk fluitende scheidsrechters nog niet klaar. Op het verhinderen van een vrije worp staat normaal gesproken een 2 minuten tijdstraf, ware het niet dat dat in de laatste 30 seconden een rode kaart en een penalty betekent. Deze werden beide ook gegeven en met het benutten van de penalty door Kim Schildmeijer heeft het dus kunnen gebeuren dat VELO in de laatste 13 seconden van de wedstrijd 2 doelpunten was ingelopen naar de 31-28 eindstand.
TROTS
Ondanks het verlies kunnen we trots zijn op de meiden die 60 minuten lang, terwijl er niets meer op het spel stond, met z’n allen keihard gestreden hebben voor een goed resultaat.
𝗗𝗼𝗲𝗹𝗽𝘂𝗻𝘁𝗲𝗻 𝗩𝗘𝗡𝗘𝗖𝗢 𝗩𝗘𝗟𝗢: Kim Schildmeijer (10), Lenna Houdijk (7), Isa van Rijn (3), Isabella Strijers (3), Lotte Duijnisveld (2), Nikki Schildmeijer (1), Hayden van der Tier (1) en Noortje van der Stap (1).
DOOR: REMCO SCHAEFERS
10 VRAGEN AAN… ANNE KOENRAAD
Op welke leeftijd begon je met handbal?
Ik denk dat ik ongeveer 6-7 jaar was.
Hoe lang speel je al bij VELO?
Dit is mijn tweede seizoen bij VELO.
Bij welke clubs heb je gespeeld?
Ik ben begonnen bij de vereniging in het dorp waar ik ben opgegroeid, Roef! Vijf jaar geleden zocht ik meer uitdaging en ben ik overgestapt naar PSV. Toen ik twee jaar geleden in deze regio ging wonen besloot ik ook over te stappen naar een club in de buurt en kwam ik bij VELO terecht.
Wat is jouw positie in het veld en wat vind je leuk aan die positie?
Ik ben keeper. Wat zo leuk is aan deze positie is dat je de laatste persoon bent die ervoor kan zorgen dat de tegenstander niet scoort. Je hebt dus veel verantwoordelijkheid. Daarnaast is het technische gedeelte ook heel leuk.
Wat doe je in het dagelijks leven als je niet handbalt?
Ik studeer Industrieel Ontwerpen in Delft. Daarbuiten spreek ik veel af met vrienden en familie en vind ik het lekker om te hardlopen.
Wat is jouw ambitie in het handbal?
Mijn grootste ambitie op dit moment is om met dit gezellige team te groeien. We hebben natuurlijk een lastig seizoen maar we maken ook zo veel mooie stappen en die zou ik graag willen blijven maken.
Wat is het mooiste moment in jouw handbalcarrière tot nu toe?
Dat was de Europacup van vorig jaar in Ankara. Ik was nieuw bij de club en mocht plotseling mee naar Turkije, twee weken na mijn debuut in de Eredivisie. De hele reis was één groot feest met alle supporters en dat je daar in zo’n stadion mag staan was echt een hele mooie ervaring.
Wat was je grootste handbalblunder?
Met de Handbalschool Brabant waren we een keer bij een toernooi in Denemarken. We stonden in de halve finale en ik mocht gaan keepen. Ik ging heel enthousiast het veld in en toen kwam de eerste bal mijn kant op. Helaas kwam die keihard tegen mijn gezicht aan, waardoor ik flauw viel en met een dik blauw oog het veld afging. Ik heb de rest van de wedstrijd niet kunnen keepen🙁
Welke handballer is jouw voorbeeld en waarom?
Katrine Lunde is voor mij wel een voorbeeld. Haar techniek is heel mooi en daar zou ik nog wel van willen leren.
Waarom is VELO de leukste club om voor te spelen?
Het wordt vaak gezegd, maar de gezelligheid bij VELO is echt uniek. Er hangt altijd sfeer in de zaal bij zowel jeugdwedstrijden als bij ons. Maar ook binnen het team is het heel gezellig en zijn het stuk voor stuk leuke meiden.
STERKE EERSTE HELFT VENÉCO VELO HELAAS NIET VOLDOENDE
Onze dames begonnen erg sterk aan de wedstrijd. Angelique van Duijvenbode was in bloedvorm, werd topscorer aan VELO zijde met 8 doelpunten en gaf een paar geweldige passjes en assists, Anne Koenraad stopte enorm veel schoten waaronder een penalty, Kim Schildmeijer en Lenna Houdijk die weer goed op schot waren, Hayden van der Tier die sterk verdedigde, alles paste goed in elkaar en er werd door het hele team voor elke bal gestreden.
Direct aan het begin pakten we meteen een 3-1 voorsprong die halverwege de eerste helft, onder de vele aanmoedigingen van de weer met honderden opgekomen trouwe supporters, nog werd uitgebouwd naar 10-7. En dat terwijl VELO een aantal keer in ondertal stonden en zelfs even met 2 spelers. Pas in de laatste minuut van de eerste helft kwam MHV door een penalty voor het eerst op voorsprong.
Aan het begin van de tweede helft werd Nikki Schildmeijer met succes opgeofferd om de topscorer van MHV af te stoppen. Al kon er door het niet goed overnemen van haar positie in de verdediging niet voorkomen worden dat MHV in de eerste 10 minuten van de tweede helft uitliep naar 18-24.
Ook al leek er nog voldoende tijd over en onze dames in de eerste helft hadden laten zien dat ze niet voor MHV onderdoen, het ging toch in de hoofden zitten. Hierdoor kon MHV de wedstrijd uiteindelijk vrij eenvoudig uitspelen.
Na 52 minuten stond met 22-31 het verschil van 9 doelpunten al op scorebord, wat uiteindelijk de 27-36 einduitslag zou worden.
Doelpunten VENÉCO VELO: Angelique van Duijvenbode (8), Kim Schildmeijer (7), Lenna Houdijk (5), Nikki Schildmeijer (2), Lotte Duijnisveld (2), Noortje van der Stap (1), Isa van Rijn (1) en Bente van Steekelenburg (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE & WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO KOMT IETS DICHTERBIJ, MAAR PSV WEDEROM VEEL TE STERK
Onder toeziend oog van Carmen, Kirsten, Talisa en Nico heeft VENÉCO VELO de derde nederlaag van het seizoen geleden tegen PSV. Hoewel het weer een ruime nederlaag was, worden ze wel steeds kleiner. Gingen onze dames er eerder met respectievelijk 24 en 22 verschil van het veld af, dit keer bleef het bij 19: 15-34.
Het eerste kwartier speelde VELO nog prima. De verdediging stond goed en ook door goed keeperswerk van Anne Koenraad kon PSV maar moeizaam scoren. Omdat ook VENÉCO VELO veel kansen miste, werd er in de beginfase weinig gescoord. Na 6 minuten stond het pas 0-1 en pas tijdens de eerste tijdstraf van VELO kon PSV er twee bijmaken en stond het na 8 minuten 0-3. Toen het daarna van 1-5 naar 3-5 ging leek er halverwege de eerste helft nog iets mogelijk. Tijdens de eerdere ontmoetingen stond het rond die tijd namelijk al respectievelijk 1-12 en 1-8.
VEEL GEMISTE KANSEN
Tot aan de rust speelde VELO handballend ook nog best aardig, kregen we veel kansen, maar werden die, ook door een goede keepster aan PSV zijde, helaas veel te veel gemist. PSV kon zodoende van daaruit simpel op de break spelen en schoten zij inmiddels wel met scherp, resulterend in een al onoverbrugbare 6-16 ruststand.
Het eerste kwartier van de tweede helft ging op dezelfde manier verder en stond halverwege de tweede helft met 9-28 al het uiteindelijke verschil van 19 doelpunten op het scorebord. Het laatste kwartier ging verder dus gelijk op en ontpopte Lenna Houdijk zich tot topscorer aan VELO kant en werd het met 6 doelpunten het meest productieve kwartier van de wedstrijd.
Volgende week zondag 6 april staat om 11.30 uur de volgende wedstrijd op het programma, thuis tegen MHV ’81, dat eveneens de eerste twee wedstrijden verloor en zodoende maar 1 punt boven VELO staat.
Doelpunten VENÉCO VELO: Lenna Houdijk (6), Kim Schildmeijer (3), Malin Teuscher (2), Lotte Duijnisveld (1), Beau van Oort (1), Angelique van Duijvenbode (1) en Hayden van der Tier (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
10 VRAGEN AAN… MALIN TEUSCHER
Op welke leeftijd begon je met handbal?
Ik begon met handballen toen ik 7 jaar was via een programma op school. Op mijn 9e ben ik voor het eerst bij een club gaan spelen.
Hoe lang speel je al bij VELO?
Ik speel bij VELO sinds het begin van dit seizoen.
Bij welke clubs heb je gespeeld?
Ik ben bij Handball Emme begonnen, waar ik voornamelijk met jongens speelde. Later ben ik overgestapt naar Handballverein Herzogenbuchsee.
Wat is jouw positie in het veld en wat vind je leuk aan die positie?
Mijn positie is linkerhoek. Ik vind het leuk om verschillende variaties to proberen in zowel schoten als landingen. Schieten op doel lijkt eenvoudig, maar er zijn zoveel kleine details waar aan gewerkt moet worden, wat het leuk en uitdagend maakt.
Wat doe je in het dagelijks leven als je niet handbalt?
Op dit moment doe ik een 𝘴𝘢𝘣𝘣𝘢𝘵𝘵𝘪𝘤𝘢𝘭 als au pair, wat betekent dat ik bij een family woon en voor hun 3 kinderen zorg. In mijn vrije tijd probeer ik zoveel mogelijk van Nederland te zien.
Wat is jouw ambitie in het handbal?
Mijn doel is om zo lang mogelijk te genieten van het spel en tegelijkertijd mezelf te verbeteren en plezier te hebben.
Wat is het mooiste moment in jouw handbalcarrière tot nu toe?
Eén van mijn favoriete momenten was het Zwitserse landskampioenschap te winnen tijdens mijn laatste seizoen in de jeugd. Het was een zenuwslopende wedstrijd, we stonden bijna de hele wedstrijd op achterstand, maar het lukte om in de laatste minuten op gelijke hoogte te komen en een verlenging af te dwingen. Ik genoot echt van die extra 10 minuten met mijn teamgenoten in een geweldige atmosfeer waarin we de wedstrijd uiteindelijk konden winnen.
Ik ben ook heel dankbaar om in Nederland te kunnen spelen en vooral de ervaring in de Europacup.
Wat was je grootste handbalblunder?
Toen ik ongeveer 10 jaar was, speelden we een toernooi zonder dat we een keeper hadden. Ik lachte mijn teamgenootje uit die als keeper moest invallen. Karma natuurlijk, want ik werd vervolgens uitgekozen. Al tijdens de tweede aanval kreeg ik een schot in mijn gezicht, dat een schotafdruk achterliet op mijn voorhoofd die zelfs de volgende dag nog zichtbaar was. Mijn keeperscarrière duurde zodoende maar 2 minuten en ik heb daarna nooit meer een stap in het doel gezet.
Welke handballer is jouw voorbeeld en waarom?
Ik heb niet echt een voorbeeld, maar vind het wel leuk om naar Mia Emmenegger te kijken. Ze is een jonge linkerhoekspeelster die al regelmatig met het Zwitserse nationale team meespeelt. Alles wat ze doet lijkt zo makkelijk te gaan.
Waarom is VELO de leukste club om voor te spelen?
Eén van de eerste Nederlandse woorden die ik leerde omschrijft het perfect: gezelligheid. Ik vind het geweldig hoe gezellig deze club is en hoe iedereen me verwelkomd heeft en open is. Helemaal omdat ik geen enkel Nederlands woord kende toen ik hier voor de eerste keer kwam.
EEN GEWELDIG BEGIN EN FLINKE DOMPER VOOR VENÉCO VELO TIJDENS EERSTE WEDSTRIJD NACOMPETITIE TEGEN DSVD
Maar vooral voor Kirsten van Steenbergen die zich haar terugkeer heel anders had voorgesteld. Vol goede moed had ze ernaar uitgekeken om weer te spelen. Helaas sloeg binnen 8 minuten het noodlot al toe en moest ze met een elleboogblessure naar het ziekenhuis. We wensen Kirsten een zeer spoedig herstel toe!
EEN GEWELDIG BEGIN
Met de ervaren krachten Kirsten van Steenbergen en Angelique van Duijvenbode in de gelederen, die de rest ook beter lieten spelen, pakte VENÉCO VELO direct de voorsprong en op het moment van de overtreding op Kirsten die haar de blessure opleverde en de daaruit volgende penalty stond het 3-5.
Door de ook goed spelende Kim Schildmeijer en Lotte Duijnisveld, de sterk keepende Anne Koenraad en de geweldige passjes van Angelique kon de voorsprong zelfs nog uitgebouwd worden naar 5-9 halverwege de eerste helft. Daarna werd de voorsprong langzaam kleiner, maar pas na 22 minuten stond het weer gelijk. Na een aantal breaks tegen stond het bij rust 15-12.
TWEEDE HELFT
Door het uitvallen van Kirsten leek het toen al een onhaalbare kaart te worden. Onze dames kwamen de eerste 5 minuten van de tweede helft nog wel veelbelovend terug naar 18-17, maar door een penalty, een tijdstraf én 4 breaks op rij was het na 40 minuten alweer 23-17, een voorsprong die DSVD de rest van de tweede helft met nog veel meer breaks eenvoudig uitbouwden naar de uiteindelijk geflatteerde 38-23.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (9), Lotte Duijnisveld (6), Lenna Houdijk (3), Kirsten van Steenbergen (1), Angelique van Duijvenbode (1), Hayden van der Tier (1), Bente van Steekelenburg (1) en Noortje van der Stap (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
TRAINER CURESCU HAALT OUDGEDIENDEN TERUG NAAR VELO VOOR NACOMPETITIE
Trainer-coach Alex Curescu is er alles aan gelegen om zijn club VELO in de eredivisie handbal te houden. Om die reden doet hij in de nacompetitie een beroep op twee oudgedienden. Kirsten van Steenbergen en Angelique van Duijvenbode, beiden 29, hebben zich bereid verklaard vanaf zaterdag van de partij te zijn.
Het tweetal maakte deel uit van het succesvolle team dat de laatste twee seizoenen zo geweldig presteerde op het hoogste niveau en zelfs de Europa Cup haalde. Na het stoppen van vrijwel de gehele basisploeg won de club uit Wateringen geen wedstrijd. Er bleef voor de ambitieuze Curescu dus niets anders over om met een (te) jeugdig team te proberen te overleven. En vóóral om de moed erin te houden na weer een verloren partij.
,,Dat was niet altijd even makkelijk”, geeft Curescu toe. ,,Maar de sfeer is prima gebleven en daarom wil ik met die meiden ook proberen in de eredivisie te blijven. Dat wordt nog een hele klus, want ik realiseer me dat ik van Kirsten en Angelique geen wonderen mag verwachten. Zij brengen wél ervaring mee en dat kunnen we de komende tijd goed gebruiken.”
Even bestond nog de hoop, dat record-schutter Carmen Riepe zou kunnen aanhaken. Zij is echter na haar bevalling nog niet in de conditie om nu al in actie te komen.
DUBBELE KANS
In feite heeft VELO een dubbele kans om zich te handhaven. Als het kans ziet om voorlaatste in de degradatiepoule te worden, mag het ook volgend seizoen uitkomen in de eredivisie.
Lukt dat niet en is na de serie wedstrijden tegen DSVD, PSV en MHV opnieuw de laatste plaats het resultaat, dan kan VELO het nog proberen in de herkansing tegen de nummer drie van de eerste divisie.
Kirsten van Steenbergen voelt het min of meer als haar plicht om VELO uit de brand te helpen. ,,Ik heb mooie jaren beleefd bij de club en nu het nodig is, wil ik graag wat terugdoen. VELO heeft tien jaar enorm veel gedaan voor mij. Als ik nu kan helpen, doe ik dat graag. Het is zeker niet gezegd, dat het met onze hulp lukt om te handhaven. Onze ervaring kan daar misschien wel aan bijdragen.”
EVEN WENNEN
Over de fysieke gesteldheid van Van Steenbergen hoeft coach Curescu zich geen zorgen te maken. ,,Ik ben na het stoppen met handballen naar de sportschool gegaan en train voor de Hyrox. Dus fit ben ik en ik moet alleen nog snel het handbalritme terugvinden. Het zal even wennen zijn, omdat ze nu een andere manier van spelen hebben met een hoger tempo en nieuwe wissels. We gaan gewoon knallen en plezier maken met elkaar en dan zien we wel of het genoeg is.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
OOK LAATSTE WEDSTRIJD VENÉCO VELO EINDIGT IN NEDERLAAG
Ook de laatste wedstrijd, uit tegen PSV, eindigde in een nederlaag voor onze dames.
Na 10 minuten stond het al 6-0 en pas na 14 minuten werd door Kim Schildmeijer met de 8-1 het eerste VELO doelpunt gemaakt. Helaas kon de met 10 reddingen in de eerste helft sterk keepende Anne Koenraad niets veranderen aan de 19-7 ruststand.
De eerste 10 minuten van de tweede helft waren even een goede fase waarin het gelijk opging, ingevallen keepster Caitlin Angevaare een penalty stopte en VENÉCO VELO zelfs een punt inliep naar 24-13. De rest van de tweede helft liep PSV echter vrij eenvoudig uit naar de toch nog flinke uitslag: 40-18.
Hiermee is een einde gekomen aan de ‘oefencampagne’ in aanloop naar de nacompetitie die volgende week van start gaat met de uitwedstrijd tegen DSVD in Deurningen.
Doelpuntenmakers VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (6), Beau van Oort (4), Lotte Duijnisveld (3), Bente van Steekelenburg (3), Hayden van der Tier (1) en Nikkie Schildmeijer (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: FOTOREZA.NL
10 VRAGEN AAN… KIM SCHILDMEIJER
Voor de tweede aflevering van onze nieuwe rubriek genaamd “10 vragen aan…” zijn we in gesprek gegaan met onze topscorer.
Op welke leeftijd begon je met handbal?
4 jaar bij kabouters van Wings
Hoe lang speel je al bij VELO?
2 jaar
Bij welke clubs heb je gespeeld?
Wings/WHC, Quintus en Velo
Wat is jouw positie in het veld en wat vind je leuk aan die positie?
Linkeropbouw en wat ik er zo leuk aan vind is dat ik zowel kan passeren als van afstand kan gooien. Daarnaast kan je ook veel teamgenoten vrij spelen wat ik ook leuk vindt. Dus er is veel variatie.
Wat doe je in het dagelijks leven als je niet handbalt?
Ik studeer geneeskunde. Als er nog tijd over is vind ik het leuk om te tennissen en uiteten te gaan met mijn familie en vrienden.
Wat is jouw ambitie in het handbal?
Nog lang met veel plezier te kunnen handballen.
Wat is het mooiste moment in jouw handbalcarrière tot nu toe?
Nederlands kampioen in de C-jeugd en de Europa Cup. Dit waren beide erg mooie ervaring waarbij voor veel publiek mocht spelen.
Wat was je grootste handbalblunder?
In de finale van een toernooi liet ik de bal uit mijn handbal vallen bij een penalty.
Welke handballer is jouw voorbeeld en waarom?
Ik heb niet echt 1 speler die een voorbeeld voor mijn is, want ik vind veel spelers goed. Maar als ik nu iemand zou moeten kiezen is dat Mathias Gidsel (Rechteropbouw van Deense handbalteam en Füchse Berlin), want hij is een erg vaardige handbalspeler die zowel goed kan passeren als van afstand schieten. Daarnaast scoort hij vaak nog met leuke trucjes.
Waarom is VELO de leukste club om voor te spelen?
Het is een gezellig handbalclub, waarbij je ook nog op hoog niveau kan handballen.
KNAPPE OVERWINNING VENÉCO VELO DB1 OP QUINTUS
Na mooie overwinningen van onze Dames 2 en DA1, was de Westland Derby in de Landelijke Kampioenspoule tussen VENÉCO VELO DB1 en Quintus DB1 hét toetje van een mooie handbalmiddag. Met 5 punten uit 10 wedstrijden stond onze DB1 op de achtste plaats in die Kampioenspoule. Quintus DB1 stond met 9 punten uit 9 wedstrijden 3 plaatsen hoger. Dat het een lastige middag zou worden was vooraf dus wel verwacht.
Maar onze meiden, die zelf met elkaar hadden afgesproken eerder op de club te komen om zich optimaal voor te bereiden, begonnen direct al goed aan de wedstrijd. Quintus kwam nog wel op 0-1, maar dat werd al snel omgedraaid naar een 3-1 voorsprong voor VELO. Hoewel Quintus de voorsprong af en toe wel verkleinde, kwam deze eigenlijk nooit echt in gevaar. De gedrevenheid en de wil om voor elk punt te knokken resulteerde in een mooie 9-6 ruststand.
Maar daarmee was de wedstrijd natuurlijk nog niet gespeeld. Onze DB1 moest voluit blijven gaan, want in een Westland Derby weet je het nooit. En dat deden ze. Prachtig was het om te zien hoe ze als één team bleven strijden voor elke bal, waarbij niemand verzaakte.
Beetje bij beetje wist VENÉCO VELO DB1 de voorsprong zelfs uit te breiden waarmee de druk op Quintus alsmaar groter werd. Dit resulteerde op hun beurt weer in de nodige fouten waar onze meiden weer van konden profiteren en uiteindelijk een heerlijke en dikverdiende 22-15 overwinning op het bord zetten.
Felicitaties en complimenten aan het hele team! 👏
VENÉCO VELO HEEFT TEGEN LANDSKAMPIOEN GOEDE LIJN OMHOOG WEER GEVONDEN
Na de twee flinke nederlagen werd er gisteren tegen uitgerekend landskampioen Fortes Venlo bij vlagen weer goed gehandbald. De uiteindelijke uitslag van 22-38 was dan ook enigszins geflatteerd.
Al was daar in de eerste minuten nog niets van te merken. Na tien minuten stond het al 1-8 en een afstraffing zoals onze dames de afgelopen twee weken om de oren kregen leek weer in de maak. Ook Fortes Venlo maakte in die fase hartelijk gebruik van de slordigheden en schoten op de keeper om in de break genadeloos toe te slaan.
Met een beetje hulp van Venlo kwam VENÉCO VELO in de wedstrijd. Nadat Venlo-speelster Liza Rovers van de scheidsrechters een 2 minuten tijdstraf had ontvangen gingen de Limburgers nog steeds met 6 spelers aanvallen om de ondertalsituatie op te vangen en bleef er zodoende een leeg doel achter. Tot twee keer toe kon Jill Hermans daar gebruik van maken door beide keren na een doelpunt snel de middenuit te nemen door direct op het lege doel te schieten.
Vanaf dat moment ging VELO beter spelen, miste Venlo de nodige kansen en pakte ook keepster Anne Koenraad aardig wat ballen, waaronder een penalty. Na die eerste tien minuten ging de wedstrijd volledig gelijk op en stond er tijdens de rust dus nog steeds een 7-punten verschil op het scorebord: 12-19.
De tweede helft begon helaas zoals de eerste. Binnen tien minuten scoorde Fortes Venlo vijf keer op rij en stond het al 12-24. Door geweldig keeperswerk van de na de rust ingevallen keepster Caitlin Angevaare en onder andere 3 doelpunten op rij van Beau van Oort kwam VENÉCO VELO in een sterke fase terug tot 17-25. Helaas kon Fortes Venlo daarna toch nog verder uitlopen en werd er een enigszins geflatteerde 22-38 op het wedstrijdformulier gezet.
Doelpunten VENÉCO VELO: Beau van Oort (5), Jill Hermans (4), Kim Schildmeijer (4), Lotte Duijnisveld (3), Bente van Steekelenburg (3) Lenna Houdijk (1) en Sacha Nederpel (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLESBLAS PHOTOGRAPHY
10 VRAGEN AAN… BENTE VAN STEEKELENBURG
We beginnen met een nieuwe rubriek genaamd “10 vragen aan…” en met wie beter te beginnen dan met onze aanvoerder.
Op welke leeftijd begon je met handbal?
Met 6 jaar!
Hoe lang speel je al bij VELO?
Al 17 jaar 😱
Wat is jouw positie in het veld en wat vind je leuk aan die positie?
Middenopbouw. Ik vind deze positie erg leuk omdat je vanaf deze positie de lijnen kan uitzetten en kan bepalen hoe er gespeeld wordt
Wat doe je in het dagelijks leven als je niet handbalt?
Ik werk als projectmanager bij bQurius! Daarnaast vind ik het leuk om in mijn vrije tijd leuke dingen te doen met mijn familie en vriendinnen.
Wat is jouw ambitie in het handbal?
Om met dit team nog mooie stappen te gaan maken. We zijn op dit moment nog een erg jong team, maar juist daarom zou ik het erg gaaf vinden om met elkaar te groeien en te laten zien wat we kunnen bereiken.
Wat is het mooiste moment in jouw handbalcarrière tot nu toe?
Ik kan eigenlijk niet kiezen tussen 2 momenten. Namelijk de promotie naar de Eredivisie & Europa Cup spelen. De promotie naar de Eredivisie was iets waar ik nooit over had durven dromen en het was heel gaaf om dit mee te maken met het team. Maar Europa Cup spelen was ook een heel mooi moment. Om te mogen spelen op dit hoge niveau met alle supporters erbij is iets wat ik niet snel ga vergeten.
Wat was je grootste handbalblunder? Of een leuke anecdote?
Voor dit seizoen had ik nog nooit een rode kaart gepakt. En toen pakte ik ineens mijn allereerste rode kaart tijdens de uitwedstrijd in Luxemburg met Europa Cup. Dat was wel even een domper 😂🥲
Welke handballer is jouw voorbeeld en waarom?
Estavana Polman. Zij speelt op dezelfde positie als ik, en ik vind haar gewoon een hele goeie handbalster. Ook hoe ze elke keer na zware blessures weer opkrabbelt vind ik heel erg knap!
Waarom is VELO de leukste club om voor te spelen?
Omdat VELO een combinatie is van topsport en gezelligheid. Het is een club waar veel teams op hoog niveau spelen, maar het is ook een club waar het altijd gezellig is. Dat vind ik eigenlijk de perfectie combinatie en hierdoor heb ik het al zo lang naar m’n zin bij deze club.
VERWACHTTE NEDERLAAG VENÉCO VELO TEGEN KOPLOPER SEW
Na de oorwassing van vorige week tegen VZV werd afgelopen zaterdag minstens zo’n nederlaag verwacht tegen de koploper. Maar uiteindelijk viel dat nog wel mee.
Zeker de eerste helft kwamen de verwachtingen uit. Alle slordigheden werden genadeloos afgestraft met het razendsnelle spel van SEW. De 7-24 ruststand was een logisch gevolg daarvan.
De tweede helft ging zowel aanvallend als verdedigend wel een stuk beter. Na 11 minuten was het uiteindelijke verschil van 22 al bereikt en de laatste 20 minuten ging dus eigenlijk gelijk op.
Tijdens de laatste 10 minuten kwamen onze dames zelfs nog even goed terug door een 14-39 achterstand via 5 doelpunten op rij terug te brengen naar 19-39.
Achteraf viel de einduitslag met 20-42 dus nog wel mee en is geen schande tegen het dit seizoen zeer sterk presterende SEW.
𝗗𝗼𝗲𝗹𝗽𝘂𝗻𝘁𝗲𝗻 𝗩𝗘𝗡𝗘́𝗖𝗢 𝗩𝗘𝗟𝗢: Lotte Duijnisveld (5), Nikki Schildmeijer (4), Isa van Rijn (3), Lenna Houdijk (3), Bente van Steekelenburg (2), Isabella Strijers (1), Beau van Oort (1) en Hayden van der Tier (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLESBLAS PHOTOGRAPHY
EENVOUDIGE ZEGE VENÉCO VELO D1 OP DIOS D1
VENÉCO VELO D1 heeft afgelopen zondag een eenvoudige overwinning behaald op DIOS D1. Hoewel onze meiden en jongens verdedigend nog wel wat steekjes lieten vallen, waren ze aanvallend superscherp. Dat resulteerde in een erg doelpuntrijke wedstrijd waarin VELO eigenlijk nooit in de problemen kwam: 44-31.
Gefeliciteerd met dit mooie resultaat, jongens en meiden!
Stand aan kop Eerste Klasse ZW-DH
1. Hellas D1 13 – 26
2. Aalsmeer D1 13 – 24
3. VENÉCO VELO D1 14 – 20
4. Westlandia D1 14 – 20
5. Quintus D1 14 – 10
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
KNAPPE OVERWINNING VENÉCO VELO DB2 OP AALSMEER IN TOPKLASSE
Hoewel VENÉCO VELO DB2 op de laatste plaats stond in de Topklasse en Aalsmeer 4e met 8 punten meer, hebben onze meiden afgelopen zondag toch een prachtige overwinning weten te behalen.
De DB2 begon al goed aan de wedstrijd en kwam op 2-0 voor. Helaas werden er vervolgens een aantal kansen gemist waardoor Aalsmeer de voorsprong kon overnemen: 2-4.
Die voorsprong, van steeds 1 à 2 doelpunten, kon Aalsmeer tot anderhalve minuut voor rust vasthouden. In die laatste anderhalve minuut maakte de DB2 in rap tempo 3 doelpunten achter elkaar om met een 14-12 voorsprong de rust in te gaan.
Na rust was er eigenlijk geen vuiltje meer aan de lucht en werd de voorsprong gestaag uitgebouwd naar een mooie en zeer knappe 30-21 overwinning.
Door de nederlagen van directe concurrenten Tachos en Savosa is VENÉCO VELO DB2 opgeklommen naar de 6e plaats.
Gefeliciteerd met dit mooie resultaat, meiden!
Stand Topklasse West 2
1. Verburch DB1 17 – 34
2. Westlandia DB1 17 – 26
3. Quintus DB2 16 – 20
4. Aalsmeer DB2 16 – 15
5. TOGB DB2 17 – 14
6. VENÉCO VELO DB2 17 – 9
7. Savosa DB1 17 – 8
8. Tachos DB2 17 – 8
Meer foto’s zijn te bestellen op:
https://www.oypo.nl/nl/94c07ae2c6fc2106
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
VENÉCO VELO DS2 WINT VAN FEYENOORD NA GOEDE TWEEDE HELFT
De eerst helft was gisteren een matige van VENÉCO VELO DS2 wat resulteerde in een 6 doelpunten achterstand bij rust tegen de nummer 9 van de Hoofdklasse D.
De 2e helft was daarentegen volledig omgedraaid en wisten onze dames door goed spel de uitslag om te buigen naar een uiteindelijk knappe 29-25 overwinning!
Door nederlagen van de directe concurrenten Gemini en DIOS, die de 2 plaatsen boven ons bezetten, is de top 3 weer in zicht gekomen.
Stand aan kop Hoofdklasse D
1. Verburch DS1 17 – 34
2. Westlandia DS2 17 – 25
3. DIOS DS1 17 – 23
4. Gemini DS1 17 – 19
5. VENÉCO VELO DS2 17 – 18
6. Roda ’71 DS1 17 – 18
DOOR: REMCO SCHAEFERS
VENÉCO VELO GEEFT GOEDE SPEL TEGEN VOC GEEN VERVOLG TEGEN VOC 2
Alhoewel VOC 2, de helft van hun dames uit het eerste team deden mee. En tot en met de leeftijd van 22 mag dat volgens de regels. Maar VOC liet VELO dus geen moment in ons spel van afgelopen zaterdag komen: 38-18.
Het gemis van Isa van Rijn en het weinig mee kunnen spelen van zowel Kim als Nikki Schildmeijer, toch 3 van de uitblinkers van afgelopen zaterdag, woog ook erg zwaar. Scoren ging moeizaam, veel kansen werden gemist.
Na 8 minuten stond het nog wel 2-2, VELO kwam zelfs nog weer even brutaal op 1-2 voorsprong, maar vanaf dat moment liep VOC gestaag uit. Na 12 minuten stond het 6-4 en na 20 minuten was de stand al 13-5. Met de rust stond er een 18-9 achterstand op het scorebord.
De tweede helft was niet veel anders. De eerste 5 minuten werd er niet gescoord en het duurde zelfs tot de tiende minuut voordat VELO het eerste doelpunt maakte: 22-10. Uiteindelijk werd de ruststand, ondanks nog wat knappe reddingen van zowel Anne Koenraad als Caitlin Angevaare die het laatste kwartier mocht invallen, in de tweede helft ongeveer verdubbeld tot een 38-18 eindstand. Hiermee is helaas een einde gekomen aan het bekeravontuur van VENÉCO VELO.
Doelpunten VENÉCO VELO: Lotte Duijnisveld (5), Beau van Oort (4), Lenna Houdijk (3), Kim Schildmeijer (1), Hayden van der Tier (1), Jill Hermans (1), Nikki Schildmeijer (1), Noortje van der Stap (1) en Isabella Strijers (1).
DOOR: REMCO SCHAEFERS
GENIETEN VAN EERSTE HELFT VENÉCO VELO TEGEN VOC AMSTERDAM
Gisteravond kwam topclub VOC uit Amsterdam op bezoek in Wateringen. Na de wedstrijd van vorige week waren de verwachtingen niet al te hoog gespannen, maar vervolgens legden onze dames de beste helft van het seizoen op de mat.
Aan het begin kwam VOC nog met 2-4 voor na 4 minuten spelen, maar door direct al een aantal reddingen van Anne Koenraad, die ook de rest van de wedstrijd een goede pot keepte, en 2 doelpunten van Isa van Rijn vanaf de cirkel, kwam VENÉCO VELO in de 6e minuut langszij: 4-4.
Wat volgende was een heel sterk handballend VELO dat tot aan de 18e minuut, toen het 10-11 werd, steeds een puntje voorkwam. Daarna ging het op en neer. Door onder andere een prachtige achterwaards schot van Isa van Rijn, werd het 12-11 en na 12-13 kwam VELO door 2 doelpunten van Malin Teuscher op 14-13. Helaas sloeg VOC vlak voor rust dan toch een gaatje: 16-19.
Een gaatje dat vlak na rust een gat werd. Een matige periode van een minuut of acht dat ervoor zorgde dat VOC op 17-27 kwam. Het vervolg van de wedstrijd ging weer redelijk gelijk op. Even lukte het halverwege de tweede helft met 3 doelpunten op rij van Lotte Duijnisveld om de achterstand terug te brengen naar 21-28, maar uiteindelijk liep VOC uit naar een eindstand van 28-40.
Ondanks de uiteindelijk 12 punten verschil heerste er een zeer positieve stemming in de VELO-hal. Alex Curescu: “De eerste helft hebben we de beste 30 minuten van het seizoen gespeeld. Ik heb vanaf de bank gewoon zitten genieten van het handbalspel dat het team liet zien.”
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (7), Isa van Rijn (5), Lenna Houdijk (5), Lotte Duijnisveld (4), Malin Teuscher (3), Beau van Oort (1), Melissa Dijkstra (1) en Bente van Steekelenburg (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VOLENDAM-UIT, EEN WEDSTRIJD OM SNEL TE VERGETEN
Na de toch zeer positieve thuiswedstrijd tegen Volendam eerder dit jaar, waarin voor het eerst met minder dan 15 verschil werd verloren, was de wedstrijd van gisteren een teleurstellende. Zeker gezien de duidelijk groei die het team de afgelopen twee wedstrijden toonde.
Het begin was al direct zeer matig. Slecht verdedigen waardoor Volendam steeds vrij voor de goal kwam en ook aanvallend kon er geen vuist gemaakt worden. Veel schoten werden geblokt of op de keeper geschoten. Hierdoor stond het na 10 minuten al 7-1 en na een kwartier zelfs al 10-2.
Eindelijk na 18 minuten spelen bij de stand van 13-4, kwam er iets van een opleving. Vijf minuten lang kon Volendam van de goal afgehouden worden en werd er niet gescoord, totdat VELO de 13-5 maakte. Daarna bepaalde Volendam uiteindelijk de ruststand op 16-6.
De eerste 5 minuten na rust gingen even gelijk op naar 17-7, maar daarna vielen onze dames weer terug in de vele onnodige fouten en stond het halverwege de tweede helft 24-8. Maar 2 doelpunten werden er gescoord in die 16 minuten tijd. Met weer even een aanvallende opleving van vooral Lenna Houdijk en Kim Schildmeijer werden de 5 minuten daarna liefst 5 keer gescoord en stond het 27-13.
Het doelpunt van Volendam in de laatste seconden van de wedstrijd, waardoor de stand op 31-15 werd bepaald was exemplarisch voor deze wedstrijd. Een wedstrijd dus om maar snel te vergeten.
Doelpunten VENÉCO VELO: Lenna Houdijk (6), Kim Schildmeijer (6), Lotte Duijnisveld (2) en Malin Teuscher (1).
DOOR: REMCO SCHAEFERS
VENÉCO VELO DB2 WINT MET BLOED, ZWEET EN TRANEN VAN SAVOSA DB1
Letterlijk, op de tranen na dan, want deze wedstrijd had een goede afloop. Verder waren alle ingrediënten voor een bloedstollende wedstrijd aanwezig. Hoog tempo, mooie doelpunten, een harde strijd van beide kanten, bloed op de shirts, spanning van begin tot het eind en uiteindelijk de terechte winst voor onze meiden.
Nadat de vorige Topklassewedstrijd tegen Savosa in een 26-16 nederlaag eindigde (na een 11 punten achterstand bij rust) was de DB2 erop gebrand deze keer vanaf het begin er vol voor te gaan.
En dat leverde in het begin meteen een 5-2 voorsprong op. Helaas ging die voorsprong weer verloren en kwam Savosa met 2 punten voor. Maar doordat VENÉCO VELO een tandje bijschakelde stond er toch een 15-15 op het bord bij rust. Tot frustratie van de tegenstander die waarschijnlijk een makkelijke middag dachten te krijgen.
Aan het begin van de tweede helft ging de DB2 door met waar ze vlak voor rust gebleven waren en stonden ze na 5 minuten met 20-16 voor. Maar ook die voorsprong verdween weer en zo bleef het spannend tot het einde. Tot zo’n 2 minuten voor tijd onze meiden weer een 2 punten voorsprong pakten dat niet meer wegegeven werd.
Trots op de meiden die gevochten hebben voor wat ze waard zijn en de groei die iedere wedstrijd zichtbaar is.
DOOR: REMCO SCHAEFERS
VENÉCO VELO STRIJDT DAPPER, MAAR MOET ZEGE AAN STERK KWIEK LATEN
VELO trof het niet tegen Kwiek dat in een glanzende vorm verkeert sinds de komst van succescoach Peter Portengen. De ploeg uit Raalte won 9 van de laatste 10 wedstrijden en won gisteren opnieuw. Dit keer was de club uit Wateringen met 22-30 het slachtoffer.
De eindstand viel uiteindelijk nog mee, want vooraf was gerekend op een flinke afstraffing tegen het sterk presterende Kwiek. Maar het team van trainer/coach Alex Curescu, die ook volgend seizoen de technische leiding in handen heeft, bood behoorlijk tegenstand.
Halverwege de eerste helft stond het nog 7-7, maar daarna liep Kwiek weg naar 9-15. Toch was de 13-16 ruststand alleszins acceptabel.
De beslissende tik deelde Kwiek direct in het begin van de tweede helft uit door een 13-20 voorsprong te pakken. Dat verschil kon een dapper strijdend VELO niet meer overbruggen, omdat het verschil steeds op 6 tot 8 doelpunten bleef hangen.
,Geen schande om van dit sterke Kwiek dat zo in opmars is te verliezen. Zij wonnen ook van de topploegen VOC en VZV. Dus dit is voor ons een resultaat om trots op te zijn”, was dan ook na afloop de tevreden conclusie in het Wateringse kamp.
Doelpunten VENÉCO VELO: Lotte Duijnisveld, (6) Isa van Rijn (3), Kim Schildmeijer (3), Lenna Houdijk (3), Melissa DIjkstra (2), Nikkie Schildmeijer (2), Malin Teuscher (1), Bente van Steekelenburg (1) en Beau van Oort (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
EEN GOEDE START!
Wat krijg je als je start met een bijna volledig nieuw bestuur? De vraag: waar zijn we eigenlijk van? Dat was reden voor een zogenaamde heidag afgelopen weekend. We hadden een ambitieus programma en dat hebben we met de uitstekende begeleiding van bestuurslid Randy helemaal waargemaakt.
We zijn begonnen met een kennismaking. Aan de hand van foto’s hebben we onszelf voorgesteld en benoemd waar ieder van ons goed in is. Ook zijn we in elkaars VELO-geschiedenis gedoken: hoe lang ben je al verbonden aan deze club en welke momenten zijn daarin belangrijk geweest? Het leverde een mooie tijdlijn op die belangrijk is om te kennen en te waarderen.
Daarna hebben we bepaald waar als bestuur verantwoordelijk voor zijn en welke takenpakketten daarbij horen. We hebben deze buit verdeeld, door te kijken naar ieders kwaliteiten en natuurlijk naar wat past bij de verschillende rollen. Ook hebben we achtervang geregeld: de secretaris, penningsmeester en voorzitter hebben nu allemaal een vervanger in het bestuur. Met goede vervolgafspraken zijn we na een paar uur tevreden en vol energie de deur weer uitgegaan. Een goede start dus!
Benieuwd naar wie wat doet binnen het bestuur? Blijf dan onze socials goed in de gaten houden. Want de komende tijd komt ieder bestuurslid in beeld!
ALEX CURESCU OOK VOLGEND SEIZOEN TRAINER/COACH BIJ VENÉCO VELO
VELO verloor met 33-29 bij het eveneens laag geklasseerde MHV, maar de uitslagen worden steeds dragelijker voor het team van trainer/coach Alex Curescu. Daarom is het meest verheugende nieuws, dat Curecu ook volgend seizoen met zijn staf (inclusief de onvermoeibare Anita Huf) de Wateringse vrouwenploeg onder zijn hoede heeft. Hij gaat, ondanks de verwachting dat VELO een stapje terug moet doen, door met het bouwen en verder kneden van dit jeugdige team. Een lovenswaardige beslissing van de ambitieuze oefenmeester.
VENÉCO VELO krijgt wél een andere voorzitter, want preses Henk de Groot geeft de voorzittershamer over aan Barbara Nederpel. De Groot, die in de Haagse handbalkringen grote verdiensten heeft als bestuurder, heeft tijdens zijn voorzitterschap de club uit Wateringen met zijn medebestuurders buitengewoon succesvol geleid met de opzet van een gedegen jeugdopleiding en de successen in de Europa Cup als hoogtepunten.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
VENÉCO VELO DICHT BIJ EERSTE PUNTEN IN UITWEDSTRIJD TEGEN MHV
Voor het eerst dit seizoen dat een wedstrijd ook echt een wedstrijd was en bleef tot het einde.
Na een doelpuntloos eerste 5 minuten pakte VENÉCO VELO het initiatief wat resulteerde in een 5-7 voorsprong na 15 minuten. Helaas vervielen onze dames weer in dezelfde fouten als vaker dit seizoen en kwamen ze met 11-8 achter na 23 minuten. Een 3 doelpunten achterstand die tot 2 minuten voor het rustsignaal op het bord bleef. Die laatste 2 minuten van de eerste helft toonde VELO veerkracht door 3 keer op rij te scoren en de ruststand op 15-15 te zetten.
Het derde kwartier ging weer helemaal gelijk op. Even kwam MHV bij 22-19 op 3 punten voorsprong, maar weer wisten onze dames de score gelijk te trekken naar 22-22. Pas na 50 minuten wist MHV een gaatje te slaan dat VENÉCO VELO niet meer te boven kwam: 27-23. Het grootste verschil stond bij 31-25 op het bord met nog 4 minuten te spelen, maar mede dankzij een penalty nadat de 60 minuten verstreken waren, werd de schade nog iets beperkt: 33-29.
Een erg leuke en spannende wedstrijd waarbij het hele team een geweldige prestatie neerzette en met 29 doelpunten en 4 doelpunten verschil weer 2 seizoensrecords behaalde. Anne Koenraad keepte weer uistekend en Kim Schildmeijer was met 14 doelpunten ontketend. Het ontvangst van zowel team als supporters door MHV was geweldig en het bleef er nog lang ouderwets gezellig.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (14), Lotte Duijnisveld (7), Nikki Schildmeijer (2), Lenna Houdijk (2), Beau van Oort (2), Isa van Rijn (1) en Melissa Dijkstra (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO: ESTHER MASTENBROEK
VENÉCO VELO BIJ VLAGEN GOED TIJDENS EERSTE WEDSTRIJD VAN 2025 TEGEN DSVD
Bij vlagen werd er tijdens de eerste wedstrijd van het nieuwe jaar door VENÉCO VELO goed gespeeld tegen D.S.V.D. uit Deurningen. Maar helaas waren er ook weer 4 mindere periodes waarin vooral zeer matig werd verdedigd.
De eerste 3 minuten waren zoals bijna altijd gelijk opgaand (2-2) om vervolgens op een 3-8 achterstand te komen na 8 minuten spelen. Vanwege goed keeperswerk van Anne Koenraad en paar mooie doelpunten van Lenna Houdijk kwam VELO weer terug naar 6-8 na 11 minuten. Door slecht verdedigen en het zelf niet tot scoren komen gedurende 7 minuten kon DSVD weer simpel uitlopen naar 6-15.
Daarna kwam Kim Schildmeijer in de ploeg en die zorgde er samen met haar zus Nikki, die een aantal penalties benutte, voor dat VELO weer terug kon komen naar 11-17 in de 25e minuut. Wat de laatste 5 minuten van de eerst helft weer teniet werd gedaan door met 12-22 te gaan rusten.
BESTE FASE
De eerste 10 minuten van de tweede helft was de beste fase voor VENÉCO VELO deze wedstrijd. Het stond verdedigend een stuk beter, er was veel variatie in de aanvallen en ook Anne Koenraad stond weer prima te keepen. Hierdoor konden onze dames terug komen naar 19-26. Om daarna ook meteen weer 10 mindere minuten te hebben waardoor de achterstand weer verder opliep naar de onoverbrugbare 21-34.
De laatste 10 minuten gingen redelijk gelijk op. Even bracht VELO de achterstand weer terug naar 11, maar met een 26-40 eindstand kwam het verschil toch uit op 14. Deze uitslag betekende wel een nieuw seizoenrecord wat betreft het aantal gescoorde doelpunten. Deze stond op 24 tegen koploper VZV.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (6), Nikki Schildmeijer (4), Lotte Duijnisveld (4), Lenna Houdijk (3), Melissa Dijkstra (2), Malin Teuscher (2), Isa van Rijn (2), Femke Mastenbroek (1), Beau van Oort (1) en Jill Hermans (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
VENÉCO VELO OP KERSTRAPPORT 2024
Voor de teams in de Eredivisie zit de competitie er voor dit jaar op. De winterstop is aangebroken en dat is een goed moment om te evalueren hoe VENÉCO VELO tot nu toe kan terugkijken op hun prestaties. We vroegen trainer/coach Alex Curescu naar zijn oordeel. Wat ging er goed en wat kan beter? En we geven een gecombineerd cijfer op dit KERSTRAPPORT.
Coach Alex Curescu: ,,Het valt niet mee om een oordeel te geven over de competitie tot nu toe na dertien verloren wedstrijden. Het team moest helemaal opnieuw beginnen na het stoppen van het basisteam aan het einde van vorig seizoen. Dat is een zware opgave.
De groep moet boven haar kunnen presteren en dan is het niet makkelijk om optimaal gemotiveerd te blijven.
Er worden stappen gemaakt en er zit nog wel voldoende rek in, maar het gaat langzaam vooruit. Er valt wel een ontwikkeling te signaleren, maar het blijft hard werken en proberen elke keer weer de moed erin te houden.
Gelet op de resultaten is het daarom ook lastig om een cijfer te geven als je helemaal niks wint. Ik kom dan uit op een 5.5 voor de wilskracht en de moed om er elke week weer iets goeds van te maken.”
Het is unfair om deze nieuwe ploeg kritisch te beoordelen. De speelsters die nu de kar moeten trekken, verdienen respect voor de manier waarop zij wekelijks de strijd aangaan.
Het niveau is eenvoudigweg te hoog gegrepen, maar daarom is het des te meer te waarderen hoe coach Curescu en zijn dames proberen er het beste van te maken. Je zult maar steeds vele kilometers moeten afleggen om dan wéér een ruime nederlaag te moeten incasseren…
CIJFER: 5
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
RUIM VERLOREN WESTLAND DERBY LAATSTE WEDSTRIJD VAN 2024
Na rust had Quintus geen kind meer aan VENÉCO VELO. En zo ging ook deze Westland Derby ruim verloren. Al was deze een stuk ruimer dan de vorige: 44-16.
Het begin was eigenlijk nog wel goed van onze dames. Twee keer kwamen ze op voorsprong; 1-2 en 2-3 en zeker bij 1-2 was het jammer dat grote kansen op 1-3 werden gemist. Na 10 minuten stond het nog 4-4 en bij 6-4 werd na 12 minuten helaas een doelpunt van VELO, zo bleek na het terugzien van de beelden, onterecht afgekeurd. Achteraf een cruciaal moment, aangezien vanaf dat moment Quintus vrij makkelijk uitliep naar 9-4 en 14=5, om met een 18-7 achterstand te gaan rusten.
De tweede helft ging Quintus vrij eenvoudig door met uitlopen en speelden regelmatig zonder keeper om zo met een aanvaller extra een overtal te creëren, wat voor hen goed uitpakte. Dat er verloren werd, was vooraf wel de verwachting. Dat het verschil zó groot zou zijn werd, zeker na de positieve wedstrijd van vorige week, toch niet verwacht.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (4), Femke Mastenbroek (3), Lotte Duijnisveld (2), Jill Hermans (1), Isa van Rijn (1), Nikki Schildmeijer (1), Melissa Dijkstra (1), Bente van Steekelenburg (1), Beau van Oort (1) en Hayden van der Tier (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: PAUL VIS
BESTE WEDSTRIJD DIT SEIZOEN VOOR VENÉCO VELO TEGEN V&L
Na de slechtste wedstrijd vorige week, zette onze dames gisteren hun beste wedstrijd van het seizoen neer.
En daar zag het in eerste instantie niet naar uit. Het leek even een herhaling van vorige week te worden toen na het missen van de 2-1 door VELO, V&L met gemak uitliep naar 1-4 na 3 minuten en 2-6 na 5 minuten.
VELO BETER
Maar toen het in de 18e minuut 5-12 was geworden, begon VELO het om te draaien. Ze gingen beter verdedigen en knokten voor iedere bal. Daardoor liepen ze beetje bij beetje in, ging het toch weer in grote getalen opgekomen publiek achter het team staan, met 11-15 bij rust als gevolg. Het is dat er nog aardig wat open kansen werden gemist, anders hadden ze nog makkelijk gelijk of zelfs voor kunnen staan ook. En dat is iets wat we dit seizoen nog niet eerder hebben gezien.
BESTE RESULTAAT
De tweede helft leek V&L uiteindelijk toch makkelijk naar een ruime overwinning te spelen met 12-21 na 40 minuten als grootste verschil.
Maar weer kwam VELO terug met uiteindelijk het beste resultaat van het seizoen, toen de prima leidende scheidsrechters de wedstrijd bij 21-28 afloten.
Een goede wedstrijd vond ook trainer/coach Alex Curescu: “Hier kan ik wat mee. Dit kunnen we gebruiken om weer verder te verbeteren.”
𝗗𝗼𝗲𝗹𝗽𝘂𝗻𝘁𝗲𝗻 𝗩𝗘𝗡𝗘𝗖𝗢 𝗩𝗘𝗟𝗢: Lenna Houdijk (5), Lotte Duijnisveld (4), Nikki Schildmeijer (4), Femke Mastenbroek (2), Hayden van Tier (2) Bente van Steekelenburg (2), Kim Schildmeijer (1) en Melissa Dijkstra (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
COLLECTIEVE OFFDAY VENÉCO VELO TEGEN PSV
PSV liet er geen twijfel over bestaan dat er geen punt te halen viel tegen hen. Vanaf het begin zaten ze er bovenop en liet VENÉCO VELO geen kans. Nadat Kim de score binnen 40 seconden nog opende kon PSV vervolgens 12 keer achter elkaar scoren. Tijdens de rust stond de onoverbrugbare stand van 5-21 al op het scorebord.
De tweede helft was het verdedigend wat beter, getuige ook dat PSV pas na 6 minuten de tweede kon maken. Uiteindelijk werden er nog steeds teveel fouten gemaakt, waardoor PSV nog wel verder kon uitlopen naar een 9-33 eindstand.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (2), Lotte Duijnisveld (2), Femke Mastenbroek (1), Nikki Schildmeijer (1), Hayden van der Tier (1), Bente van Steekelenburg (1) en Jill Hermans.
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO STIJF ONDERAAN IN DE EREDIVISIE, HANDBALSTERS HOUDEN DE MOED ERIN: ‘ALS JE OPGEEFT, BEN JE GEZIEN’
Tien wedstrijden, nul punten. Het eredivisieseizoen van de handbalsters van VELO verloopt dramatisch. Ook de verre reis naar titelkandidaat Venlo leverde geen punten op: 38-16. Hoe houdt coach Alex Curescu de speelsters enthousiast en hoe houdt hij de moed erin?
De van oorsprong Roemeense oefenmeester heeft in het verleden de nodige successen meegemaakt. Kampioenschappen, titels, hoofdprijzen, met als absolute topper het landskampioenschap met de mannen van Aalsmeer.
Bij VELO is het andere koek. Hij moet er een compleet team opbouwen, omdat vrijwel de gehele basisploeg na vorig seizoen stopte. ,,Tactisch, technisch en fysiek hebben we bergen werk te verzetten”, constateerde Curescu in de oefencampagne. Tien verliespartijen in de eredivisie verder blijkt dat een understatement.
‘IK WIST WAAR IK AAN BEGON’
,,Het is inderdaad niet zo makkelijk om onder deze omstandigheden positief te blijven”, erkent Curescu. ,,Maar als je opgeeft, dan ben je gezien. In de sport kun je dan beter stoppen of er niet aan beginnen. Ik ben de klus aangegaan en wist waar ik aan begon. Dan maak ik het karwei ook af, samen met mijn speelsters.”
,,Ik heb het nodige meegemaakt, zowel positief als negatief”, bevestigt Curescu. ,,Nu sta ik voor een groep die ver boven het niveau moet spelen van wat de speelsters daadwerkelijk kunnen. Dan weet je van tevoren dat het heel pittig gaat worden. Voor mij is dat een mooie test om te kijken hoe ik kan omgaan met deze nieuwe situatie.”
Het vraagt ook veel van Curescu zelf, zegt hij. ,,Maar ik heb het er graag voor over. Normaal gesproken haal je de energie uit het succes, maar nu moet ik die energie halen uit al die verliespartijen. Dat vergt een andere benadering en een andere aanpak.”
MINDSET
Ook opbouwster Kim Schildmeijer houdt de moed erin. ,,Hoewel we elke week verliezen, spelen we toch steeds betere en dus leukere wedstrijden. We houden veel vertrouwen in elkaar, al is het balen dat je zoveel verliest. Winnen is toch mooier. Maar persoonlijk zit ik er niet mee, omdat ik door die nederlagen met een andere mindset de wedstrijd in ga. We blijven verder knokken.”
Curescu roemt de veerkracht en het doorzettingsvermogen van zijn team. ,,Dat in combinatie met mijn eigenwijsheid zorgt ervoor dat ik niet wil opgeven en ondanks alles door wil gaan tot het einde.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: PATRICK DOLKENS
PRIMA EERSTE HELFT VENÉCO VELO TEGEN LANDSKAMPIOEN EN KOPLOPER VENLO
Uiteindelijk werd het met 38-16 nog een ruime uitslag, maar de eerste helft hebben onze meiden zich prima laten zien.
Daar zag het in eerste instantie niet naar uit. Na 6 minuten stond het al 6-1 en in de 10e minuut werd het al 8-2.
STERKE FASE VENÉCO VELO
Maar daarna volgde een sterke fase van VENÉCO VELO. Na 14 minuten stond het 9-6 en tot aan de 25e minuut bleef het verschil maar 4 à 5 doelpunten. Mede door een wederom sterk keepende Anne Koenraad. Helaas liep Venlo die laatste 5 minuten nog iets uit naar 20-12 bij rust, maar alsnog een prima prestatie van onze dames.
De tweede helft was een ander verhaal. Venlo zette een tandje bij, VENÉCO VELO speelde sloriger en Kim Schildmeijer kreeg in de 40e minuut haar derde tijdstraf en dus automatisch de rode kaart. Toen stond het al 26-12 en met de uitsluiting van Kim werd het er bij VELO niet beter op qua schotkracht, resulterend in een 38-16 nederlaag.
Behalve de prima eerste helft was het ook goed om te zien dat Lenna Houdijk na 2 toch wat mindere wedstrijden weer lekker op dreef was en samen met Kim Schildmeijer topscorer van VENÉCO VELO werd met 4 doelpunten.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (4x), Lenna Houdijk (4x), Bente van Steekelenburg (3x) , Melissa Dijkstra (2x), Nikki Schildmeijer (2x) en Hayden van der Tier (1x).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
KNAPPE TWEEDE HELFT VENÉCO VELO TEGEN NUMMER 3
Na het debacle van afgelopen zaterdag wist niemand eigenlijk wat we konden verwachten. Maar ging VELO afgelopen zaterdag tegen de virtuele nummer 3 nog flink onderuit met 45-15, tegen VZV, de uiteindelijk échte nummer 3, werd een aardig resultaat gehaald: 24-36. Vooral op de tweede helft mogen onze dames trots zijn!
Net als afgelopen zaterdag begon VENÉCO VELO best aardig met na 7 minuten nog een 2-3 stand op het scorebord. Maar zoals gezegd, die stand stond er zaterdag na 5 minuten ook op. En ook nu liep de tegenstander na die stand vrij simpel uit, resulterend in een 3-9 achterstand na een kwartier spelen.
Daarna begon VELO wat beter in de wedstrijd te komen, kwamen we terug naar 5-9 en mede door geweldig keeperswerk van Anne Koenraad bleef die 4 punten verschil tot 6 minuten voor rust staan toen het 9-14 werd. Die laatste 6 minuten liep VZV helaas weer uit naar toch een vrije ruime 10-19 ruststand.
GELIJKOPGAANDE STRIJD
De tweede helft ging nagenoeg volledig gelijk op, waarbij het verschil in score 20 minuten lang op 9 à 10 doelpunten bleef. Opvallend was het gemak waarmee de pas 16-jarige Noortje van der Stap, tegen toch veel grotere en sterkere verdedigers, regelmatig tot scoren kwam. Jammer was dat vooral in het begin van de tweede helft na ieder doelpunt, de bal binnen een paar seconden ook weer in onze eigen goal lag, waardoor VELO helaas niet in kon lopen.
VELO STERKER
Dat kon VELO de laatste 18 minuten wel. Na 12 minuten stond VZV bij 17-30 even op een 13 punten voorsprong. Ondanks dat er ook nog een aantal grote kansen gemist werden, werd er een doelpunt ingelopen. In de 20e minuut was het verschil weer teruggebracht naar 10 (21-31) en via 21-35 wisten onze dames waren de laatste 4 minuten de stand op 24-36 te bepalen.
BESTE RESULTAAT
En daarmee de grootste doelpunten productie en een evenaring van de kleinste nederlaag van het seizoen een feit. Dat dat tegen de nummer 3 van Nederland gebeurde die 6 dagen eerder nog van koploper Fortes Venlo had gewonnen is iets voor de dames om trots op te zijn. En dat de scheidsrechters om onbegrijpelijke redenen officieel 24-37 aan de bond hebben doorgegeven, terwijl ze de 24-36 van de tafel goedkeurden, verandert daar niets aan.
UITBLINKERS
Uitblnkers waren Anne Koenraad die met 21 reddingen in 54 minuten een stoppercentage van 39% haalde, Noortje van der Stap die behalve haar 5 doelpunten in de tweede helft, ook belangrijke verdedigende acties had en topscorer Kim Schildmeijer.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (7), Noortje van der Stap (5) Femke Mastenbroek (3), Nikki Schildmeijer (2), Lotte Duijnisveld (2), Lenna Houdijk (1), Malin Teuscher (1), Hayden van der Tier (1), Maura Groothuizen (1) en Isa van Rijn (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
VENÉCO VELO HOUDT ZICH ENIGSZINS STAANDE TEGEN KOPLOPER VOC AMSTERDAM
VOC AMSTERDAM MAATJE MINDER TE GROOT DAN VERWACHT
Natuurlijk was het verlies groot, maar minder groot dan verwacht en minder groot dan een aantal eerdere nederlagen. En dat tegen de koploper én Supercup winnaars.
Aanvankelijk leek de verwachting uit te komen. Binnen 10 minuten stond het al 7-1 voor de club uit Amsterdam. Maar daarna kreeg VENÉCO VELO wat meer vat op de wedstrijd. Er werd veel beter verdedigd en VOC werd vaker gedwongen tot schoten van afstand. Deze gingen regelmatig naast of werden gestopt door goed keeperswerk van Anne Koenraad die zelfs ook nog een penalty stopte.
Aanvallend ging het ook beter lopen en werd er minder onnodig balverlies geleden. Dit resulteerde weer in meer doelkansen en twee penalties. Er werd wel een paar keer gescoord, maar helaas voor ons dit keer stond Femke Erkens weer te keepen zoals wij haar kennen. Die twee penalties pakte ze ook. Al met al was het met 13-5 voor ons toch een acceptabele ruststand. Zeker gezien VOC de laatste 20 minuten van de eerste helft maar 2 punten verder uitliep.
De tweede helft speelde VOC met de sterkste opstelling en dat was weer wennen voor VELO. Het tempo ging omhoog en dat leidde weer tot slordig balverlies aan onze kant. Via de vele break outs stond het halverwege de tweede helft al 22-7. Om eerlijk te zijn, een stand die velen bij VELO al met de rust hadden verwacht.
Ondanks het betere verdedigende werk, ging VOC de rest van de tweede helft VOC wel verder met scoren al hield de ingevallen Caitlin Angevaare er ook nog een paar knappe ballen uit. Aan de andere kant wisten onze dames ook nog een aantal doelpunten te maken, waardoor de eindstand 33-13 werd. Nogmaals een nederlaag die vooraf groter verwacht werd.
Een opsteker (ook voor Femke Erkens) was ook dat VENÉCO VELO juist in de tweede helft, tegen het sterkste team van VOC, de meeste doelpunten heeft gemaakt. Verdere uitblinkers aan VENÉCO VELO kant waren Beau van Oort die de geblesseerde Femke Mastenbroek verving en uit de hoek een aantal keer prachtig raak schoot, de wederom belangrijke Lotte Duijnisveld en de sterk verdedigend ingevallen Noortje van der Stap.
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: HANK PRIJS
POSITIVITEIT NA GEFLATTEERDE NEDERLAAG VENÉCO VELO
Lange tijd ging het redelijk gelijk op, maar wist Volendam het laatste kwartier uit te lopen naar 23-35.
VENÉCO VELO begon goed aan de wedstrijd en wist de score lang laag te houden. Na 10 minuten stond de voorsprong van 3-2 op het scorebord. Pas daarna liep Volendam voor het eerst wat uit naar 3-6 na 15 minuten Toen het na 23 minuten spelen 6-12 stond, met 4 doelpunten van Kim Schildmeijer, begon VELO aan een ijzersterke periode en kwam, onder aanmoediging van de supporters, terug naar 11-12. Door twee keer een 2 minuten tijdstraf en bijbehorende penalties liep Volendam toch weer wat uit naar de 11-15 ruststand.
Ook de tweede helft begon VENÉCO VELO weer goed. Na 8 minuten was de achterstand iets ingelopen en stond het 14-17. Halverwege de tweede helft had VELO wederom een grotere achterstand terug weten te brengen, dit keer van 14-20 naar 18-21. Het laatste kwartier was het kaarsje helaas uit en kon Volendam de lange tijd redelijk spannende wedstrijd naar een toch wel geflatteerde 23-35 overwinning tillen.
Uitblinkers aan VENÉCO VELO zijde waren Kim Schildmeijer met haar 7 doelpunten en Lotte Duijnisveld, die niet alleen met haar 6 doelpunten, maar ook met onderscheppingen en assists weer erg belangrijk was.
Een kleinere nederlaag was meer volgens de verhoudingen geweest en daarom heerste er vooral positiviteit bij zowel de staf als de supporters. Ook werd de hoogste doelpuntenproductie van het seizoen gehaald en was het evengoed de kleinste nederlaag tot nu toe. Dat zijn weer mooie aanknopingspunten om mee verder te werken.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kim Schildmeijer (7), Lotte Duijnisveld (6), Femke Mastenbroek (4), Lenna Houdijk (2), Isa van Rijn (2), Malin Teuscher (1) en Nikki Schildmeijer (1)
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
FOTO’S VENÉCO VELO – HB DUDELANGE
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO UITGESCHAKELD, MAAR SUPPORTERS HEBBEN GENOTEN
De deelname aan de Europa Cup was voor de handbalvrouwen van VELO een belevenis. Vorig seizoen was het al een unieke gebeurtenis en ook zaterdag stond de hal in Wateringen weer op zijn kop. Ondanks de nederlaag tegen het Luxemburgse Dudelange (18-30) was het enthousiasme er niet minder om.
Geen moment hebben het bestuur en de technische leiding getwijfeld om zich ook dit seizoen weer in te schrijven voor het Europese evenement. Het geldt als een beloning voor de compleet nieuwe, verjongde, ploeg van coach Alex Curescu. ,,Ondanks het vertrek van veel spelers waren wij er direct van overtuigd dat we deze kans weer gingen pakken”, zegt Anita Huf.
De 60-jarige Huf is één van de vrijwilligers die altijd paraat staan als de handen uit de mouwen moeten worden gestoken. Al bijna dertig jaar is zij bij VELO de onvermoeibare kracht achter de schermen, die bij werkelijk alles wat er moet gebeuren betrokken is.
Ze zit in het organisatiecomité, helpt de zaal speelklaar maken, ontvangt de genodigden, kookt voor de eigen spelers én de tegenstander en nog tientallen andere activiteiten.
Ze doet het met liefde voor haar VELO. Met het van haar bekende enthousiasme vertelt ze: ,,Vorig seizoen naar Turkije was al een ‘happening’ met al die supporters. En dan nu weer Europees handbal halen. Wat dichterbij naar Luxemburg, maar de supporters genieten in de stampvolle sporthal net zo goed van deze wedstrijden.”
DUBBEL EN DWARS WAARD
Maanden van voorbereiding, laat Huf zien aan de hand van het draaiboek, gingen vooraf aan opnieuw een rondje Europa Cup. Huf: ,,We hebben met ons Europa Cup-team weer een toporganisatie neergezet. Het kost veel tijd en moeite en natuurlijk geld, maar dat is het allemaal dubbel en dwars waard. Bij de uitwedstrijd vorige week naar Luxemburg (22-17 verlies, red.) hadden we al veel supporters mee en voor de thuiswedstrijd was het ook weer helemaal uitverkocht. Aan alles kun je merken dat het leeft binnen onze club, zowel bij de vrijwilligers als de supporters”, zegt Anita Huf met gepaste trots.
Met haar medeorganisatoren heeft de onvermoeibare Huf er opnieuw voor gezorgd dat VELO op de Europese kaart is gezet. ,,En ach, dan is die uitschakeling eigenlijk niet zo belangrijk. De grootste voldoening is, dat de supporters weer optimaal hebben genoten. Daar doen we het allemaal voor.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
TROTS EN RESPECT OVERHEERSEN BIJ VENÉCO VELO ONDANKS UITSCHAKELING
JEUGDIGE PLOEG CURESCU MET OPGEHEVEN HOOFD UIT EUROPA CUP
Ondanks de nog ruime 18-30 nederlaag overheersten bij de handbalsters van Venéco/VELO twee begrippen: trots en respect. Het was bij voorbaat al een ongelijke strijd. Na het 17-22 verlies in Luxemburg was eigenlijk al duidelijk dat de Wateringse club het thuis niet zou redden tegen HB Dudelange. Het waren de meisjes tegen de vrouwen.
Het jeugdige team van trainer/coach Alex Curescu verweerde zich dapper. Sommige speelsters zijn nog B-junior en mochten nu al proeven aan het grote werk in de Europa Cup. Tegen de volwassen vrouwen van Dudelange, die fysiek veel sterker waren, was het onbegonnen werk.
En toch dwongen de jonkies van Curescu respect af. Ze knokten tot het einde, probeerden er het beste van te maken en, óók heel belangrijk, ze hielden ook nu weer het plezier erin. Alle nederlagen in de competitie en ook nu weer een forse tik in het Europese toernooi kunnen de adepten van Curescu niet klein krijgen. En die positieve instelling verdient bewondering.
Het zelfde compliment geldt trouwens voor de oefenmeester zelf. Hij is uit het verleden gewend aan successen met teams die hij naar grote hoogte stuwde. Aan deze jonge formatie moet hij veel, heel veel, schaven om er ooit een eredivisiewaardig team van te maken. Hij doet dat met plezier en ook nog met geduld, al was dat in het verleden eigenlijk niet zijn grootste karaktereigenschap. Presteren, winnen en vooral niet zeuren, waren zijn handelsmerk. Maar door de jaren wijs geworden, heeft ook hij begrepen dat hij voorzichtig met deze jeugdige handbalsters moet omgaan. Wil hij ze kunnen kneden tot eredivisiespeelsters, dan zal hij de weg der geleidelijkheid moeten bewandelen.
TACTVOL
In een goed humeur vertelde hij dan ook na afloop van het Europese avontuur: ,,Natuurlijk moet ik anders omgaan met deze meiden dan met de topploegen uit het verleden. Tactvol moet ik ze uitleggen wat er niet goed ging en dan proberen op de trainingen zoveel mogelijk bij te schaven. Maar ook daar heb ik veel plezier in. De meiden zijn leergierig en ze hebben er veel voor over. Vanavond ging er te veel mis. Dat weten ze zelf ook wel. Soms hoop je, dat ze al wat meer stappen hebben gemaakt. Maar door de zenuwen waarschijnlijk mislukten er tegen Dudelange te veel acties.”
Vooraf heerste er bij de speelsters, staf en zeker bij de supporters de hoop dat de uitnederlaag van 22-17 zou kunnen worden goedgemaakt. Vijf doelpunten verschil is in het handbal bepaald niet onoverkomelijk. Maar al snel bleek dat Dudelange beduidend beter én vooral sneller speelde dan vorige week. Binnen tien minuten waren bij de stand 3-8 alle illusies al aan diggelen geschoten. Veel balverlies, gemiste kansen en te weifelend ingrijpen in de verdediging maakten het de Luxemburgse opponent wel erg gemakkelijk. Via 5-15 kwam bij 7-18 de niet meer te overbruggen ruststand op het scorebord.
AFSPEELFOUTEN
Het tweede half uur oogde wat beter aan Wateringse kant, maar het team van Curescu bleef grossieren in afspeelfouten. Keepster Caithlin Angevaare stopte weliswaar knap haar tweede strafworp en nog een handvol andere vrije kansen, maar dat kon niet verhinderen dat Dudelange de stand opvoerde naar 15-25.
Alleen Melissa Dijkstra, nog over van het succesteam van vorig seizoen, schoot nog een paar keer raak. Het was niet voldoende om er nog een mooi resultaat uit te peuteren. En zo kwam een einde aan het Europese avontuur van VELO en kan de club zich volledig richten op het behoud van de eredivisie. Wat overheerste was toch plezier bij de speelsters en de staf en de supporters. En vooral óók respect van de toeschouwers voor de strijdlust van de jeugdige thuisploeg.
Doelpunten VELO: Melissa Dijkstra (5), Bente van Steekelenburg (2), Lotte Duijnisveld (2), Lenna Houdijk (2), Louise van der Valk (2), Jill Hermans (1), Isa van Rijn (1), Femke Mastenbroek (1), Kim Schildmeijer (1) en Malin Teuscher (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
VEEL RESPECT VOOR FEMKE MASTENBROEK EN HAAR TEAMGENOTEN BIJ VENÉCO VELO
DEELNAME EUROPA CUP BELONING VOOR STRIJDLUST VAN PLOEG UIT WATERINGEN
Veel respect dit seizoen voor de handbalsters van VENÉCO VELO. Het valt niet mee om wekelijks de punten aan de tegenstander te moeten laten. Vooral niet als je het vorig jaar anders gewend was. Femke Mastenbroek (24) kan er over meepraten. Na een seizoen met veel overwinningen en het bereiken van de Europa Cup is het nu afzien. ,,Maar de sfeer blijft fantastisch.
”Femke Mastenbroek legt uit wat het verschil is met het team van vorig jaar. ,,Het is puur de ervaring van het op hoog niveau handballen. Veel meiden hebben lang op een hoog niveau gehandbald terwijl dit jaar weinig speelsters ervaring hebben in de eredivisie. Tijdens de wedstrijden merk je af en toe dat verschil in ervaringsniveau. Wanneer het niet lukt, weten we even niet wat we moeten doen. Soms willen we dan te veel en te snel en dan ontstaan er slordigheidjes. Daar moeten we vooral met elkaar aan werken.”
GRETIGHEID
,,De gretigheid van onze jeugdploeg”, vervolgt ze enthousiast, ,,is echt enorm. We willen er met zijn allen voor gaan, ook al weten we waar we ons voor opgegeven hebben. We zijn ons er van bewust, dat het heel lastig wordt. Toch blijven we keihard trainen en de jonge meiden willen ook veel leren. De sfeer blijf fantastisch. Tijdens de trainingen en de wedstrijden werken we hard en daarna is het altijd gezellig. Ook als we een slechte wedstrijd hebben gespeeld, gaat toch lekker de muziek aan en kunnen we het met elkaar loslaten. Dan richten we ons weer op de volgende partij.
”Femke Mastenbroek, vanaf haar zesde jaar bij VELO, werkt als verpleegkundige in het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Vanwege de wisselende diensten was het vorig jaar even niet meer haalbaar om het handballen te combineren met haar werk.
,,Ik ben toen uit de selectie gestapt en in dames 3 gaan spelen. Ik vond het spelletje toch veel te leuk om helemaal te stoppen. Rond november/december ben ik gevraagd om terug te komen naar het eerste vanwege blessures. Dat heb ik toen ook gedaan en uiteindelijk ook weer met het team deelname aan de Europa Cup kunnen bereiken.”
MAG NIET STOPPEN
De band met trainer/coach Alex Curescu is heel goed. ,,Dat is ook wel noodzakelijk”, zegt Mastenbroek. ,,Ik kan door mijn dag/avond- en nachtdiensten niet altijd aanwezig zijn op de trainingen. Ik heb daarover met hem gesproken en ik mocht van hem absoluut niet stoppen. Wij kijken wat we met elkaar kunnen regelen en jij blijft er bij. Dat voelt natuurlijk goed om te horen en hij begrijpt, dat ik dus wel eens een training moet afzeggen vanwege mijn werk. Hij weet ook, dat als ik een avond niet kan trainen, zelf in de ochtend in de sportschool sta. Ik krijg veel vertrouwen van hem. Tot nu toe speel ik eigenlijk alle wedstrijden zestig minuten. Ik heb veel van Alex geleerd, want hij was ook mijn trainer toen ik voor het eerst bij de dames kwam. Hij is belangrijk voor ons team; serieus als het nodig is, maar hij doet ook mee aan de gezelligheid. Dat hebben wij nodig.”
VIJF VERSCHIL GOEDMAKEN
En dan zaterdag dus om 19.00 uur in Wateringen de terugwedstrijd in de Europa Cup tegen het Luxemburgse HB Dudelange. Rechterhoekspeelster Femke Mastenbroek en haar ploeggenoten moeten dan een 22-17 nederlaag proberen goed te maken.
,,Dat zal zwaar worden, maar het kan wél. Keihard werken, elkaar steunen en minder foutjes maken. Dn kunnen we die vijf verschil goedmaken.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
SUPERWEEKEND VOOR HANDBALTWEELING KIM EN NIKKI SCHILDMEIJER
Het was genieten voor de tweeling Kim en Nikki Schildmeijer (20) tijdens het Europa Cup weekend in Luxemburg. Dat hun club VENÉCO VELO met 22-17 verloor van HB Dudelange deed daar niets aan af. ,,Het was voor ons een geweldige ervaring om zo’n internationaal duel mee te maken.”
Het tweetal maakt deel uit van de nieuwe, jeugdige formatie van trainer/coach Alex Curescu. Het stroeve verloop in de competitie mocht de pret niet drukken. De beloning om met het sterk gewijzigde team tóch in te schrijven voor de Europa Cup werd door de speelsters met gejuich begroet. ,,De beste leerschool is om veel van dit soort wedstrijden te spelen. Zo bouwen we aan een nieuw, jong team”, is ook de opvatting van de enthousiaste handbalzussen, die vier keer scoorden.
OPBOUWSPEELSTER
Naast de studie vormt hun favoriete sport een welkome afleiding tijdens de lange uren blokken. Kim Schildmeijer studeert geneeskunde en Nikki klinische technologie in Delft. Het handballen hebben ze niet van een vreemde. Vader Thijs Schildmeijer was destijds een zeer betrouwbare doelman bij het Haagse Wings. De club waar zijn dochters op vierjarige leeftijd als bijna vanzelfsprekend de eerste stapjes hebben gezet op het handbalveld.
Zij volgden niet het voorbeeld van hun keepende pa, maar kwamen uiteindelijk beiden terecht op de positie van opbouwspeelster. Kim Schildmeijer op links en Nikki als spelbepaalster in het midden.
Een plek die zij ook in het team van coach Alex Curescu toebedeeld hebben gekregen. Na hun overstap van Wings naar het Westlandse Quintus kozen zij vorig seizoen voor die andere eredivisieclub: VELO in Wateringen. ,,We hadden het niet meer zo naar onze zin bij Quintus. VELO sprak ons erg aan, ook wat betreft de sfeer binnen de club en de gezelligheid. Ondanks de moeilijke start van de competitie blijft die sfeer erg goed. Iedereen is gedreven om zichzelf te verbeteren.”
,,Daar zorgt de trainer ook wel voor”, vervolgt het tweetal. ,,Hij houdt ons scherp en kan ons goed motiveren. Wij leren veel van hem, omdat we de nodige speelminuten krijgen. Hierdoor kunnen we veel uitproberen en leren van de fouten die we maken. Alex helpt ons daar goed bij en geeft veel waardevolle tips om ons spel te verbeteren. Het is ondanks de verliespartijen prettig spelen in dit team.”
MOOIE STIMULANS
Hoe de terugwedstrijd tegen Dudelange komende zaterdag in Wateringen gaat verlopen, is moeilijk te voorspellen. Kim en Nikki Schildmeijer hoopvol: ,,Het zal moeilijk worden om dat verlies goed te maken, maar het kan wél. De volgende ronde halen, wordt zwaar maar we gaan er vol voor. We hopen wél, dat we onze trouwe supporters, die ook weer mee waren naar Luxemburg, een spannende wedstrijd kunnen bieden. Dat hebben ze wel verdiend en voor ons zou dat een mooie stimulans zijn voor de rest van de competitie.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
FOTO’S HB DUDELANGE – VENÉCO VELO
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
PRIMA UITGANGSPOSITIE VENÉCO VELO IN EUROPA CUP
Onze dames hebben gevochten voor wat ze waard zijn en verdienen een groot compliment. In de lastige uitwedstrijd van de EHF European Cup in het Luxemburgse Dudelange heeft VENÉCO VELO onder het toeziend oog van de 60 meegereisde supporters de schade beperkt weten te houden met een 22-17 nederlaag. Hierdoor ligt de thuiswedstrijd van aankomende zaterdag nog volledig open en kan het resultaat in een hopelijk volle VELOhal nog omgedraaid worden. Er zijn nog kaarten verkrijgbaar.
Ondanks de 2-0 achterstand aan het begin van de wedstrijd ging het bijna de gehele eerste helft gelijk op. Even kwam VELO met 5-6 zelfs nog op voorsprong. Door enige pech voor onze ploeg bij de 6-6 met een ongelukkig penalty en tijdstraf konden de Luxemburgers nog even uitlopen naar de rust 10-7. Een lage ruststand die voornamelijk door sterk verdedigend werk door onze meiden tot stand kwam.
Die voorsprong werd aan het begin nog even vergroot naar 12-8, maar door wederom sterk verdedigen kon VENÉCO VELO weer terugkomen tot 12-10. Dat gebeurde nogmaals van 16-11 naar 16-13. Aan het einde van de wedstrijd kon Dudelange toch nog weer uitlopen naar de eindstand van 22-17.
HOOGTEPUNT
Positief was dat er zeer sterk verdedigd werd en veel minder vaak slordig balverlies werd geleden dan de voorgaande wedstrijden. Hoogtepunt was toch wel het prachtige doelpunt van de pas 16-jarige Noortje wat door de meegereisde aanhang extra luid gevierd werd. Enig minpuntje waren de vele penalties en tijdstraffen die geïncasseerd werden. Als dat komende zaterdag ook verminderd wordt, kunnen we een spannende return in de EHF European Cup tegemoet zien.
SUPPORT
De zestig (!) meegereisde supporters hebben zich toch ook weer van hun beste kant laten zien en daarmee is VENÉCO VELO uniek in Nederland. ’s Middags was VELO in het centrum van Dudelange al duidelijk zichtbaar en ging het er gezellig aan toe. Tijdens de wedstrijd werden onze dames 60 minuten lang bijna continue toegezongen en werd het Luxemburgse thuispubliek op wat trommels en toeters via de luidspeakers na, volledig overstemd. En ook na de wedstrijd bleef het tot diep in de nacht, samen met onze speelsters en een aantal mensen van HB Dudelange, waaronder hun voorzitter, in café Why Not Today, erg gezellig.
KAARTEN THUISWEDSTRIJD
Zoals gezegd is aanstaande zaterdag de return die nog erg spannend kan worden. Er zijn nog kaarten verkrijgbaar. Laten we in een vole VELOhal de wedstrijd op zijn kop zetten en de meiden naar hun eerste overwinning van het seizoen schreeuwen. Hoe mooi zou dat zijn?
👇 Kaarten zijn hier te koop 👇
https://www.eventim-light.com/nl/a/64b826a70d3cda58eacdd941/e/66bd08c854c5014cd29101c2
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
SCHEIDSRECHTERS ACADEMIE MOET NIVEAU ARBITERS VERBETEREN
AMBITIEUS INITIATIEF VAN MONIQUE ALSEMGEEST EN FERRY VAN DE BEEK
Dat ook in de handbalsport scheidsrechters een onmisbaar onderdeel vormen van het totale competitieprogramma, is een uitgemaakte zaak. En dat er nog wel het nodige kan worden verbeterd, daar is óók iedereen het wel over eens. Daarom is het mooi, dat er een nieuw initiatief is opgestart door de voormalig toparbiters Monique Alsemgeest en Ferry van de Beek om het peil van ons nationale arbiterskorps naar een hoger niveau te tillen: de Scheidsrechters Academie.
Gedreven leggen de beide, voormalige, internationals uit wat die Scheidsrechters Academie precies inhoudt.
,,We hebben dat instituut opgestart met één belangrijk doel voor ogen: om de kwaliteit binnen de landelijke scheidsrechtersgroep te verbeteren. We richten ons op de koppels waar het nodige toekomstperspectief in zit in combinatie met leeftijd. Dat betekent dus niet, dat we alleen maar werken met scheidsrechters die het potentieel hebben voor het fluiten voor de EHF, maar ook de koppels die de potentie hebben om tophandbal te gaan leiden, zoals de Handbal NL League, de BOT’s of de Super Handball League.”
STAPPEN MAKEN
Er is een programma opgesteld voor deze koppels met de noodzakelijke begeleiding. ,,Hierdoor denken wij dat ze stappen kunnen maken en beter kunnen worden”, aldus het tweetal.
Ze leggen verder uit: ,,Op dit moment hebben we vijf koppels in de groep zitten en het is de bedoeling dat het een doorstroomgroep is. Hiermee bedoelen we, dat deze koppels niet voor altijd in deze groep blijven maar dat we ze in een bepaalde periode bagage meegeven. Dat is voor het ene koppel een langere periode dan voor het andere koppel, want dat ligt ook aan het niveau dat ze uiteindelijk willen bereiken.”
Een loffelijk streven waar Monique Alsemgeest en Ferry van de Beek hun nek voor hebben uitgestoken. Inmiddels hebben ook Niels Egberts, de voormalig koppelgenoot van Van de Beek, en Ricardo Clarijs, de interim-bondscoach, zich aangesloten bij het ambitieuze tweetal.
,,Wij denken dat we met zijn vieren wat kunnen betekenen om ervoor te zorgen dat het niveau van de scheidsrechters omhoog gaat. We werken samen met de Landelijke Werkgroep Officials en denken met ze mee hoe we kunnen helpen om ook voor hun groepen de kwaliteit te verbeteren.”
SPONSORS NODIG
Uiteraard zijn er, zoals met alle initiatieven, kosten mee gemoeid. Er is ondersteuning vanuit het Nederlands Handbal Verbond (NHV), zowel organisatorisch als financieel, maar in het belang van een efficiënte aanpak zouden sponsors van harte welkom zijn.
Bedrijven, clubs en andere geïnteresseerden die willen bijdragen, worden door de initiatiefnemers met open armen ontvangen.
Het is te waarderen, dat dit initiatief is opgestart én het is ook hoog nodig. Daarom is het te hopen dat alle partijen constructief zullen meewerken aan dit plan van aanpak. Ook de medewerking van de clubs is daarbij essentieel. Deze Academie zal het niveau van de scheidsrechters naar een hoger niveau kunnen stuwen. En dat is in het belang van alle partijen in de handbalsport.
AD SPORT/PETER LOTMAN
VENÉCO VELO HOUDT REDELIJK STAND IN WESTLAND DERBY
Na twee jaar te zijn afgedroogd door VENÉCO VELO was de verwachting dat Quintus er vanaf het begin vol op zou knallen tegen het verzwakte team. Dat gebeurde niet. VELO hield zich lange tijd aardig staande.
Na 0-2 uit twee penalties werd het weer 2-2. Na 10 minuten stond het dan wel 2-6, vijf minuten later stond het 3-6. En zo ging de rest van de eerste helft redelijk gelijk op met een ruststand van 6-11 tot gevolg. Mede ook dankzij geweldig keeperswerk waaronder een gestopte penalty van Anne Koenraad.
In het begin van de tweede helft liep Quintus binnen 3 minuten even snel uit naar 6-14, maar na de derde time-out al vroeg in de tweede helft kwam VELO weer wat terug naar naar 8-14. Nadat Quintus door de vele breaks weer was uitgelopen naar 8-20 in de 10e minuut van de tweede helft ging het de 18 minuten erna weer volledig gelijk. Steeds bleef het verschil tussen de 10 en 12 doelpunten, maar met 15-26 in de 27e minuut hadden onze dames hun laatste doelpunt gemaakt. Quintus scoorde die laatste 3 minuten nog 4 keer met 15-30 als einduitslag.
CONCLUSIE
De conclusie is dat het na de enorme nederlaag vorige week tegen V&L op meerdere fronten een stuk beter ging en een enorme afstraffing door Quintus uitbleef. Natuurlijk werd er nog te vaak slordig balverlies geleden en wordt er te vaak op de keeper geschoten, vorige week gebeurde dat veel vaker. Al met al dus toch een positieve wedstrijd.
UITBLINKER
Absolute uitblinker aan VENÉCO VELO zijde was keepster Anne Koenraad die onder applaus na 54 minuten gewisseld werd. Dat applaus was zeer terecht met de vele schoten die ze pareerde, waaronder 3 penalties. Ook Isa van Rijn deed het goed op de cirkel en werd met 4 doelpunten de topscorer van VELO.
Alle doelpunten VENÉCO VELO:
Isa van RIjn (4), Kim Schildmeijer (3), Femke Mastenbroek (3), Louise vd Valk (2), Nikki Schildmeijer (2) en Bente van Steekelenburg (1).
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE
MOEILIJKE EERSTE WEDSTRIJD EREDIVISIE VOOR VENÉCO VELO
TWEE NIEUWE SPEELSTERS VOOR VENÉCO VELO
Trainer/coach Alex Curescu van VENÉCO VELO kan twee nieuwe speelsters toevoegen aan zijn selectie. Een welkome versterking na het vertrek van vrijwel de complete basisploeg.
Uit Zwitserland komt Malin Teuscher over van Handballverein Herzogenbuchsee. De hoekspeelster is pas 18 jaar, maakte deel uit van de nationale juniorenploeg U18 en komt hier studeren.
Verder komt Louise van der Valk (ook 18) over van streekgenoot Quintus. De cirkelspeelster trainde al bij Curescu in de A-jeugd twee jaar geleden.
Inmiddels is ook Lotte Duijnisveld (21) teruggekeerd bij VENÉCO VELO, dat zaterdag 14 september begint aan de competitie. Curescu: ,,Erg blij met deze twee aanwinsten. Die hebben we hard nodig om de selectie compleet te maken.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
ONDANKS METAMORFOSE BIJ VENÉCO VELO IS LOTTE DUIJNISVELD OPTIMISTISCH
DOELSTELLING COACH ALEX CURESCU MET ZIJN TEAM IS HANDHAVING EREDIVISIE
Met een compleet ander team zal VENÉCO VELO de nieuwe competitie ingaan. Vrijwel de complete basisploeg besloot er om uiteenlopende redenen mee te stoppen. Maar in elk geval één bekend gezicht zien we zeker terug: Lotte Duijnisveld. De 21-jarige opbouwspeelster was er even tussenuit vanwege haar studie, maar inmiddels is zij weer aangesloten bij de formatie van trainer/coach Alex Curescu.
Lotte Duijnisveld maakte de laatste fase van het vorige seizoen niet mee. ,,Ik zit in mijn laatste jaar van de opleiding Commerciële Economie aan de Hogeschool Leiden. Het afgelopen half jaar heb ik in Milaan gestudeerd. Dat was een fantastische ervaring. Mooi om mee te maken”, vertelt Duijnisveld die al vanaf haar zesde jaar handbalt bij de club uit Wateringen.
PITTIG SEIZOEN
Zij heeft er veel zin in om aan het nieuwe seizoen te beginnen, al realiseert ze zich dat het niet makkelijk gaat worden. ,,In vergelijking met vorig jaar hebben we een jonge en onervaren selectie. Dit betekent, dat het echt wel heel pittig gaat worden. Maar óók een competitie waarvan we veel kunnen leren. Er zitten voldoende groeimogelijkheden in deze groep. Al vanaf het moment dat we zijn begonnen met trainen, staat het leerproces centraal. Ook de trainers staan er allebei zo in en proberen dat zo veel mogelijk over te brengen.”
Lotte Duijnisveld merkt aan alles dat haar ploeggenoten erg gemotiveerd zijn. ,,En”, zegt ze enthousiast, ,,de sfeer zit er goed in. We gaan er met z’n allen het beste van maken. Knokken voor elkaar en vooral ook plezier hebben. Dat is natuurlijk ook belangrijk om uiteindelijk een hecht team te worden. Het is vooral belangrijk om de sfeer goed te houden en ons niet te laten ontmoedigen door wedstrijden die we zeker zullen gaan verliezen.”
CURESCU POSITIEF
De nieuwe trainer/coach Alex Curescu deelt de opvattingen van zijn speelster die hij gelukkig weer heeft kunnen verwelkomen. ,,De eerste indruk is goed. De meiden zijn erg gemotiveerd en leergierig. Ze willen graag beter worden en dat is positief. We moeten nog veel werk verzetten op alle aspecten. Technisch, tactisch en fysiek. Maar dat geeft niet, want daar gaan we flink mee aan de slag. Doelstelling is voorlopig om een nieuw team op te bouwen.”
De ervaren Curescu beseft terdege, dat het smeden van een totaal nieuwe ploeg veel tijd gaat kosten. ,,Het probleem is alleen”, zegt hij realistisch, ,,dat die tijd er niet is. Maar we gaan keihard werken en we moeten ons niet gek laten maken. We zullen moeten vasthouden aan ons plan en niet bezwijken onder de druk die er ongetwijfeld volop gaat komen. Ik heb er zelf alle vertrouwen in, dat het gaat lukken om die doelstellingen te bereiken. Goed beschouwd, hebben we komend seizoen maar één doel voor ogen en dat is om ons te handhaven.”
Curescu is nooit bang geweest om zijn nek uit te steken en avonturen aan te gaan die door anderen als onmogelijk werden beschouwd. ,,Als de omgeving zegt dat het een ‘mission impossible’ is, dan ga ik die uitdaging juist graag aan”, zegt de man die al vaker voor hete vuren heeft gestaan in zijn lange trainerscarrière.
VEEL EIGEN JEUGD
Van vorig seizoen kan Curescu beschikken over Isa van Rijn, Kim Schildmeijer, Melissa Dijkstra, Femke Mastenbroek en dus de teruggekeerde Lotte Duijnisveld. Verder wordt er veel eigen jeugd vanuit de A1 en B1 ingepast: Hayden van der Tier, Maura Groothuizen, Fleur Zwinkels en Lena Houdijk. Tijdens de strijd om de VENÉCO Cup maakten verder de keepsters Anne Koenraad, Demi van Manen en Caithlin Angevaare en Jill Hermans, Nikki Schildmeijer, Bente van Steekelenburg en Maaike Moerman deel uit van Curescu’s formatie.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
EERSTE EUROPA CUP TEGENSTANDER VENÉCO VELO BEKEND
Ondanks een leegloop in de selectie gaan de handbalvrouwen van VENÉCO VELO toch Europa in. De Wateringse club is bij de loting van de Europa Cup gekoppeld aan een Luxemburgse tegenstander. ,,We hebben een reële kans om door te gaan.”
Ondanks de leegloop heeft VENÉCO VELO besloten om zich toch in te schrijven voor de Europa Cup, waarvoor de club zich op basis van de prestaties in de eredivisie kwalificeerde. ,,We willen uitstralen dat de ingezette koers van de vereniging gehandhaafd blijft. Voor het nieuwe, jonge team is het een enorme ervaring in de ontwikkeling voor de competitie”, zegt coach Alex Curescu.
Vorig jaar kwalificeerde VELO zich als debutant in de eredivisie ook al voor de Europa Cup. Een tweeluik met het Turkse Ankara was voor de Wateringse club hét hoogtepunt in de historie. De spelers en meegereisde supporters zetten destijds de Turkse hoofdstad op zijn kop.
LUXEMBURGSE TEGENSTANDER
Dit jaar is VELO in de tweede ronde van de Europa Cup gekoppeld aan HB Dudelange uit Luxemburg. Curescu is tevreden met de loting. ,,We weten niet veel van deze ploeg, maar het is bepaald niet een ongunstige tegenstander. Het Luxemburgse handbal biedt voor ons mogelijkheden. We hebben een reële kans om door te gaan. Ik heb direct een paar kennissen geappt om videomateriaal te krijgen.”
VENÉCO VELO speelt (onder voorbehoud, red.) 5 of 6 oktober de uitwedstrijd in Dudelange. Op 12 of 13 oktober is de return in Wateringen.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO TOCH EUROPA IN, MAAR ZONDER KEEPSTER FEMKE ERKENS
Femke Erkens (23) keept komend seizoen toch niet voor VENÉCO VELO. Nadat zij aanvankelijk haar jawoord gaf aan de nieuwe trainer/coach Alex Curescu, besloot de talentrijke doelverdedigster over te stappen naar de veelvoudig landskampioen VOC Amsterdam. ,,Ik kan me bij VOC nóg verder ontwikkelen.”
Ruim twee jaar geleden keerde Erkens weer terug op het handbalveld nadat ze enige tijd was gestopt vanwege studie en omdat ze het plezier in het handbalspelletje was verloren. Bij VENÉCO VELO vond zij haar topvorm en de zin om weer in de eredivisie uit te komen helemaal terug. Ze kwam bij de club uit Wateringen in een warm bad terecht. Haar medespeelsters, de clubleiding én vooral ook de supporters droegen haar op handen.
De vraag van de insiders bij VELO is of Erkens diezelfde genegenheid zal ervaren bij de prestatiemachine uit Amsterdam.
AFWACHTEN
,,Dat moet ik afwachten”, erkent Erkens. ,,Ik heb bij VELO twee geweldig leuke seizoenen gehad. Toen ik hoorde dat veel meiden zouden stoppen, ben ik toch gaan nadenken over een mogelijke overstap. Ik werd benaderd door VOC en die hebben met mij naar de mogelijkheden gekeken om mijn overgang passend te maken. Na een aantal gesprekken heb ik besloten de stap te wagen. Het is toch weer een sportieve vooruitgang voor mij.”
Trainer/coach Curescu, die de succesvolle Nico Stet is opgevolgd, kreeg met het vertrek van Erkens de zoveelste tegenvaller te verwerken. Vrijwel het complete basisteam is er inmiddels mee gestopt: Carmen Riepe, Kirsten van Steenbergen, Michelle Huf, Maud Schuit, Angelique van Duijvenbode, Talisa van Bergen en Henegouwen, Lexie Louwerens en Pieke van Ingen hebben na twee topseizoenen met onder meer Europa Cup besloten te stoppen.
TOCH EUROPA CUP
Ondanks het wegvallen van de volledige basis heeft de clubleiding tóch besloten komend seizoen in te schrijven voor een nieuw avontuur in het Europese toernooi. Coach Curescu: ,,We willen uitstralen dat ondanks het vertrek van een aantal sterkhouders de ingezette koers van onze vereniging gehandhaafd blijft. Het gaat zeker pittig worden, maar voor het nieuwe, jonge team is het een enorme ervaring die een belangrijke rol kan spelen in het ontwikkelen van het team om te presteren in de competitie. De speelsters die zijn overgebleven, verdienen het om Europees te mogen spelen. Dat is de beloning voor een succesvol seizoen.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
BEKERWINNAAR VOC WEEKT FEMKE ERKENS LOS BIJ VENÉCO VELO
Doelvrouw Femke Erkens (23) keept in het nieuwe seizoen toch niet voor VENÉCO VELO, maar zal in Amsterdam tussen de palen staan.
VOC heeft de goalie bij de competitiegenoot uit Wateringen losgeweekt. Enkele weken geleden gaf Erkens, die in Zuid-Holland weer het plezier in het spelletje en haar vorm terugvond, Velo nog haar jawoord.
“Ik heb bij VELO twee ontzettend leuke seizoenen gehad”, legt Erkens uit “Toen ik hoorde dat veel meiden zouden stoppen én na gesprekken met VOC begon ik na te denken over een mogelijke overstap.”
ROMY VERWEIJ VERVANGEN
In Wateringen heeft een leegloop plaatsgevonden. Basisspelers Carmen Riepe, Kirsten van Steenbergen, Talisa van Bergen en Henegouwen-Groen en Angelique van Duijvenbode zijn gestopt. Hoofdcoach Nico Stet wordt door Alex Curescu opgevolgd.
In de hoofdstad vult Erkens, die in de eredivisie ook al voor Quintus en Dalfsen keepte, het gaatje dat Romy Verweij heeft achtergelaten. De positiegenoot keert terug bij eerste divisionist Foreholte. Ook jeugdinternational Nikki van der Vorst staat bij VOC onder de lat.
PASSEND MAKEN
De vierde aanwinst van de Amsterdammers besluit: “Ik ben blij dat VOC met mij naar de mogelijkheden heeft gekeken om het passend te maken. Ik kijk er enorm naar uit om mij binnen het niveau van VOC te ontwikkelen en mijn spelplezier voort te zetten.”
TEKST: HANDBALINSIDE.NL
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
ONDANKS VERTREK STERKHOUDERS GAAT VENÉCO VELO TÓCH EUROPA IN
Ondanks het stoppen van een vrijwel compleet basisteam heeft de clubleiding van VENÉCO VELO toch besloten komend seizoen in te schrijven voor het toernooi om de Europa Cup. Een moedig besluit, omdat een dergelijke deelname altijd behoorlijke financiële offers vergt. Maar de club wil uitstralen, dat ondanks het wegvallen van een aantal sterkhouders tóch de ingezette koers gehandhaafd blijft.
VENÉCO VELO verdiende het ticket voor Europa door opnieuw knap op de vierde plaats in de eredivisie te eindigen.
De nieuwe trainer/coach Alex Curescu, die inmiddels Nico Stet heeft opgevolgd, is blij met het besluit van het bestuur. Ook hij realiseert zich, dat het een zware opgave gaat worden, maar memoreert nog even dat het vorige team het ook moeilijk had in het Europese toernooi.
,,Het wordt zeker pittig, maar we hebben er bewust voor gekozen toch in te schrijven omdat we een jong team gaan krijgen. Die speelsters kunnen veel ervaring opdoen in de Europa Cup en dat kan een belangrijke rol spelen in het ontwikkelen van het team om in de eredivisie te blijven.”
Overigens maakt de penningmeester zich niet al te veel zorgen over de kosten. Het afgelopen seizoen heeft de deelname zelfs geld opgeleverd in plaats van dat het geld heeft gekost. De club en de speelsters zijn er toen in geslaagd om door middel van het binnenhalen van sponsors en het organiseren van allerlei acties het benodigde geld binnen te halen. Ook de uitverkochte VELO-hal leverde bij de thuiswedstrijd aan ticketverkoop voldoende geld op.
BELONING
Curescu is er van overtuigd, dat er komend seizoen een team staat dat er vol voor gaat. ,,Het wordt een grote uitdaging, maar die gaan we niet uit de weg. Iedereen heeft vorig seizoen genoten van de prestaties in de competitie en van de Europa Cup. De speelsters die zijn overgebleven, verdienen het om Europees te mogen spelen. Dat is de beloning voor een succesvol seizoen.”
De ambitieuze trainer verdient lof voor het feit dat hij bereid is een nieuwe start te maken met een gewijzigde ploeg. ,,Maar”, realiseert ook Curescu zich, ,,ik probeer er nog wel een paar speelsters bij te krijgen. We schuiven wat jeugdspeelsters door, maar aanvulling van buitenaf is zeer welkom. We zijn daar druk mee bezig, maar er zijn veel clubs in deze regio die in dezelfde vijver vissen. Toch ben ik er van overtuigd, dat er straks een volwaardig eredivisieteam aan de competitie begint.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
VENÉCO VELO KAN TERUGKIJKEN OP TWEE MOOIE SEIZOENEN ONDANKS VERLIES
VERVELENDE VINGERBLESSURE CARMEN RIEPE IN LAATSTE WEDSTRIJD
VENÉCO VELO heeft de competitie afgesloten met een knappe vierde plaats. Door de 28-20 nederlaag bij VZV bleef de derde positie buiten bereik. Niettemin kan de club uit Wateringen terugkijken op twee uitstekende seizoenen. Grootste pechvogel was topschutter Carmen Riepe, die direct al in het begin moest uitvallen met een vervelende vingerblessure.
De onfortuinlijke speelster bleef al na vijf minuten hangen in een shirtje waardoor haar vinger uit de kom schoot. De vinger werd rechtgezet, maar verder spelen was onmogelijk. Naderhand bleek in het ziekenhuis, dat de vinger behoorlijk beschadigd is. Voorlopig zit Riepe in een spalk en worden er maandag foto’s gemaakt. Dan zal de ernst van de schade pas echt duidelijk worden.
Het was dus niet de start die het team van vertrekkend coach Nico Stet voor ogen had. Carmen Riepe is een bepalende speelster en zonder haar moet de tactiek snel worden aangepast.
VENÉCO VELO startte nog goed en duidelijk was te zien, dat de spirit erin zat om die derde plaats te bemachtigen. Verdedigend waren de zaken goed voor elkaar met opnieuw de sterk keepende Femke Erkens daarachter.
Aanvallend liep het wat stroever met een magere 2-3 tussenstand. Op dat moment sloeg voor VELO het noodlot toe met de blessure van Riepe.
De rest van de ploeg rechtte de rug en via 4-6 ging het gelijk op tot 9-9. In de laatste vijf minuten voor de rust pakte VZV alsnog de 14-10 voorsprong.
HOOFDROL MAUD SCHUIT
De tweede helft vervulde Maud Schuit een hoofdrol. Zij werd op de opbouw gezet en speelde vervolgens een uitstekende partij. Ze scoorde 9x en was de Woman-of-the-Match.
Bij 19-21, met nog tien minuten op de klok, leek er nog wat in te zitten voor VELO. De aansluitingstreffer wilde echter maar niet vallen en uit een fraaie break, hét handelsmerk van de thuisclub, werd het juist 19-22 voor VZV.
Het gemis van Riepe, die altijd voor veel dreiging én doelpunten zorgt, deed zich steeds meer voelen. Ondanks het wegvallen van de gevaarlijke schutter bleef de Wateringse ploeg knokken en haalde er het maximale uit.
Dat was dit keer niet genoeg voor de overwinning en na afloop gingen de welgemeende felicitaties dan ook uit naar VZV met het behalen van de derde plaats.
Bij VELO was de teleurstelling niet zó groot, omdat trainer Stet en zijn vrouwen met twee keer een vierde plaats en Europees handbal konden terugkijken op een succesrijke periode.
Doelpunten VENÉCO VELO: Maud Schuit (9), Kirsten van Steenbergen (6), Kim Schildmeijer (2), Lexie Louwerens (1), Angelique van Duijvenbode (1) en Maaike Moerman (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
MASSAAL AFSCHEID ZORGT VOOR TRANEN BIJ VENÉCO VELO
NIPTE NEDERLAAG ONDERGESCHIKT AAN HET VERTREK VAN COMPLEET BASISTEAM
Eigenlijk deed de uitslag na afloop van VENÉCO VELO tegen JuRo Unirek VZV er niet meer toe. De meeste aandacht ging uit naar het afscheid van vrijwel het complete eerste team van de Wateringse club. Op dat moment kwamen de meeste emoties los. De tranen vloeiden rijkelijk, maar dat kwam niet omdat tegenstander VZV zojuist met 27-28 het eerste duel om de derde plaats had gewonnen.
Teammanager Henk Baggerman, die zelf ook afscheid nam, had voor iedere speelster een mooie tekst bedacht. Cadeaus en bloemen werden overhandigd en de knuffels over een weer zorgden voor veel emotie. Zelf werd de onvermoeibare Baggerman vol lof toegesproken door voorzitter Henk de Groot. En ook succestrainer Nico Stet moest eraan geloven.
Het werd een afscheid na twee prachtige seizoenen, die met hoofdletters in de boeken van VELO worden bijgeschreven. Wat hebben de supporters genoten van hun idolen. En wat konden de speelsters zelf ook terugkijken op een fantastische periode met aansprekende resultaten.
De speelsters, de staf en de supporters moeten nog maar een tijdje flink genieten van deze onvergetelijke periode. Volgend seizoen lijken die mooie tijden onder de nieuwe oefenmeester Alex Curescu, aanwezig als aandachtig toeschouwer, definitief voorbij.
Zonder de sterren Carmen Riepe, Kirsten van Steenbergen, Talisa van Bergen en Henegouwen, Angelique van Duijvenbode, Michelle Huf, Maud Schuit, Pieke van Ingen, Lexie Louwerens en Melissa Dijkstra moet Curescu bij VENÉCO VELO proberen een nieuw team op te bouwen.
ZWARE TAAK
,,Een Mission Impossible zegt iedereen, maar daarom vind ik het een geweldige uitdaging om eraan te beginnen”, blikte Curescu optimistisch vooruit.
Even leek het erop, dat de opnieuw indrukwekkend keepende Femke Erkens definitief bij VELO zou blijven. Maar de doelverdedigster, die dit seizoen al zó veel punten pakte voor de ploeg van coach Nico Stet, staat nadrukkelijk in de belangstelling van landskampioen VOC. Erkens heeft het enorm naar haar zin bij VELO, twijfelt nog, maar ja, wie kan het aanbod van zo’n topclub aan zich voorbij laten gaan…
VENÉCO VELO en VZV speelden overigens een vlotte partij handbal, vol fouten, dát wel, maar óók met fraaie doelpunten en combinaties.
De Noord-Hollandse formatie van Limburger Edwin Janssen was de eerste helft overduidelijk de betere ploeg. De thuisclub stond stijf van de zenuwen met al die fans op de tribune in de wetenschap dat zij straks het middelpunt op de vloer zouden worden.
INHAALRACE
Op de 9-14 voorsprong halverwege viel dan ook niets aan te merken. Pas in het tweede half uur lukte het de VELO-speelsters de spanning van zich af te schudden. Ze begonnen aan een opmerkelijke inhaalrace, die halverwege de tweede helft toch weer een gelijke stand opleverde: 22-22.
In die fase was het opnieuw Carmen Riepe die, zoals zo vaak dit seizoen, het initiatief nam en alles raak schoot. Met drie doelpunten vóór de rust en maar liefst tien treffers na het wisselen was zij met recht de Woman of the Match. Een afscheid na een fraaie handballoopbaan om trots op te zijn!
Beide teams scoorden in het laatste kwartier om en om en bij 27-27, met nog minder dan een minuut op de klok, leek de partij in een gelijkspel te eindigen. Toch greep VZV op de valreep alsnog de volle winst (27-28) en begint dus volgende week in eigen huis met een minimale voorsprong aan de terugwedstrijd.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (***): Vanwege de totale sfeer in de weer volgepakte VELO-hal én de inzet van zowel VZV als de thuisclub was het een aardig kijkspel. Daarbij werden de fouten en de missers maar op de koop toe genomen.
Scheidsrechters (****): Denise Steringa en Merel van Zijderveld floten een uitstekende wedstrijd. Het jeugdige koppel (21 jaar pas) biedt veel hoop voor de toekomst. Onder de bezielende leiding van voormalig toparbiter Monique Alsemgeest kunnen zij uitgroeien tot onze nieuwe representanten op het hoogste niveau. Alle ingrediënten zijn daarvoor aanwezig!
Doelpunten VENÉCO VELO: Carmen Riepe (13), Kirsten van Steenbergen (3), Talisa van Bergen en Henegouwen (3), Kim Schildmeijer (3, waarvan het achterwaartse doelpunt een juweeltje was!), Angelique van Duijvenbode (2), Lexie Louwerens (1), Maud Schuit (1) en Femke Mastenbroek (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
EINDRAPPORT 2023/2024: TOPPRESTATIE VENÉCO VELO
Voor de teams in de eredivisie bij de vrouwen en de mannen zit het reguliere seizoen erop. Een goed moment om te evalueren hoe VENÉCO VELO terugkijkt op haar prestatie. We vroegen trainer/coach Nico Stet naar zijn oordeel. Wat ging er goed en wat kan beter. En we geven een gecombineerd cijfer op het Eindrapport.
Coach Nico Stet: ,,Onze ploeg heeft het maximale behaald. Een vierde plaats in de reguliere competitie met meer punten dan vorig seizoen. Tweede plaats in de kampioenspoule en daardoor recht op Europees handbal. Halve finale van de beker. En mogelijk ook nog de derde plek in de eindrangschikking. Meer kan ik als trainer niet wensen en ook niet verlangen van dit team. Ik ben dan ook supertrots op de hele ploeg, speelsters en de totale staf. Een geweldige prestatie en een hoogtepunt voor de club VELO.”
De twee seizoenen die de ervaren trainer/coach Nico Stet de club uit Wateringen onder zijn hoede had, hebben tot voortreffelijke resultaten geleid. Het waren mijlpalen in de geschiedenis van VELO. De speelsters, de staf én vooral ook de supporters, die bij de thuiswedstrijden steeds uitbundig van de partij waren, hebben genoten. De inzet van de speelsters was voorbeeldig en dat kwam tot uiting in de prestaties, ook als het wel eens wat moeilijk ging. Het wordt voor opvolger Alex Curescu een mooi, maar zwaar, karwei om volgend seizoen VELO naar dezelfde hoogte te stuwen.
𝗖𝗜𝗝𝗙𝗘𝗥: 𝟵
AD SPORT/PETER LOTMAN
VENÉCO VELO RICHT ZICH OP DERDE PLAATS IN DE EREDIVISIE
Na de 23-29 overwinning bij V&L kan Venéco/VELO zich opmaken voor de tweestrijd met VZV om de derde plaats in de eredivisie. Het eerste duel vindt zaterdag plaats om 19.00 uur in Wateringen. Nu al mag de prestatie van trainer/coach Nico Stet en zijn team als voortreffelijke worden beschouwd.
Tegen de Limburgse opponent stond er feitelijk niets meer op het spel, want VELO was al definitief tweede in de kampioenspoule. Toch wilde VELO die partij ook bijschrijven in de reeks van overwinningen dit seizoen.
In het begin was die overtuiging er nog niet echt, waardoor V&L steeds een voorsprong kon nemen: zelfs 12-8 na twintig minuten. Na de rust was de Wateringse ploeg beter op dreef. Na veertig minuten was het 16-16, mede door de onvermoeibare Kirsten van Steenbergen die aan de cirkel weer bergen werk verzette.
Ook schutter Carmen Riepe speelde in het tweede bedrijf een sterke partij. Tien minuten voor het einde was het al 17-24 voor VELO, dat in die fase de wedstrijd volledig omdraaide. Melissa Dijkstra viel op door haar goede spel in de hoek en door haar verdedigende werk. Angelique van Duijvenbode strooide opnieuw met listige passjes en zette de lijnen uit. Ook Maud Schuit was vanuit de opbouw op dreef met belangrijke acties. Mede door het sterke spel in de tweede helft kon VELO met 23-29 ook deze twee punten incasseren. Talisa van Bergen en Henegouwen ontbrak vanwege een blessure.
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (7), Kirsten van Steenbergen (6), Maud Schuit (4), Lexie Louwerens (4), Melissa Dijkstra (3), Angelique van Duijvenbode (2), Kim Schildmeijer (1), Femke Mastenbroek (1) en Nikki Schildmeijer (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
ONDANKS DE FOUTEN TÓCH EEN BOEIENDE WESTLAND DERBY VENÉCO VELO TEGEN QUINTUS
ZUSTERSTRIJD IN HET WESTLAND EINDIGT IN EERLIJK GELIJKSPEL
Vaak zijn derby’s niet de beste wedstrijden om naar te kijken. De confrontatie tussen de vrouwen van VELO en Quintus vormde daarop een uitzondering. Niet dat alle combinaties zo vlekkeloos verliepen, maar de inzet van beide partijen was voorbeeldig. Die vechtlust gevoegd bij het spannende scoreverloop zorgden tóch voor een boeiende partij met uiteindelijk een eerlijke 26-26 puntendeling.
Die uitslag gaf de verhoudingen goed weer. Beide clubs konden daar ook wel mee leven, al was Quintus met de nieuwe trainer/coach Dirk Loose lange tijd de bovenliggende partij. In de laatste tien minuten pakte de Heulse ploeg steeds een voorsprong en leek het team van Loose toch nog vrij onverwacht de overwinning te grijpen.
De sterk spelende Jill van den Berg zorgde voor 21-23, vervolgens schoot de andere uitblinkster Carmen Riepe uit twee strafworpen de stand weer gelijk: 23-23. Lyn Zwinkels en Phoebe Muller brachten de fans uit de Heul weer in extase bij 23-25. Maar wéér de nauwelijks af te stoppen Carmen Riepe zorgde met twee fraaie acties voor 25-25. Tess van der Knaap leek bij 25-26 haar team naar de twee punten te schieten, maar het was opnieuw Riepe die uit een zevenmeter de, in Wateringen bejubelde, gelijkmaker binnen schoot.
KOSTBAAR PUNT
En dus pakte Venéco/VELO dat ene kostbare punt voor de tweede plaats in de kampioenspoule achter het ongenaakbare VOC Amsterdam. Het team van vertrekkend coach Nico Stet mag nu in twee wedstrijden met VZV uitmaken wie er derde van Nederland gaat worden.
Opnieuw een prestatie van formaat voor Stet en zijn adepten. De Haagse oefenmeester heeft in twee jaar tijd een formidabele prestatie neergezet door twee keer in de top van de eredivisie te eindigen en een Europa Cup plaats af te dwingen. Hij laat een mooie erfenis na voor zijn opvolger Alex Curescu.
Het zal niet eenvoudig zijn om dat succes te overtreffen daar in Wateringen. Een compleet basisteam inclusief al die belangrijke routiniers stopt ermee. En naast Stet zal ook de onvermoeibare manager Henk Baggerman er een punt achter zetten. Eveneens een groot gemis.
Wie de ‘oudjes’ (met alle respect uiteraard) aan het werk zag tegen Quintus kon daar alleen maar bewondering voor opbrengen. En zich gelijktijdig afvragen waarom ze eigenlijk stoppen? Carmen Riepe schoot twaalf keer raak en kan nog jaren mee. Kirsten van Steenbergen bikkelde aan de cirkel en is nog lang niet versleten. Talisa van Bergen en Henegouwen en Angelique van Duijvenbode hebben nog voldoende energie én heel veel inzicht.
Persoonlijke redenen liggen ten grondslag aan de beslissing om te stoppen en die zijn uiteraard te respecteren. Maar jammer blijft het wel….
VOLOP TALENT
Bij het zeer jeugdige Quintus ligt er een andere toekomst in het verschiet. Onder leiding van de eveneens nog jonge Dirk Loose gaat de Heulse club bouwen aan een opnieuw sterk team voor de komende jaren. Volop talent in de selectie bleek ook tegen VELO weer en ook daarachter levert de sterke jeugdopleiding steeds weer nieuwe talenten af voor de hoofdmacht.
Een mooie beslissing ook van de sectie topsport om een jonge, veelbelovende trainer als Loose de kans te geven zich verder te bewijzen op eredivisieniveau.
Hij maakte zaterdag in de derby als hoofdcoach (Rolf Schulte zat ziek thuis) al indruk met de motivatie van zijn discipelen en zijn tactische wissels.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (****): Een vlotte partij om naar te kijken, vooral ook door de strijdlust van beide rivalen. Het geroutineerde VELO verdiende respect dat het nog zó veel energie kon opbrengen met de wetenschap dat het einde van de handballoopbaan voor de meeste speelsters in zicht is.
Het jeugdige Quintus maakte furore door de snelheid en de felheid gedurende tweemaal dertig minuten. Een lust voor het oog die verbetenheid.
Scheidsrechters (****): Opnieuw een verademing om Carla van Dijk en Yvonne Wijtenburg aan het werk te zien. Zij zijn geknipt voor zo’n duel omdat zij de sfeer perfect aanvoelen. De voordeelregel was weer optimaal en juist daardoor ontspon zich een snelle partij met veel wisselende acties. Op de momenten dat het te ver dreigde te gaan, corrigeerden ze onmiddellijk.
Uitblinksters: De beide keepsters Femke Erkens bij VELO en Lois van Ruijven bij Quintus vervulden een hoofdrol. Zij zorgden ervoor dat hun team steeds in de race bleef op cruciale momenten. Hun stoppercentages lagen met zo’n veertig procent op een ongekend hoog niveau. Klasse van beide topkeepsters!
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (12), Kirsten van Steenbergen (3), Maud Schuit (3), Talisa van Bergen en Henegouwen (3), Angelique van Duivenbode (2), Lexie Louwerens (2) en Kim Schildmeijer (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY & IKE SPORTFOTOGRAFIE
KEEPSTER FEMKE ERKENS BLIJFT VENÉCO VELO TROUW
Na een aantal teleurstellende berichten over gestopte speelsters eindelijk positief nieuws bij Venéco/VELO. De wekelijks uitblinkende keepster Femke Erkens heeft besloten bij de club uit Wateringen te blijven ondanks het vertrek van een vrijwel geheel basisteam. De 23-jarige doelverdedigster: ,,Ik heb nog zó veel plezier in het spelletje bij een gezellige club.”
De vlag ging dus uit bij VELO, de champagne werd ontkurkt en de nieuwe trainer/coach Alex Curescu, die Nico Stet opvolgt, wreef zich vergenoegd in zijn handen. Want als iemand volgend seizoen voor VELO van grote waarde kan zijn, is het Femke Erkens wel.
Deze competitie, en ook vorig jaar al, was Erkens herhaaldelijk met stoppercentages van veertig, vijftig procent een onneembaar struikelblok voor de vijandelijke schutters.
Femke Erkens over haar beslissing: ,,Ik ben nog niet benaderd door andere clubs en heb het enorm naar mijn zin bij VELO. Echt een club met een groot verenigingsgevoel. Elke keer weer een volle hal en de steun van de supporters die altijd blijven komen, is geweldig. Ik heb dus geen reden om te vertrekken of te stoppen. Ik heb nog zó veel plezier in het spelletje. Ik ben benieuwd wat mijn rol verder volgend jaar kan betekenen”, aldus de keepster die op haar elfde jaar bij Rowah in Waddinxveen begon en via Quintus (landskampioen) en destijds topclub Dalfsen en Kwiek Raalte bij VELO terecht kwam.
EUROPA CUP
In het dagelijks leven is Erkens psychomotorisch therapeut, de reden ook dat zij destijds haar handballoopbaan tijdelijk onderbrak voor haar studie in Zwolle. Sinds haar komst naar Wateringen heeft zij met VELO knappe resultaten bereikt in de top van de eredivisie met als beloning vorig jaar de deelname aan de Europa Cup. Een hoogtepunt in de geschiedenis van de Wateringse club én ook voor Femke Erkens zelf.
Hoe dat deze competitie afloopt, is nog afwachten. ,,We zitten in de laatste fase van de kampioenspoule”, zegt Erkens. ,,Als we zaterdag van Quintus winnen, mogen we volgend seizoen eventueel ook weer Europa Cup spelen. Ik heb erg veel zin in die laatste twee wedstrijden en vooral natuurlijk zaterdag tegen Quintus.”
Het duel in Wateringen begint zaterdag om 20.30 uur.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
VENÉCO VELO KAN ÉÉN HELFT MEE MET VOC AMSTERDAM
Na de goede wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen VOC met het nipte verlies, heeft VENÉCO VELO de Amsterdammers wederom kunnen verrassen, al duurde dat deze keer maar één helft.
De verwachting was dat VOC er dit keer vanaf het begin bovenop zou zitten, zoals we dat de afgelopen twee seizoenen wel vaker hebben ervaren.
Er werd weinig gescoord in de beginfase, niet in de laatste plaats vanwege het goede keeperswerk aan beide kanten. Toch was het VENÉCO VELO die dit keer brutaal de leiding nam tot zelfs een 2-5 voorsprong.
Vanaf dat moment probeerde VELO teveel in het tempo van VOC mee te gaan en met een aantal breaks werd de wedstrijd door VOC omgedraaid naar 6-11. Mede door de vier prachtige reddingen van VELO-keepster Femke Erkens op breaks van VOC, wist VELO zich weer knap op te richten en knokten ze zich, niet voor het eerst in de afgelopen twee seizoenen, na 25 minuten spelen weer helemaal terug in de wedstrijd: 13-13.
Doordat VOC vervolgens vier keer op rij scoorde, stond er met de rust toch een klein gaatje op het scorebord: 17-13.
Het algehele gevoel onder de VELO aanhang was dat de wedstrijd halverwege in ieder geval nog niet gespeeld was, ze waren immers eerder in de wedstrijd ook al teruggekomen van een vijf punten achterstand.
De Amsterdammers lieten er echter in de tweede helft geen twijfel over bestaan en liepen vrij snel weg, met 12 punten verschil als grootste voorsprong. In de zoemer kon VELO de schade nog enigszins beprekt houden tot 10 doelpunten: 33-23.
TEKST & FOTO: REMCO SCHAEFERS
KIRSTEN VAN STEENBERGEN STOPT ER OOK MEE BIJ VENÉCO VELO:
‘MOOIER DAN EUROPEES HANDBAL KAN HET NIET WORDEN’
Het wordt vaak gesuggereerd: stoppen op je hoogtepunt. Voor Kirsten van Steenbergen (28), de onvermoeibare en nauwelijks af te stoppen cirkelloper van VENÉCO VELO, is dat moment gekomen. Na de promotie naar de eredivisie én het behalen van Europees handbal zet de sterkhouder van de club uit Wateringen er een punt achter.
Het bericht sloeg in als een bom bij de supporters van VENÉCO VELO. Vijf andere basisspeelsters hadden hun afscheid al aangekondigd. De nieuwe trainer/coach Alex Curescu hoopte rond de altijd knokkende Van Steenbergen een nieuw team te kunnen opbouwen. Maar tot verdriet van de vele fans liet ook zij weten aan de laatste wedstrijden van haar handballoopbaan bezig te zijn.
Aan de fysieke gesteldheid kan het niet liggen, want Kirsten van Steenbergen oogt wekelijks in topconditie. ,,Dat klopt”, bevestigt ze met een brede lach. ,,Ik ben zeker nog fit, dat is de reden ook niet. Maar ik wil kijken welke sporten ik nog meer leuk vind naast het handbal. Nu ik dat nog lichamelijk kan opbrengen, kijk ik er erg naar uit om zelf sporten in te plannen in de tijd die ik daarvoor heb.”
𝗔𝗟𝗟𝗘 𝗛𝗢𝗢𝗚𝗧𝗘𝗣𝗨𝗡𝗧𝗘𝗡
Van Steenbergen, werkzaam als Sales en HR manager bij restaurant Luden in Den Haag, heeft sinds zij op haar zesde jaar begon met handballen alle hoogtepunten in het bestaan van VELO meegemaakt.
,,Eerst de promotie naar de eerste divisie en daarna ook nog naar de eredivisie. Dat waren geweldige momenten waarop ik met zó veel plezier terugkijk. En dan natuurlijk het behalen van Europees handbal. Een hoogtepunt in de geschiedenis van onze club en óók in mijn eigen handballoopbaan. De uitwedstrijd met al die supporters mee naar Turkije en daarna thuis in de stampvolle Velo-hal. Een evenement om nooit meer te vergeten, ook vanwege alle aandacht in de krant.”
𝗣𝗘𝗥𝗙𝗘𝗖𝗧𝗘 𝗨𝗜𝗧𝗟𝗔𝗔𝗧𝗞𝗟𝗘𝗣
Ondanks een vervelende kruisbandblessure overheersen bij Kirsten van Steenbergen de hoogtepunten. ,,Ik kijk met enorm veel plezier terug op mijn handbaljaren. Het is voor mij steeds de perfecte uitlaatklep geweest. Naast het sporten zelf heeft het mij ook veel moois gebracht. Bijzondere vriendschappen en onvergetelijke herinneringen. Ik had bijvoorbeeld nooit verwacht, dat ik mijn laatste twee jaren nog in de top van de eredivisie zou spelen.”
Met veel warmte denkt Van Steenbergen terug aan alle activiteiten bij VELO. Daar kan de 25-29 nederlaag tegen VOC van afgelopen zaterdag niets aan veranderen. ,,Het is een gezelligheidsclub waar toch op niveau kan worden gehandbald. Er is een duidelijke visie voor topsport, maar het plezier wordt nooit uit het oog verloren. Ik vind het bijzonder hoeveel vrijwilligers zich dagelijks voor de club inzetten. Of ik zelf nog wat ga doen voor de club? Vast wel, maar voor nu vind ik het even fijn om geen verplichtingen aan te gaan. Dat komt later nog wel.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
UNI-VERDE HA1 TWEEDE VAN NEDERLAND
Het Talententeam van Uni-Verde, het samenwerkingsverband tussen Quintus en VENÉCO VELO, is er niet in geslaagd de landstitel te veroveren. Na de 25-24 thuisoverwinning was Tachos in Waalwijk met 29-22 de sterkste en poetste de eerdere nederlaag geheel weg.
Niettemin kon het team van coach Rick van Ravesteijn en teammanager Jolanda Michielsen terugkijken op een voortreffelijk seizoen. Een tweede plaats voor de A1 junioren direct al in het eerste seizoen is een prestatie om met trots op terug te kijken, al overheerste uiteraard de teleurstelling bij de jeugdige talenten en de staf.
Sam Koppenol was met 6 doelpunten de topscorer, Daan Alleblas (3), Luuk Barendse (3), Timothy Bekker (3), Quinn Roffel (2), Sebastiaan Strijers (2), Youri Schutte, Vin Verbraeken en Sergio Vasseur behoorden eveneens tot de doelpuntenmakers.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: PETRA BLEIJENBERG
VENÉCO VELO BIEDT KNAP TEGENSTAND TEGEN VOC AMSTERDAM
VENÉCO VELO maakte er in de kampioenspoule een boeiende wedstrijd van tegen landskampioen VOC. Na de knappe 14-15 ruststand verloor het team van vertrekkend coach Nico Stet met slechts 25-29 van de Amsterdamse topploeg. Met een hoofdrol voor de subliem keepende Femke Erkens.
Na tien minuten was het 5-5, vervolgens maakte VOC een sprongetje naar 7-10, maar de thuisclub knokte zich terug naar de marge van één doelpunt bij de rust. Talisa van Bergen en Henegouwen zette veel druk en bracht de veel scorende Carmen Riepe (totaal 9x raak) herhaaldelijk in stelling.
Direct in het begin van de tweede helft sloeg VOC, met een speelster van VELO op de strafbank, een gaatje van drie doelpunten: 16-19. Dat verschil bleef tot aan minuut twintig bij 20-24 bestaan. Twee prima individuele acties van Angelique van Duijvenbode en een treffer van Lexie Louwerens zorgden voor 23-25. Opnieuw mede door voortreffelijk werk van keepster Femke Erkens.
De supporters gingen er eens goed voor zitten en hoopten op een stunt. De thuisclub maakte het VOC lastig, mede gesteund door het luidruchtige publiek. De gelijkmaker leek eraan te komen, maar uit drie mooie aanvalscombinaties schoot Kirsten van Steenbergen met veel pech drie keer op de paal. De titelkandidaat hield vervolgens stand en pakte toch nog met 25-29 de volle winst tot grote teleurstelling van het moedige VELO.
Dinsdag om 20.00 uur speelt VENÉCO VELO al de uitwedstrijd bij VOC.
Doelpunten: Carmen Riepe (9), Kirsten van Steenbergen (4), Angelique van Duijvenbode (3), Lexie Louwerens (3), Talisa van Bergen en Henegouwen (2), Maud Schuit (2), Femke Mastenbroek (1) en Kim Schildmeijer (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: JASPER GROOTHUIZEN
GEEN RIVALITEIT VENÉCO VELO EN QUINTUS BIJ TALENTENTEAM IN STRIJD OM LANDSTITEL
De rivaliteit tussen Quintus en VELO is vooral bij de vrouwen groot. Beide teams komen uit in de eredivisie, het hoogste landelijke niveau, en de derby’s staan altijd bol van de spanning. Bij de Talententeams is er daarentegen sprake van nauwe samenwerking. De mannen A-junioren handballen onder de naam Uni-Verde om de landstitel.
De vrouwen gunnen elkaar dus niets, maar onder de bezielende leiding van hoofdtrainer Neso Saponjic hebben Quintus en VELO dit seizoen bij de mannen de handen ineen geslagen. De talenten van beide clubs zijn bij elkaar gebracht onder de naam Uni-Verde en het eerste succes kan al worden genoteerd. De heren A-junioren plaatsten zich door de overwinning op het Limburgse Rapiditas voor de finale om de landstitel.
Het team, getraind en gecoacht door voormalig eerste teamspeler Rick van Ravesteijn en Kai Overkleeft, heeft afgelopen zaterdag de thuiswedstrijd in Kwintsheul tegen Tachos met 25-24 gewonnen. Komende zaterdag in Waalwijk maken de twee topploegen bij de jeugd uit wie zich het beste Talententeam van Nederland mag noemen.
𝗦𝗔𝗠𝗘𝗡𝗪𝗘𝗥𝗞𝗜𝗡𝗚
Saponjic, de hoofdcoach van het eerste mannenteam, is enthousiast over deze ontwikkeling. Hij pleit al jaren voor een verdergaande samenwerking in de Haags/Westlandse regio.
,,Als wij een rol willen gaan spelen in het Nederlandse tophandbal, dan zullen we het op deze manier moeten aanpakken. Er zit veel talent bij beide clubs en door die gasten bij elkaar te brengen, kunnen we meer trainen op niveau en de prestaties vergroten.”
Inmiddels heeft Saponjic ook al diverse jeugdige talenten laten doorstromen naar de hoofdmacht om ervaring in de eredivisie op te doen.
,,Dat de samenwerking direct in het eerste seizoen al dit succes zou opleveren, hadden we niet verwacht. Maar het is wél een bewijs, dat deze aanpak lonend is.”
De gekozen naam Uni-Verde is ontstaan uit het woord Uni om de eenheid uit te stralen en Verde vanwege de groene clubkleuren van beide verenigingen en de verwijzing naar het Westland. Ook bij de opleidingsteams en de B-junioren is de samenwerking doorgevoerd.
Saponjic: ,,Het uiteindelijke doel is één team te formeren dat boven de verenigingen staat en zich op BENE-League niveau kan etaleren. De basis van de beide clubs Quintus en VELO blijft uiteraard gewoon bestaan. De eerste stap is nu gezet en de droom gaat nu verder worden ontwikkeld. Wij streven ook naar samenwerking met de andere clubs uit deze regio.”
𝗧𝗘𝗥𝗨𝗚𝗪𝗘𝗗𝗦𝗧𝗥𝗜𝗝𝗗
Het eerste duel van Uni-Verde met Tachos toonde aan, dat de strijd in de landelijke jeugddivisie het aankijken meer dan waard is. Twintig seconden voor tijd pakte het Combinatieteam, mede dankzij de winnende treffer van Quinn Roffel (totaal vijf doelpunten), de volle winst en moet proberen in de uitwedstrijd die krappe marge te verdedigen.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
KEIHARDE DREUN VOOR MICHELLE HUF (29): ‘JAMMER DAT IK MIJN HANDBALCARRIÈRE NA 25 JAAR ZO MOET AFSLUITEN’
Een keiharde dreun voor Michelle Huf, handballer van VELO. De 29-jarige Westlandse moet vanwege langdurige hoofdpijn met onmiddellijke ingang stoppen met haar geliefde sport. Een kopstoot tijdens een wedstrijd werd haar sportcarrière fataal.
Michelle Huf maakte de laatste jaren de opmars van de handbalvrouwen van VELO van dichtbij mee, maar de hoekspeler van de eredivisieclub uit Wateringen zet per direct een punt achter haar carrière. “Ik heb een aantal maanden geleden tijdens een wedstrijd een kopstoot gekregen”, vertelt Huf.
“Omdat ik steeds hoofdpijn bleef houden, ben ik bij de neuroloog terecht gekomen. Hij heeft geconstateerd dat ik naar aanleiding van een eerdere hersenschudding jaren terug een beschadigde zenuw heb overgehouden. Die kopstoot is op dezelfde plek terecht gekomen en mijn hoofd is daardoor extra kwetsbaar.”
Huf, die bezig was aan opnieuw een sterk seizoen, vertelt met pijn in het hart dat het niet langer verantwoord is om risico’s te nemen die het handbal met zich meebrengt. Ze is nog steeds niet hersteld en moet rust houden. “Ik vind het ontzettend jammer dat ik na 25 jaar op deze manier mijn handballoopbaan moet afsluiten”, zegt Huf.
AD SPORT/PETER LOTMAN
OOK MICHELLE HUF STOPT BIJ VENÉCO VELO
Met pijn in het hart heeft rechterhoekspeelster Michelle Huf haar team en toekomstig coach Alex Curescu laten weten dat ze stopt met handballen. Haar hardnekkige blessure heeft Michelle helaas gedwongen dit besluit te nemen. Michelle Huf: “Ik vind het ontzettend jammer dat ik deze beslissing heb moeten nemen, ik had graag nog een jaar doorgegaan. Maar mijn gezondheid is het belangrijkste en het risico is helaas te groot.”
Michelle is al 25 jaar lid van VELO en maakte inmiddels ook al 11 jaar deel uit van Dames 1. Michelle: “Ik ben de club en de meiden heel erg dankbaar voor alles. En ook de supporters enorm bedankt voor alle steun!”
Michelle is dus een echte kind van de club en we willen haar heel erg bedanken voor haar inzet en alle mooie jaren bij VENÉCO VELO en wensen haar veel beterschap en sterkte toe in haar herstel.
TEKST: REMCO SCHAEFERS
STERKHOUDERS STOPPEN BIJ SUCCESVOL VENÉCO VELO
Alex Curescu, de nieuwe trainer/coach van VENÉCO VELO die volgend seizoen het stokje overneemt van Nico Stet, moet gaan bouwen aan een nieuwe ploeg. Maar liefst vijf basiskrachten hebben aangegeven aan het einde van deze competitie te stoppen bij de eredivisieclub uit Wateringen.
Topschutter Carmen Riepe, met elf doelpunten opnieuw de vrouw-van-de-wedstrijd in de met 23-24 gewonnen derby tegen Quintus, denkt aan gezinsuitbreiding. Routinier Talisa van Bergen en Henegouwen wil meer aandacht aan haar gezin besteden. Ook de ervaren Angelique van Duijvenbode houdt het voor gezien vanwege haar drukke reisprogramma in de modebranche. Maud Schuit gaat een wereldreis maken en Pieke van Ingen gaat een stage volgen in het buitenland. Naast trainer Stet stelt ook manager Henk Baggerman zijn functie ter beschikking.
VENÉCO VELO is met de tweede plaats nog volop in de strijd om een gunstige klassering in de kampioensgroep. Afgelopen seizoen was de uiteindelijke vierde plaats en deelname aan de Europa Cup de grootste prestatie in de geschiedenis van de club.
Curescu over het vertrek van zijn sterkhouders: ,,Een groot gemis. We zullen de transfermarkt op moeten om vervangers te zoeken. Een extra grote uitdaging voor mij en het team om een nieuwe eredivisieploeg samen te stellen.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY & IKE SPORTFOTOGRAFIE
GRIMMIGE DERBY WEER PROOI VOOR VENÉCO VELO TEGEN FEL QUINTUS
TWEESTRIJD TUSEN DE RIVALEN BOORDEVOL SPANNING
Een heerlijke derby schotelden de handbalsters van Quintus en VELO de toeschouwers voor in de sfeervolle Eekhouthal. Strijdlust, fraaie combinaties afgerond met knappe doelpunten, missers, pittige overtredingen. Alles kwam voorbij met uiteindelijk VELO als overwinnaar: 23-24.
Was dat verdiend? Tja, de cijfers liegen niet. Maar ook in het kamp van de Wateringse club moest men toegeven, dat Quintus eigenlijk wel een gelijkspel had verdiend. Dat neemt niet weg, dat het team van succestrainer Nico Stet de twee punten toekwam en ook heel goed kan gebruiken in de kampioenspoule. De tweede plaats lijkt VELO niet meer te kunnen ontgaan. En dat is knap om voor het tweede seizoen op rij straks opnieuw een eventuele Europa-Cupplaats te kunnen bemachtigen. ,,Dat heeft die ouwe toch weer goed gedaan”, grapte een blije Stet na afloop.
Wat óók bewonderenswaardig was aan de zijde van de Heulse formatie was de manier waarop het wegvallen van Jara Datthijn werd opgevangen. De topschutter verstapte zich al in de tweede minuut en overstrekte haar knie. Even leek het of zij na behandeling in de tweede helft kon terugkeren, maar het risico was te groot. Een groot gemis voor coach Rolf Schulte, maar zijn team verdiende een compliment hoe er met die tegenvaller, ook mentaal, werd omgegaan.
OP SCHERP
Ook de pittige botsing tussen Lexie Louwerens en Lynn Zwinkels in de negende minuut toonde aan, dat beide ploegen op scherp stonden. De aanpak in de beide defensies was stevig en af en toe óp of net óver het randje. Die grimmigheid zorgde er wél voor, dat het een echte vrouwenderby werd. De rivaliteit spatte er vanaf.
De doelpunten waren in het eerste half uur nog schaars. Dat kwam vooral óók, omdat zowel Lois van Rijven bij Quintus als Femke Erkens bij VELO opvallend sterk stonden te keepen. Ook waren er juweeltjes van doelpunten te bewonderen. De break van Jill van den Berg, aangespeeld door Esmee Verbeek, verdiende de schoonheidsprijs. En zoals altijd waren ook de doelpunten van Carmen Riepe van uitzonderlijke klasse. Opnieuw was de krachtige schutter nauwelijks af te stoppen.
ONTKETEND
Na het wisselen kwamen de treffers wat makkelijker tot stand. VELO kwam op 9-13 en dat leek vooralsnog een beslissende tik. Maar er was nog ruim voldoende tijd en met een plotseling ontketende Phoebe Muller kwam Quintus weer helemaal terug in de wedstrijd bij 15-15. Daarna ontwikkelde zich een scoreverloop dat steeds om en om tot voorsprong leidde. Dan weer de thuisclub op 17-16 en vervolgens weer de gasten naar 17-18.
Bij 21-19 door Phoebe Muller en Gedy de Raaf leek Quintus zelfs de zege te gaan grijpen. Maar de sterk spelende Maud Schuit en Kirsten van Steenbergen, fraai aangespeeld door Carmen Riepe, zorgden toch weer voor 21-21.
Bij 22-22 en 22-23 (wéér Maud Schuit) lagen de papieren in het voordeel van VELO. Mirthe de Jong (prima wedstrijd!) leek bij 23-23 de verwachte puntendeling binnen te schieten. Maar in de hectische slotfase met veel hachelijke momenten lukte het Angelique van Duijvenbode met een subtiele lob, haar enige treffer trouwens, alsnog de volle winst binnen te halen voor VELO: 23-24.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (****): Het was een boeiende strijd met alle ingrediënten van een echte derby. Beide ploegen gunden elkaar niets en de duels waren dan ook stevig. Maar dat gaf ook veel spanning en kijkplezier.
Doelpunten VENÉCO VELO: Carmen Riepe (11), Talisa van Bergen en Henegouwen (5), Maud Schuit (4), Kirsten van Steenbergen (3) en Angelique van Duijvenbode (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY & IKE SPORTFOTOGRAFIE
ALEX CURESCU OPVOLGER NICO STET BIJ VENÉCO VELO
Alex Curescu (46) wordt komend seizoen de trainer/coach van de vrouwen van VENÉCO VELO. Hij volgt Nico Stet op, die vorige week heeft laten weten bij de eredivisieclub te stoppen aan het einde van deze competitie.
Curescu heeft een indrukwekkende staat van dienst als oefenmeester. De in het Roemeense Resita geboren trainer was zelf actief handballer in zijn geboorteland en kwam al op jonge leeftijd naar Nederland waar hij uitkwam voor het Haagse Hellas. Een zware blessure dwong hem te stoppen, waarna hij zich stortte op het trainerschap.
Hij behaalde alle licenties, inclusief het European Master Coach diploma. Hij trainde onder meer de vrouwen van Wings, die hij in drie jaar van de tweede divisie naar de eredivisie bracht, al eerder VELO, SEW, VOC en Quintus.
Ook de mannen van DWS, HARO, Hercules, Hellas en Quintus had hij onder zijn hoede. Zijn grootste successen boekte hij met Aalsmeer waar hij tussen 2007 en 2009 de titel in de BENE-League, de landstitel en de Supercup won.
Vier jaar geleden ging hij tijdelijk terug naar Roemenië om de technische leiding bij CS Universitatea CLUJ-Napoca op zich te nemen.
Met VENÉCO VELO, waar een aantal sterkhouders gaat stoppen, begint Curescu aan een nieuw avontuur. “Het zal een zwaar karwei worden”, realiseert de gedreven oefenmeester zich. “Maar juist als de mensen zeggen, dat het een mission impossible is, vind ik het geweldig om die uitdaging aan te gaan. We gaan er iets moois van maken.”
Curescu krijgt ondersteuning van Frank Krijger. Manager Henk Baggerman, die samen met Nico Stet voortreffelijk werk leverde bij de club uit Wateringen, stopt ook aan het einde van het seizoen.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: ARCHIEF VENÉCO VELO
SUCCESCOACH NICO STET (72) STOPT BIJ VENÉCO VELO:
“HET WAS MOOI MAAR OOK SLOPEND”
De wegen van Nico Stet (72) en VENÉCO VELO scheiden aan het einde van dit seizoen. De Haagse succescoach is dan twee seizoenen verantwoordelijk geweest voor de handbalvrouwen van de Wateringse club. Hij stuwde VELO naar grote hoogtes, met als hoogtepunt deelname aan de Europa Cup. “Ik ga meer tijd aan mijn hobby besteden.”
,,Het is een mooi moment om te stoppen”, vertelt Nico Stet, die eerder al grote successen boekte met het Haagse Hellas. “Ik heb de afgelopen twee jaar met enorm veel plezier bij VELO gewerkt. Een mooie club met veel hardwerkende vrijwilligers. Maar het was ook slopend. Wedstrijden en trainingen voorbereiden en die verre uitwedstrijden. Dat kost veel energie. Als ik ergens aan begin, wil altijd het maximale eruit halen. Dat is met deze groep fanatieke spelers geweldig gelukt.”
In het eerste jaar na de promotie naar de eredivisie behaalde het team van Stet direct al de vierde plek, met als beloning deelname aan de Europa Cup. Die unieke prestatie kan VENÉCO VELO in de lopende competitie herhalen. De Wateringsen eindigden opnieuw als vierde en plaatsten zich voor de kampioenspoule. Een plek op het Europese podium lonkt opnieuw.
Een fraaie afsluiting van de trainersloopbaan van Stet. “Ik ga meer tijd besteden aan mijn kinderen en kleinkinderen en ook aan mijn hobby schilderen.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO SLAAT EERSTE SLAG IN KAMPIOENSPOULE;
TRAINER NICO STET STOPT ERMEE
Het grootste nieuws kwam bij VENÉCO VELO vandaan. Trainer/coach Nico Stet stopt na twee seizoenen aan het einde van deze competitie bij de club uit Wateringen. Stet (72) vindt het tijd voor andere zaken. “Ik ga meer tijd besteden aan mijn kinderen en kleinkinderen en aan mijn hobby schilderen. Het was een mooie tijd bij VELO. Een warme club met geweldige mensen.”
De succescoach, die in het verleden ook Hellas naar titels stuwde, eindigde vorig jaar als vierde en bracht de club Europa Cup handbal. Uniek voor de vereniging. Ook dit seizoen is VELO weer actief in de kampioenspoule en won de eerste wedstrijd met 31-25 van V&L. Een goed begin, dat wellicht wéér kan leiden tot EC-deelname. “Dat zou een mooie afsluiting zijn”, aldus Stet die terugkijkt op een fraaie trainersloopbaan.
Tegen V&L kon VENÉCO VELO aanvankelijk geen afstand nemen. Ondanks sterk spel van Carmen Riepe en voortreffelijk keeperswerk van Femke Erkens was het bij de rust pas 15-13 voor de thuisclub. Vooral ook dankzij uitblinkster Maud Schuit, die weer fit was na een blessure, trok VELO de partij naar zich toe.
Direct na het wisselen sloeg de Wateringse ploeg hard toe. Door een serie knappe acties van Angelique van Duijvenbode was het na veertig minuten 21-14. Die tik kwam de Limburgse opponent niet meer te boven en via 26-16 kwam door een reeks doelpunten van Kirsten van Steenbergen de 31-25 eindstand op het scorebord.
Met de derby komende zaterdag bij Quintus op het programma een sterk begin van coach Stet en zijn vrouwen in de kampioenspoule.
Doelpunten VENÉCO VELO: Kirsten van Steenbergen (7), Maud Schuit (6), Angelique van Duijvenbode (6), Carmen Riepe (5), Talisa van Bergen en Henegouwen (4), Lexie Louwerens (1), Melissa Dijkstra (1) en Kim Schildmeijer (1).
VENÉCO VELO UITGESCHAKELD VOOR DE FINALE
Even kon VENÉCO VELO de landskampioen en koploper uit Amsterdam bijhouden, maar uiteindelijk won VOC vrij eenvoudig: 34-19.
Onze dames begonnen goed en pakten als eerste een voorsprong met 0-1. Waar VOC tijdens eerdere ontmoetingen vanaf de eerste minuut er vol op gingen om snel een ruime voorsprong te pakken, bleef het dit keer het eerste kwartier aardig spannend.
KEIHARD WERKEN
Door keihard werken en met steun van de grote schare meegereisde fans (ongeveer één derde van het totale publiek), stond het op dat moment nog maar 7-5 en met een beetje meer precisie had er op dat moment meer ingezeten. Maar in het tweede deel van de eerste helft liep VOC beetje bij beetje weg van VELO. Het snelle en fysieke spel van de ‘Amsterdammers’ dwong VENÉCO VELO tot het maken van meer fouten dan normaal en in de rust stond er daardoor een 16-9 achterstand op het scorebord.
DE PIJP WAS LEEG
Na de pauze ging het op dezelfde manier verder en liep VOC langzaam maar toch steeds verder uit. De laatste 10 minuten was de pijp zichtbaar leeg bij onze dames en kon VOC freewheelend uitlopen naar 34-18. Een penalty voor VENÉCO VELO in de laatste minuut die door Carmen benut werd, maakte het nog iets dragelijker: 34-19.
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
HEIKO (76) STOPT NA 53 JAAR ALS SCHEIDSRECHTER:
‘IK NAM MIJN THUISSITUATIE ONGEWILD MEE NAAR DE WEDSTRIJDEN’
De 76-jarige Heiko de Vries is in het zonnetje gezet. De grote handbalscheidsrechter kreeg afgelopen weekend in de rust van de eredivisiewedstrijd van VELO een eerbetoon. Hij was maar liefst 53 jaar actief als bondsscheidsrechter, maar moet er nu noodgedwongen mee stoppen.
“Vanwege de mantelzorg voor mijn vrouw moet ik helaas stoppen”, legt De Vries uit. “De situatie thuis nam ik ongewild mee naar de wedstrijd en dat had geen goede invloed op de kwaliteit van het fluiten.”
De Vries haalde in 1970 zijn scheidsrechtersdiploma en kwam via EHC, AHC’28 (‘daar leerde ik mijn vrouw kennen’), Animo en ROAC terecht bij VELO, vanwege zijn koppelgenoot Wil Hartman.
“Ook was ik twaalf jaar betrokken bij het opleiden van scheidsrechters. Die opleidingen waren toen nog gedegen en stonden model voor de rest van het land. Tien weken lang elke week één avond discussiëren over spelregels naar aanleiding van gemaakte toetsen.”
‘Een geweldige hobby’
De Vries denkt met plezier terug aan de wedstrijden en de vele contacten. “Elke partij kent zijn emoties. Maar na afloop gezellig een biertje drinken. Ik zou iedereen aanraden dezelfde stap te maken. Een geweldige hobby.”
Een mooi moment maakten Heiko de Vries en zijn koppelgenoot Wil Hartman vorig jaar Pasen mee in Arnhem. “Wij floten twee Duitse ploegen tegen elkaar. Altijd een belevenis. Na afloop kwamen de beide coaches naar ons toe en vroegen hoe oud we waren. Als antwoord hebben we gegeven, dat we dat niet gingen vertellen. Maar wél, dat we samen ouder dan 100 jaar waren. Beide coaches verzochten ons om zo lang mogelijk door te gaan met fluiten. Dat is toch mooi om te horen.”
AD SPORT / PETER LOTMAN
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE & WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO VERSTEVIGT MET DEGELIJK SPEL DE VIERDE POSITIE
UITBLINKENDE KEEPSTER FEMKE ERKENS HOUDT WATERINGSE PLOEG OP DE BEEN
VENÉCO VELO heeft door de 26-20 overwinning op Zwartewoud Kwiek de vierde plaats in de eredivisie stevig in handen gehouden. Beide ploegen stonden met hetzelfde puntenaantal op gelijke hoogte, maar met nog slechts één duel te gaan lijkt het team van coach Nico Stet de kampioenspoule met twee bonuspunten in te gaan.
Het was niet de beste wedstrijd van de Wateringse vrouwen. Vooral de eerste helft verliep stroef en het was aan het uitmuntende keeperswerk van Femke Erkens te danken dat VELO steeds aan de goede kant van de score bleef. Zo stopte zij direct in het begin al een aantal vrije kansen van de Kwiek-schutters op spectaculaire wijze. Ook in het verdere verloop van de partij groeide Erkens met haar stops (een percentage van 45%) naar grote hoogte.
MOEILIJK SCOREN
In het eerste half uur kwam de thuisclub maar niet los. Het tempo was (te) laag en de vrije kansen werden niet optimaal benut. De magere 10-9 ruststand gaf al aan, dat beide ploegen moeilijk tot scoren kwamen. De verdediging van VELO, met daarachter dus de uitblinkende Erkens, functioneerde overigens wél ruim voldoende.
Na het wisselen ging het wat beter en door een serie vlotte combinaties tussen Carmen Riepe en ‘powerwoman’ Kirsten van Steenbergen aan de cirkel bleef VENÉCO VELO steeds een zuinige marge behouden tot aan 14-13.
Op dat moment, na tien minuten, nam de thuisclub een tussensprint. Lexie Louwerens (prima op schot), Femke Mastenbroek (gelukkig weer terug in de hoofdmacht) en Kim Schildmeijer zorgden voor 17-13. Dat leek een veilige marge.
Lexie Louwerens liet opnieuw haar atletische vermogen zien door een break, aangespeeld door Talisa van Bergen en Henegouwen, in de lucht met één hand te vangen en al vallend fraai te scoren. Het lijkt haar specialiteit te worden…
IN ONDERTAL
Opvallend was verder in het laatste kwartier, dat VELO tot tweemaal toe twee keer scoorde in ondertal. In overtal gaat het vaak lastiger, maar nu produceerden de Westlandse vrouwen vier doelpunten met een speelster minder binnen de lijnen. In die tussentijd stopte Erkens ook weer eens een (tweede) strafworp.
Bij 23-18, met nog acht minuten op de klok, was de buit binnen. Zonder al te gekke fratsen speelde VELO, onder het toeziend ook van bondscoach Per Johansson en diens secondant Ricardo Clarijs, de partij uit naar de verdiende 26-20 overwinning.
Vrolijke gezichten derhalve in Wateringen, al werd de pret eerder op de dag verknoeid door de uitslag van de loting voor de halve finale van de beker. Het slechtste scenario kwam uit de bus met als tegenstander VOC met de uitwedstrijd in Amsterdam op dinsdag 5 maart.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (***): Het was geen spetterende partij en dat was ook te merken aan de supporters die rustiger waren dan bij andere duels. Een serie doelpunten, óók van Kwiek-zijde, zorgden vanwege de hoge kwaliteit nog voor het nodige enthousiasme.
Bijzonderheid: In de rust werd scheidsrechter Heiko de Vries gehuldigd voor 53 jaar fluiten. Vanwege privéomstandigheden is hij gedwongen te stoppen. De Vries dankbaar: “Ik heb van elke wedstrijd genoten. Het was een schitterende tijd.” VENÉCO VELO-voorzitter Henk de Groot sprak hem toe en overhandigde hem een fraai aandenken.
Doelpunten VENÉCO VELO: Carmen Riepe (8), Lexie Louwerens (6), Kirsten van Steenbergen (3), Angelique van Duijvenbode (3), Femke Mastenbroek (3), Melissa Dijkstra (1), Kim Schildmeijer (1) en Talisa van Bergen en Henegouwen (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO VIA HINDERNISBAAN NAAR HALVE FINALE BEKER
VENÉCO VELO heeft op wonderbaarlijke wijze de halve finale van de beker bereikt. De Wateringse club won in Deurningen met 28-29 van DSVD. Dat was vooral knap, gelet op de reis naar het oosten vol hindernissen.
De bus kwam op de snelweg tot stilstand vanwege een groot ongeluk waardoor de weg was afgesloten. Via de vangrails, de berm, springend over een sloot en geklommen over een hek is de hele ploeg met volle bepakking over de weg naar het dichtstbijzijnde treinstation gelopen. Daarna overgestapt op een andere trein kwamen ze na anderhalf uur vertraging aan in Hengelo waar ze door supporters werden opgehaald en naar Deurningen gebracht.
Twee uur later dan gepland kon het duel toch worden gespeeld. “Met veel dank aan DSVD, de scheidsrechters en bondsofficial Maarten-Jan de Koning”, aldus VENÉCO VELO-manager Henk Baggerman.
Na een korte warming-up kwam VELO op een achterstand van 7-1. Na een time-out van coach Stet herstelde de Westlandse ploeg zich en kwam via 8-6 op een 10-12 voorsprong. Ondanks de moeizame voorbereiding pakte VELO bij de rust toch een marge van drie doelpunten: 15-18. Vooral dankzij een paar mooie doelpunten van Angelique van Duijvenbode en sterk keeperswerk van Femke Erkens.
VERMOEIDHEID
Na de rust hadden de Westlandse speelsters alle narigheid van zich afgeschud en onder leiding van de weer makkelijke scorende Carmen Riepe en de sterk spelende Lexie Louwerens stootte VELO door naar 19-25 met veertig minuten op de klok.
Op dat moment ging de vermoeidheid parten spelen en slaagde DSVD erin terug te komen tot 24-27 met nog tien minuten te gaan.
Het bleef spannend, vooral toen de thuisclub zelfs op 28-29 kwam. VELO bleef knokken, liep op het tandvlees maar met veel karakter, het handelsmerk van de Wateringse speelsters, hielden zij dat ene doelpunt vast. De veerkracht en het doorzettingsvermogen na een reis van ruim twaalf uur leverden een optimaal resultaat op.
Met als beloning, voor het eerst in de geschiedenis, een plaats in de halve finale van de beker.
Doelpunten VENÉCO VELO: Carmen Riepe (9), Lexie Louwerens (6), Angelique van Duijvenbode (5), Kirsten van Steenbergen (4), Talisa van Bergen en Henegouwen (4) en Melissa Dijkstra (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO BIJT WEER VAN ZICH AF EN GEEFT V&L DAARDOOR GEEN KANS
De grote vraag voorafgaande aan het duel tussen VENÉCO VELO en Geonius V&L was vooral hoe de ploeg uit Wateringen de tik van vorige week tegen Quintus had verwerkt. Daar kwam met de overtuigende 28-16 overwinning een duidelijk antwoord op. Het team van coach Nico Stet toonde weer de bekende vechtersmentaliteit en dat levert altijd rendement op.
Felheid in de duels, een sterke verdediging en aanvallend met veel doorzettingsvermogen bij de acties zorgden ervoor, dat de Limburgse opponent geen bedreiging kon vormen. Daarbij kwam nog, dat keepster Femke Erkens (opnieuw) een sterke partij speelde en veel vrije schoten van V&L om zeep hielp.
Overigens was het onbenut laten van de vele kansen óók het manco aan Westlandse zijde. De combinaties waren vaak oogstrelend, maar op het beslissende moment ontbrak het nog wel eens aan de perfecte afronding. Dat was jammer, omdat de spelopvatting van de VELO-aanvalsters bij vlagen voortreffelijk was.
SCORINGSDRIFT
Femke Erkens begon direct al met het stoppen van een strafworp en Angelique van Duijvenbode knalde meteen twee keer raak. Toen vervolgens ook Carmen Riepe en Kirsten van Steenbergen weer hun scoringsdrift toonden, was eigenlijk al duidelijk dat VENÉCO VELO deze partij niet kón verliezen.
Daarbij kwam nog, dat ook de ranke Pieke van Ingen met veel kracht vanuit de sprongschoten de ballen in de kruising knalde. Het was jammer, dat zij naderhand met een spierblessure naar de kant moest en verzorging nodig had.
Bij 8-7 leek het nog even spannend te worden, maar vervolgens denderde de thuisclub door naar de alleszeggende 17-7 ruststand. In die fase was Melissa Dijkstra trefzeker vanaf de cirkel (fraai aangespeelde door Van Duijvenbode), vanuit de linkerhoek én uit de break.
In het tweede half uur was vooral ook het subtiel aanspelen van Carmen Riepe naar cirkelloopster Kirsten van Steenbergen een gevaarlijk wapen.
Herhaaldelijk lukte het Riepe als zij werd aangepakt om de bal feilloos in de handen te spelen van haar ploeggenote. Eenmaal de bal in haar bezit is het vrijwel onmogelijk om de felle Van Steenbergen af te stoppen. Pas opzij, draaien en vol uithalen: een beproefd recept in de VELO-aanval.
ACROBATIEK
Bij 22-12, 24-14 en 26-16 hield de thuisclub de marge steeds op tien doelpunten verschil. Ondanks dat de vrije kansen niet optimaal werden benut (het hadden tien, twaalf doelpunten méér kunnen zijn) bleef VENÉCO VELO naar hartenlust combineren en dat was aantrekkelijk om naar te kijken.
Een fraai voorbeeld daarvan was de break van Lexie Louwerens die hangend in de lucht met één hand de aangespeelde lange bal van Talisa van Bergen en Henegouwen in een doelpunt omzette. Een knap staaltje acrobatiek!
En zo eindigde de weinig spannende partij toch nog fraai en was de nare smaak van vorige week weggespoeld. Coach Stet en zijn adepten kunnen zich nu opmaken voor een pittig weekje. Eerst dinsdag de kwartfinale beker tegen DSVD met een verre busreis naar Deurningen. En dan zaterdag de belangrijke wedstrijd in Wateringen tegen Kwiek Raalte met als inzet die zo fel begeerde vierde plaats.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (***): De spanning ontbrak en daardoor zaten de toeschouwers niet op het puntje van hun stoel. De soms fraaie combinaties en doelpunten maakten veel goed. Ook V&L van de nieuwe trainer/coach Jo Smeets verdient een compliment voor de inzet tot het einde en de wil om er iets goeds van te maken.
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (6), Kirsten van Steenbergen (6), Pieke van Ingen (4), Melissa Dijkstra (3), Angelique van Duijvenbode (3), Lexie Louwerens (2), Talisa van Bergen en Henegouwen (2), Kim Schildmeijer (1) en Femke Mastenbroek (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY / IKE SPORTFOTOGRAFIE
VENÉCO VELO HEEFT BITTERE PIL WEGGESPOELD; NIEUWE KANS TEGEN V&L
ANGELIQUE VAN DUIJVENBODE: “HET WORDT NIET MAKKELIJK, MAAR WE HEBBEN IETS GOED TE MAKEN”
Natuurlijk was er teleurstelling afgelopen zaterdag bij de speelsters en staf van VENÉCO VELO over de nederlaag tegen rivaal en streekgenoot Quintus. Maar al snel sloeg die over in berusting. “Wij hadden al drie keer gewonnen van Quintus, dus het moest er een keer van komen”, luidde de reactie toen de eerste emoties waren weggeëbd.
Ook de ervaren Angelique van Duijvenbode (28) had de bittere pil snel weggespoeld. Zij had zelf een prima partij gespeeld met maar liefst 9 doelpunten en ook nog een serie assists op haar naam kunnen bijschrijven. “Maar ja”, zei ze direct na afloop realistisch, “daar heb je weinig aan dat ik veel scoor. Ik had liever gewonnen.”
Overigens was het opvallend, dat Van Duijvenbode zó fit oogde in dat duel met de aartsrivaal. De Art Director bij Harper & Yve was net zo’n beetje geland na een vliegreis en moest direct aan de bak. “Ik ben daar verantwoordelijk voor alle creatieve uitingen en daarnaast help ik ook bij het ontwerpen van de collecties. Ik ga voor fotoshoots naar het buitenland of ik reis veel om inspiratie op te doen voor het maken van nieuwe collecties.”
COMBINEREN
“Interessant, maar sommige periodes ook wel heel zwaar”, geeft ze toe. “Ik krijg gelukkig veel vrijheid bij VENÉCO VELO om dit te kunnen combineren. We hebben dat van tevoren goed besproken en ik probeer het zo te plannen dat ik wel elke wedstrijd aanwezig ben. Per periode kijk ik hoe dit gaat”, aldus de slimme handbalster die vijftien seizoenen voor het Haagse Hellas uitkwam en daarna zes jaar voor Quintus.
Bij Hellas debuteerde ze ooit trouwens als vijftienjarige bij trainer/coach Nico Stet. Het toeval wil, dat hij nu wéér de scepter zwaait bij de club waar Van Duijvenbode haar kunsten vertoont.
Met Hellas speelde ze twee bekerfinales, kwam uit voor Jong Oranje en met Quintus won ze de supercup en de nationale beker en speelde finales om de landstitel. Veel ervaring dus die er van afdruipt en die coach Stet bij VENÉCO VELO goed kan gebruiken.
NÓG KNAPPER
Vorig seizoen was een topjaar voor de club uit Wateringen. Promotie eredivisie, vierde plaats en deelname aan de Europa Cup. “En we zijn weer aan een goed seizoen bezig”, vindt Van Duijvenbode die nog steeds naar de fysio gaat vanwege de schouderblessure waarvan ze in het verleden lang last heeft gehad.
“Vorig seizoen was het een knappe prestatie, maar ik vind het eigenlijk nóg knapper dat we dit ook zo kunnen volhouden. Als we dus weer die vierde plaats behalen, kunnen we hier erg trots op zijn. We gaan er in elk geval zeker weer voor. Een stunt in de beker zal natuurlijk helemaal leuk zijn.”
Maar eerst zaterdag (19.00 uur, VELO hal Wateringen) de competitiewedstrijd tegen het Limburgse V&L dat sterk in opkomst is sinds de komst van de nieuwe trainer Jo Smeets.
VENÉCO VELO staat vierde en heeft na 19 wedstrijden 23 punten en V&L is opgeklommen naar plaats acht met 13 punten
“Het wordt niet makkelijk”, weet ook Van Duijvenbode, “maar als we weer knokken met elkaar zoals we kunnen, gaat het beslist lukken. We hebben na de nederlaag tegen Quintus wat goed te maken voor onze supporters.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: IKE SPORTFOTOGRAFIE
WESTLANDSE DERBY DIT KEER PROOI VOOR VENIJNIGER QUINTUS
VENÉCO VELO NIET FEL GENOEG IN DE DUELS EN NIET SCHERP IN DE AFRONDING
Het was genieten zaterdagavond tijdens de derby tussen Quintus en VENÉCO VELO. Veel inzet, fraaie doelpunten, wervelende break-outs vermaakten de toeschouwers van het begin tot het einde. Met dit keer de Heulse formatie als terechte winnaar: 28-25. Jara Datthijn schoot negen keer raak voor Quintus en Angelique van Duijvenbode deed hetzelfde voor VELO. Carmen Riepe kwam tot acht treffers.
Niet alles ging goed, maar dat kan ook niet als er in zo’n burenruzie zo veel op het spel staat. Er waren technische fouten en gemiste kansen over en weer, maar dat nam niet weg dat de fraaie acties de boventoon voerden. Scherp schieten en sterk verdedigingswerk zorgden ervoor, dat het publiek in de sfeervolle Eekhouthal zich geen moment verveelde.
De overwinning van Quintus was verdiend. Het team van coach Rolf Schulte begon nog wat aarzelend met een 0-3 achterstand, maar herstelde zich vervolgens knap. De Heulse speelsters waren gretig, fel op de bal en venijnig in de duels. Daarmee overtroefden zij dit keer VELO op de onderdelen die juist altijd het handelsmerk zijn van de ploeg uit Wateringen.
QUINTUS FANATIEKER
Verliezend coach Nico Stet gaf dat ook eerlijk toe na afloop. ,,Quintus was fanatieker. Je kon zien, dat ze niet wéér wilden verliezen. Bij ons ontbrak net dat beetje gif. Ze hebben verdiend gewonnen, omdat ze dit keer beter waren. Daar kan en wil ik niks aan afdoen”, toonde de Hagenaar, die onlangs nog werd uitgeroepen tot coach van het jaar in het Westland, zich een sportief verliezer.
Quintus poetste die 0-3 achterstand vrij snel weg en kwam zelfs bij 9-7, na een kwartier, op een voorsprong door knappe acties van Jara Datthijn, Phoebe Muller, Alyssa Schaap en een strafworp van Stacey Zuiderwijk. Het was het begin van een boeiende slotfase in de eerste helft die de thuisclub uiteindelijk bij de rust een even verdiende als verrassende 15-12 voorsprong opleverde. Met breaks van Jill van den Berg, Jara Datthijn en Tess van der Knaap werd VELO compleet overrompeld.
SCHITTERENDE PEGEL
Na het wisselen werd het zelfs 17-12 en leek Quintus met prima combinaties naar een ruime overwinning te koersen. Maar in die fase stopte Femke Erkens een strafworp (in totaal keerde zij drie pingels) en kwamen Carmen Riepe en Angelique van Duijvenbode op schot voor VELO. Bij 19-18, 20-19 en 21-20 was het weer een wedstrijd, maar de ‘Anschlusstreffer’ wilde maar niet vallen.
Sterker nog: twee onberispelijke strafworpen van Jara Datthijn en een passeeractie van de uitblinkster bepaalden de tussenstand op 24-21. Toen vervolgens de prima spelende Phoebe Muller met een schitterende pegel in de kruising en wéér Datthijn voor 26-21 zorgden, was het pleit beslecht.
In de resterende zes minuten scoorden beide ploegen nog beurtelings, maar de verdiende 28-25 zege kon de dolgelukkige speelsters en fans van Quintus niet meer ontgaan.
Doelpunten: Angelique van Duijvenbode (9), Carmen Riepe (8), Lotte Duijnisveld (3), Kirsten van Steenbergen (3), Kim Schildmeijer (1) en Talisa van Bergen en Henegouwen (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO TWEEDE HELFT ONTKETEND
De vrouwen van VELO wonnen opmerkelijk ruim met 28-22 van SEW na een achterstand.
SUBLIEME TWEEDE HELFT VELO
VENÉCO VELO had aanvankelijk nogal wat moeite met SEW. De Noord-Hollandse formatie kwam via 3-5 en 8-10 bij de rust op een 11-13 voorsprong. Na het wisselen een herboren thuisclub die de partij volledig liet kantelen en na veertig minuten een 20-16 voorsprong pakte. Vooral Carmen Riepe (totaal dertien doelpunten) was nauwelijks af te stoppen.
Tien minuten voor het einde was het zelfs 24-18 voor VELO en kon er eigenlijk niets meer mis gaan. Een perfecte ‘Vlieger’ tussen Talisa van Bergen en Henegouwen en Lexie Louwerens én een fraaie break tussen Lexie Louwerens en Lotte Duijnisveld vormden de hoogtepunten.
Het team van coach Nico Stet speelde vervolgens de partij geroutineerd uit naar de 28-22 eindstand. Daarmee een succesvolle week afsluitend met overwinningen op VZV, V&L (beker) en nu dus SEW. Een hoopvolle uitgangspositie voor de Wateringse club met het oog op de streekderby tegen rivaal Quintus komende zaterdag in Kwintsheul.
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (13), Kirsten van Steenbergen (4), Talisa van Bergen en Henegouwen (4), Lexie Louwerens (3), Lotte Duijnisveld (2) en Pieke van Ingen (2).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO OP WILSKRACHT NAAR KWARTFINALE BEKER
De vrouwen van VENÉCO VELO hebben de kwartfinale van het landelijke bekertoernooi bereikt. De Wateringse club pakte na een achterstand pas in de slotfase met 26-27 de winst.
VEERKRACHT VELO
VENÉCO VELO had het in Geleen tegen V&L moeilijk. Het won uiteindelijk met 26-27, maar stond bij de rust nog met 15-11 achter. Na een reis van vier uur vol hindernissen kwam VELO laat aan, maar de thuisclub en de scheidsrechters waren bereid om de partij een kwartier uit te stellen.
Dat leek bij een 2-5 voorsprong voor het team van Nico Stet aanvankelijk te helpen. Na de time-out echter van V&L sloeg de wedstrijd om en pakte de thuisclub een 8-6 voorsprong. VENÉCO VELO knokte zich even terug tot 12-11, maar de 15-11 voorsprong bij rust voor V&L beloofde niet veel goeds.
Na het wisselen keek de Westlandse ploeg steeds tegen een achterstand aan: 17-13, 21-16 en met vijf minuten op de klok zelfs nog met 24-20. Het bekeravontuur leek voor VENÉCO VELO bij die stand te stranden, maar zoals zo vaak richtte VELO zich op en knokte zich met de weer sterk keepende Femke Erkens toch nog naar de 26-27 overwinning.
Eerst zorgde Angelique van Duijvenbode voor 26-26 en Carmen Riepe schoot op de valreep de winnende binnen. Vooral complimenten in het kamp van VENÉCO VELO voor de veerkracht en het doorzettingsvermogen na een ogenschijnlijk verloren uitgangspositie in de slotfase.
Doelpunten: Carmen Riepe (7), Maud Schuit (5), Angelique van Duijvenbode (4), Kirsten van Steenbergen (3), Talisa van Bergen en Hengouwen (2), Lexie Louwerens (2), Lotte Duijnisveld (2), Melissa Dijkstra (1) en Pieke van Ingen (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
De loting voor de kwartfinale zal zijn op maandag 5 februari in Papendal.
KNAPPE UITZEGE VENÉCO VELO BIJ VZV
In de eredivisie bij de vrouwen sprong de overwinning van de VELO-vrouwen bij VZV het meest in het oog. Het team van Nico Stet, afgelopen week nog uitgeroepen tot coach van het jaar in het Westland, won knap met 31-33.
COMPLIMENTEN VENÉCO VELO
Na een druk weekje met de inhaalwedstrijd tegen Groot Venlo en het Sportgala Westland moest VENÉCO VELO het zaterdag opnemen tegen VZV, de nummer drie van de eredivisie. Dat pakte goed uit, want na de 11-16 ruststand werd het uiteindelijk 31-33. En dat was knap, omdat er toch wel tegen die lastige uitwedstrijd was opgezien.
Met opnieuw een uitstekend keepende Femke Erkens pakte de Wateringse club in de laatste tien minuten van de eerste helft al een ruime 11-16 voorsprong met prima aanvallend spel en een solide verdediging.
Na het wisselen herstelde de thuisclub zich en slaagde erin na veertig minuten op gelijke hoogte te komen bij 22-22. Een spannende twintig minuten volgden waarbij de winnaar niet te voorspellen viel. Met nog tien minuten op de klok was het 25-26, mede dankzij de goed spelende Lotte Duijnisveld.
Tot de laatste minuten bleef het spannend. Met een fraai onderhands schot van Kim Schildmeijer en een bekeken doelpunt van routinier Angelique van Duijvenbode kon VELO toch de twee punten meenemen naar Wateringen. Mede door haar 14 doelpunten en gedreven spel werd Carmen Riepe uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speelster.
Door dit resultaat springt VENÉCO VELO over Quintus heen naar de vierde plaats. Zaterdag 10 februari treffen beide rivalen elkaar in Kwintsheul. Dinsdag treedt coach Stet met zijn vrouwen aan voor de beker in Geleen tegen V&L.
Doelpunten: Carmen Riepe (14), Lotte Duijnisveld (4), Kirsten van Steenbergen (4), Angelique van Duijvenbode (3), Lexie Louwerens (3), Talisa van Bergen en Henegouwen (2), Maud Schuit (2) en Kim Schildmeijer (1).
VENÉCO VELO DS1 COACH NICO STET BESTE VAN HET WESTLAND
We hebben er wéér één! Tijdens het Westlandse Sportgala ging gisteravond de prijs voor Beste Sportcoach 2023 dik verdiend naar onze coach Nico Stet!
Van harte gefeliciteerd Nico! Super trots!
Helaas was VENÉCO VELO DAMES 1 net buiten de prijs voor Beste Westlandse Sportploeg gevallen, maar toch ook enorm trots dat ze voor het 2e jaar op rij genomineerd waren!
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO KAN VENLO LANG BIJBENEN
Het duurde gisteravond ruim 40 minuten voordat Venlo eindelijk een gaatje kon slaan. Tot die tijd bleef het erg spannend in de VELO hal.
En dat met een gehavend team waar om verschillende redenen Michelle Huf, Maud Schuit, Pieke van Ingen en Anne Koenraad ontbraken.
Maar mede door sterk verdedigend spel van VENÉCO VELO DS1 ging de eerste helft volledig gelijk op. Af en toe nam Venlo een voorsprongetje van 2 à 3 punten, maar iedere keer kwam VELO weer knap langszij. En dat terwijl er ook nog aardig wat kansen werden gemist. Zo ook vlak voor en vlak na rust toen voor het eerst een voorsprong van 12-11 gepakt kon worden, werd dat helaas nagelaten.
Pas na een minuut of 40 kon Venlo voor het eerst op 4 punten voorsprong komen en dat kwam onze dames niet meer te boven. Door slordig spel liep Venlo vervolgens uit naar een 10 punten voorsprong: 14-24. Die stand bleef lang op het scorebord staan, totdat Venlo uiteindelijk de 14-25 maakte.
De laatste 5 minuten herpakte VENÉCO VELO zich nog enigszins en kon het verlies iets dragelijker gemaakt worden door het verschil met 3 doelpunten te verkleinen: 18-26.
TEKST: REMCO SCHAEFERS
FOTO’S: IKE SPORTFOTOGRAFIE & WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO OPPERMACHTIG IN VOLENDAM
De verwachting was, dat het team van coach Nico Stet het opnieuw lastig zou krijgen tegen Volendam. Vaak zijn het stroeve wedstrijden tegen de formatie van voormalig VELO-trainer Zsigmond Makay. Maar dit keer was de ploeg uit Wateringen oppermachtig. Direct vanaf het begin werd de thuisclub met snel en mooi aanvalsspel overlopen. Bij de rust was het al 10-16 en de productie stopte bij de 19-31 eindstand.
Vooral verdedigend, met opnieuw een formidabel keepende Femke Erkens, was VELO in uitstekende vorm. Met de verder uitblinkende Kirsten van Steenbergen en de eveneens makkelijk scorende Carmen Riepe was VELO nauwelijks af te stoppen. Zij werden herhaaldelijk knap vrijgespeeld door spelbepalers Talisa van Bergen en Henegouwen en Angelique van Duijvenbode.
Bij 13-23 na tien minuten in de tweede helft was de partij al gespeeld. Dat bood coach Stet de gelegenheid om ook de jonkies Pieke van Ingen, Lotte Duijnisveld en Kim Schildmeijer de nodige speelminuten te geven.
Komend weekend is VELO vrij vanwege de EC-verplichtingen van Venlo. Die wedstrijd wordt ingehaald op dinsdag 23 januari om 20.30 uur in Wateringen.
Doelpunten: Carmen Riepe (11), Kirsten van Steenbergen (9), Talisa van Bergen en Henegouwen (4), Angelique van Duijvenbode (3), Michelle Huf (1), Lotte Duijnisveld (1), Pieke van Ingen (1) en Kim Schildmeijer (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
SUCCESVOLLE HERSTART COMPETITIE VOOR VENÉCO VELO
Het team van Nico Stet zette met 36-27 een prima uitslag neer tegen DSVD.
Een opgetogen stemming dus bij VENÉCO VELO, dat naast de overwinning óók nog een andere prettige mededeling kreeg. Stet (beste coach) en het eerste vrouwenteam (sterk debuut eredivisie plus Europa Cup deelname) zijn genomineerd voor de Westlandse sportprijzen, die donderdag 25 januari in Naaldwijk worden uitgereikt.
VELO legde vooral in de eerste helft tegen DSVD de basis voor de uiteindelijke overwinning. Het vloog uit de startblokken met een 3-0 voorsprong. Vooral ook in die fase was keepster Femke Erkens weer vrijwel niet te passeren. Ze zorgde voor een serie knappe reddingen, waardoor de ploeg uit Deurningen niet dichterbij kon komen. Via 7-4 en 13-7 vergrootte de thuisclub de voorsprong, waarbij een excellerende Angelique van Duijvenbode met mooie één tegen één acties fraaie doelpunten liet aantekenen. De 19-13 ruststand was al royaal, maar had nóg ruimer kunnen uitvallen.
Na het wisselen vervolgde VELO het goed spel en bouwde de voorspong verder uit. Slordig balverlies aan Wateringse zijde zorgde ervoor, dat DSVD terug in de wedstrijd kwam. Na een kwartier was het nog maar 24-21 en leek het toch nog spannend te worden. Onder leiding van de ervaren Talisa van Bergen en Henegouwen, de veel scorende Carmen Riepe en de sterk spelende Kirsten van Steenbergen lukte het VELO toch de marge op te voeren naar de 36-27 eindstand.
Doelpunten: Carmen Riepe (13), Angelique van Duijvenbode (8), Kirsten van Steenbergen (6), Talisa van Bergen en Henegouwen (3), Maud Schuit (3), Lotte Duijnisveld (2) en Michelle Huf (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: SYLVIA DE KLERK
Beste leden,
Nu we toe zijn aan de laatste weken van dit jaar, een jaar dat we als vereniging niet snel zullen vergeten, is het wellicht zinvol dit kort in herinnering te roepen.
Het bijzondere schuilt hem in de ups en downs die we als vereniging voor de kiezen krijgen. Het ene jaar zijn het de teleurstellingen die de boventoon voeren, het volgende jaar de successen. We moeten het maar nemen zoals het komt ook al stuur je als vereniging natuurlijk altijd op succes.
Het afgelopen jaar hebben we beslist niet te klagen over de sportieve prestaties van onze teams en zijn er weer vele kampioenen en bijna kampioenen geweest. Maar toch blijft het altijd een beetje vreemd om aan het einde van het kalenderjaar te memoreren omdat het een overlap van seizoenen is. Dat mag overigens “de pret niet drukken” want daarbij kunnen we stellen dat het de vereniging goed gaat. Niet onopgemerkt zijn de prestaties van ons eerste damesteam. Bij de thuiswedstrijden zit de hal steevast barstensvol met toeschouwers met daaronder ongelooflijk veel jeugdleden. Dat is bemoedigend, want zij zijn onze toekomstige helden.
Alles in de vereniging valt en staat met de inzet van de vrijwilligers die het mogelijk maken om de vereniging te laten zijn wat die nu is. Veel dank zijn we aan hen verschuldigd. Maar helaas zijn het er te weinig, te veel mensen hebben twee of meer taken. En dat maakt je als vereniging kwetsbaar.
Ik wil hier dan ook aandacht vragen voor de toekomstige invulling van de functies penningmeester en voorzitter.
Een punt van aandacht is de financiële positie van de club die constant onder grote druk staat. Het bestuur moet alle zeilen bijzetten om het ieder naar de zin te kunnen maken. En in dat kader worden er ook offers gevraagd en dat doen we, geloof me, met grote tegenzin. Door het succes van Dames 1 en de acties die door hen zijn ontketend vanwege de deelname aan Europese wedstrijden, heeft de vereniging onverwacht een positieve zet gekregen in financiële zin. Het is werkelijk ongekend wat het succes van de dames allemaal teweeg heeft gebracht in de vereniging. Dit alles smaakt naar meer, zouden we zeggen. Laten we in ieder geval de ingeslagen wegen niet verlaten maar die beter plaveien.
Rest mij nog jullie allen fijne kerstdagen en veilige jaarwisseling toe te wensen. En vooral een voorspoedig en gelukkig nieuw jaar.
Henk de Groot
Voorzitter
VENÉCO VELO HAD IN EINDHOVEN WEINIG MOEITE MET PSV
Al bij de rust (6-17) was het verschil gemaakt in Waterings voordeel. Het werd uiteindelijk 25-36 voor het team van coach Nico Stet.
De start van VELO was voortvarend en binnen tien minuten was het al 1-7 door sterk aanvalsspel en solide verdedigen. Via 3-14 (na twintig minuten) raasde de Westlandse trein door met de sterk spelende Carmen Riepe als stuwende kracht. Ook Angelique van Duijvenbode was opnieuw belangrijk bij het aanjagen van de ploeg.
De tweede helft was het geen wedstrijd meer en kon VELO wat zaken uitproberen en ging de druk een tikje van de ketel. Daardoor kon PSV iets van de ruime achterstand afknabbelen.
Al had de uitslag nog aanzienlijk groter kunnen zijn, toch heerste er tevredenheid vanwege de keurige afsluiting van het jaar met de vijfde plaats.
Doelpunten VENÉCO VELO: Carmen Riepe (13), Angelique van Duijvenbode (7), Kirsten van Steenbergen (7), Talisa van Bergen en Henegouwen (3), Michelle Huf (2), Lotte Duijnisveld (2), Melissa Dijkstra (1) en Kim Schildmeijer (1).
Stand top-5 (na 13 wedstrijden): Venlo 24, VOC 24, VZV 20, Quintus 18, VELO 15.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: WILMA ALLEBLAS PHOTOGRAPHY
VENÉCO VELO HERSTART COMPETITIE MET NEDERLAAG BIJ VOC
VENÉCO VELO herstartte de competitie na twee weken rust met een 30-19 nederlaag bij titelkandidaat VOC. Bij de rust was het in Amsterdam al 15-5. De ploeg uit Wateringen was niet bij machte om de tegenstander pijn te doen. VOC was een maat te groot en bovendien verkeerde VELO ook niet in goeden doen. Het haalde geen moment het normale niveau.
Na het wisselen ging het een stuk beter met het team van coach Nico Stet. Die tweede helft werd met ‘slechts’ 15-14 verloren. Maar de achterstand en ook het kwaliteitsverschil waren toch te groot om er nog een redelijke uitslag uit te halen.
Femke Erkens keepte een prima partij ondanks de hoge uitslag. Maud Schuit en Lexie Louwerens ontbraken nog vanwege blessures.
De doelpunten kwamen van: Carmen Riepe (6), Angelique van Duijvenbode (4), Kirsten van Steenbergen (3), Pieke van Ingen (3), Lotte Duijnisveld (1), Kim Schildmeijer (1) en Nikki Schildmeijer (1).
TEKST: AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: REMCO SCHAEFERS
VENÉCO VELO RELATIEF MAKKELIJKE AVOND TEGEN E&0
VENÉCO VELO had een relatief makkelijke avond met de 35-21 overwinning op het onderaan staande E&O. De aanloop was wat minder rustig met veel zieke speelsters en met Lexie Louwerens die op de training geblesseerd raakte aan haar enkel.
De thuisclub begon voortvarend en pakte al snel een 7-0 voorsprong met vlotte combinaties. Daarna zakte het wat in door veel afspeelfouten en dat bood E&O de gelegenheid terug te komen tot 12-8 na twintig minuten en tot 17-12 bij de rust. Een te geringe marge afgaande op de krachtsverhoudingen.
Ook na het wisselen bleef het spel van VENÉCO VELO te slordig en werden er veel open kansen gemist. Daarna werd er toch orde op zaken gesteld en kon het team van coach Nico Stet tien minuten voor het einde op 28-20 komen. De wedstrijd was gespeeld en VENÉCO VELO kon de partij rustig afmaken.
Ook de jeugdige talenten Pieke van Ingen en Nikki Schildmeijer kregen speeltijd en konden zo hun doelpuntje meepikken. Angelique van Duijvenbode was met haar 9 doelpunten en fraaie passeeracties de uitblinkster in de Wateringse ploeg.
Doelpunten: Carmen Riepe (13), Angelique van Duijvenbode (9), Kirsten van Steenbergen (6), Talisa van Bergen en Henegouwen (4), Pieke van Ingen (2) en Nikki Schildmeijer (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: IKE HENDRIKS
VENÉCO VELO ‘VOCHT’ TEGEN KWIEK SPANNENDE STRIJD UIT
VELO vocht in Raalte met Kwiek een spannende strijd uit die uiteindelijk via de 12-12 ruststand keurig eindigde in een 24-24 gelijkspel.Met dat resultaat konden beide partijen wel leven, al mocht de ploeg uit Wateringen er het meest tevreden mee zijn.
Vijf minuten voor tijd beschikte Kwiek nog over een voorsprong van drie doelpunten: 23-20. Die marge poetste VELO met keihard werken knap weg door sterk spel van de zieke Carmen Riepe. Twintig seconden voor het einde leek er bij 24-24 zelfs nog een overwinning in te zitten. Het doelpunt van Kirsten van Steenbergen viel echter net na het eindsignaal.
Al met al dus een eerlijke uitslag van een wedstrijd die in het eerste half uur niet goed was, maar na de rust voor veel spannende momenten zorgde.
Angelique van Duijvenbode was samen met keepster Femke Erkens uitblinkster in het team van coach Nico Stet.
Doelpunten VELO: Angelique van Duijvenbode (7), Carmen Riepe (4), Talisa van Bergen en Henegouwen (4), Michelle Huf (3), Kirsten van Steenbergen (2), Lexie Louwerens (2) en Maud Schuit (2).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: JOHAN WOLFF & SANDRA KOENS
VENÉCO VELO KNOKT ZICH IN SITTARD TEGEN V&L NAAR KNAPPE OVERWINNING
Bij de rust was het nog 18-16 voor de thuisclub uit Geleen. Coach Nico Stet moest het doen zonder keepster Femke Erkens, die ziek verstek moest laten gaan. Anne Koenraad en Demi van Manen kregen nu de kans en vervingen Erkens zeer verdienstelijk in het Wateringse doel.
Na een 6-5 achterstand kwam VELO beter in de wedstrijd en pakte mede door een aantal fraaie doelpunten van Angelique van Duijvenbode na twintig minuten een 9-12 voorsprong. In de laatste tien minuten voor de rust zakte de Westlandse ploeg wat terug, waardoor V&L bij de rust op 18-16 kwam.
Coach Stet pepte zijn speelsters in de kleedkamer flink op. Dat hielp, al was het spel nog niet echt geweldig. De wil om te winnen en de vechtlust zorgden er echter voor, dat de stand bij 24-24 weer gelijk werd getrokken. De uitblinkende Lexie Louwerens was daarbij heel belangrijk met een serie fraaie individuele acties vanuit de hoek en vanaf de cirkel.
De spanning was bij 28-29, tien minuten voor tijd, nog volop aanwezig. De routine van Talisa van Bergen en Henegouwen, die de ploeg op sleeptouw nam, en de schotkracht van Carmen Riepe gaven uiteindelijk de doorslag voor de vierde overwinning op een rij: 32-35.
Doelpunten VENÉCO VELO:
Carmen Riepe (10), Lexie Louwerens (7), Kirsten van Steenbergen (6), Angelique van Duijvenbode (5), Michelle Huf (3), Talisa van Bergen en Henegouwen (2), Lotte Duijnisveld (1) en Lynn Baggerman (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: ROB CREEMERS
VENÉCO VELO WINT OPNIEUW DE STRIJD OM DE HEGEMONIE VAN HET WESTLAND
QUINTUS TOONT PAS IN DE TWEEDE HELFT DE NOODZAKELIJKE FELHEID
VELO had de laatste wedstrijden aangetoond dat het de oude vorm weer te pakken heeft. En Quintus was bezig aan een uitstekende reeks met de derde plaats in de eredivisie. Dat beloofde dus veel voor de derby tussen de twee rivalen. Het werd een vlot schouwspel om naar te kijken met uiteindelijk toch VELO als overtuigende winnaar: 30-26.
Daar zag het aanvankelijk niet naar uit. Tot aan 9-9, na dertien minuten, leek de zusterstrijd zich te ontwikkelen tot een gelijk opgaand duel waarvan de winnaar niet te voorspellen viel. Totdat de thuisclub in die slotfase van het eerste half uur plotseling ontbrandde. Met een hoofdrol voor de sterk spelende routinier Talisa van Bergen en Henegouwen kwam Venéco/VELO op 13-9. Angelique van Duijvenbode, Maud Schuit en Carmen Riepe tekenden samen met haar voor de doelpunten. Met in die periode opnieuw voortreffelijk keeperswerk van Femke Erkens die tot twee keer toe een dubbele rebound uit haar doel ranselde. Zo bleef het team van coach Nico Stet dus knap overeind met bij de rust een comfortabele 19-13 voorsprong.
De doelpunten met aanspelen van Maud Schuit op Talisa van Bergen en Henegouwen uit een corner én de break van diezelfde Talisa op Kirsten van Steenbergen verdienden de schoonheidsprijs. Bij Quintus onderscheidde zich vooral Jill van den Berg, die trouwens toch een voortreffelijke wedstrijd speelde met veel razendsnelle break-outs.
GEEN VERVAL
Na het wisselen viel er geen verval te ontdekken in het spel van de ploeg uit Wateringen. Van Steenbergen, Riepe, Van Bergen en Henegouwen en Schuit bleven scoren. Judith van der Helm, Tess van der Knaap en de onvermoeibare Jill van den Berg stelden daar de doelpunten van Quintus tegenover.
Het verschil zat hem in de felheid waarmee de Heulse formatie van trainer/coach Rolf Schulte in de tweede helft partij gaf. Plotseling zat er veel meer gif in de speelsters en vooral in de dekking werd er keihard aangepakt. Coach Schulte na afloop: ,,Wij hebben terecht verloren, maar wat had het spannender kunnen zijn als we de eerste helft niet veel te lief waren geweest. Er was een groot verschil in attitude na de rust.”
Die fellere instelling zorgde ervoor, dat Quintus na 24-18, 26-20 en 28-22 toch nog wat goed kon maken van die achterstand. In de tussentijd haalde coach Stet zijn topkeepster Erkens nog even naar de kant om ook Anne Koenraad speeltijd te geven. Bij Quintus gebeurde dat óók door Lois van Ruijven in te wisselen voor Manon Onings.
SPELOPVATTING
Uiteindelijk veranderde dat niets aan de verdiende overwinning voor VELO. De spelopvatting bleef prima, hetgeen zich uitte in het fraai aanspelen van Angelique van Duijvenbode naar cirkelloopster Kirsten van Steenbergen. Die laatste reageerde ook steeds attent bij de rebounds aan de cirkel.
Femke Erkens, terug in het doel, kreeg vervolgens in de slotminuten haar ‘moment of fame’ door een strafworp te stoppen van de formidabele schutter Judith van der Helm.
Jill van den Berg (beste speelster bij Quintus) en Jara Datthijn (benutte wél de pingel) zorgden ervoor dat de 30-26 eindstand er toch nog heel behoorlijk uitzag.
WEDSTRIJDRAPPORT
Amusementswaarde (****): Vooral door het vlotte spel van beide ploegen was het een aantrekkelijke derby om naar te kijken. Veel inzet, strijdlust, mooie doelpunten en uiteraard, dat hoort nu eenmaal bij een derby, óók de nodige fouten.
Scheidsrechters (****): Dat het een snelle en boeiende partij werd, was ook in belangrijke mate te danken aan de soepele leiding van Carla van Dijk en Yvonne Wijtenburg. Zij beheersen de kunst om een wedstrijd, hoe beladen ook, volledig onder controle te houden. Daarbij laten ze het spel goed doorgaan met de voordeelregel en zijn nooit kinderachtig. Hulde voor dit koppel!
Doelpunten VENÉCO VELO: Talisa van Bergen en Henegouwen (7), Carmen Riepe (6), Kirsten van Steenbergen (5), Angelique van Duijvenbode (5), Maud Schuit (3), Lotte Duijnisveld (2), Lexie Louwerens (1) en Michelle Huf (1).
Doelpunten Quintus: Jill van den Berg (9), Jara Datthijn (5), Judith van der Helm (3), Tess van der Knaap (3), Esmee Verbeek (3), Mirthe de Jong (2) en Alyssa Schaap (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: IKE HENDRIKS
VELO EN QUINTUS STRIJDEN OM DE HEGEMONIE VAN DE GLAZEN STAD
WESTLANDSE DERBY MET EXTRA SENTIMENTEN ZORGT VOOR VEEL PUBLIEK
Sinds de opmars van VENÉCO VELO naar de eredivisie zijn de ontmoetingen met buurvrouw Quintus extra beladen. Tot vorig seizoen was het altijd de vereniging uit Kwintsheul die met landelijke finales en Europa Cupduels de aandacht op zich vestigde. Die mooie momenten zullen niet snel vergeten worden, maar inmiddels moet Quintus op eredivisieniveau VELO naast zich dulden. Zaterdag treffen de rivalen elkaar in Wateringen.
Een extra aspect vormt de overstap van een aantal speelsters vanuit Kwintsheul naar Wateringen, onder wie Angelique van Duijvenbode (28). Een ervaren kracht met veel spelinzicht, die door VELO-trainer Nico Stet met open armen werd ontvangen. De promotie naar de eredivisie was immers een prachtige stap omhoog, maar de nodige routine had zijn team hard nodig. Inmiddels is gebleken, dat Van Duijvenbode met haar bekeken spel een welkome versterking is.
Ze is tevreden over de prestaties tot nu toe, al staat VELO wat lager op de ranglijst dan vorig seizoen. ,,Maar”, is Van Duijvenbode realistisch, ,,dat is niet zo vreemd. We hadden een beetje een stroeve start, maar we kregen dan ook direct al de topploegen VOC en Venlo op het programma. Bovendien speelden we ook nog Europa Cup, een geweldige ervaring, maar we hebben een smalle selectie. Daardoor waren al die wedstrijden snel achter elkaar extra zwaar. Dat is nu voorbij en we merken direct al dat we weer met volle energie ons kunnen focussen op de competitie. De resultaten zijn dan ook gelukkig weer een stuk beter.”
SPECIALE ERVARING
Van Duijvenbode blikt nog even terug op het Europa Cup-avontuur met VELO. Zij was al het nodige gewend bij Quintus, maar heeft deze EC-deelname toch als speciaal ervaren. ,,Het was fantastisch. Voor VELO was het de eerste keer en je merkte aan alles en iedereen dat ze ongelofelijk trots waren. Ik heb die gekte rondom zo’n wedstrijd nog niet eerder meegemaakt. Vooral ook die thuiswedstrijd in zo’n volle hal met al die supporters, was geweldig. Dat zijn de leukste wedstrijden om te spelen.”
De combinatie werk en handballen is voor Angelique van Duijvenbode, die een relatie heeft met voormalig tophandballer van Aalsmeer Max de Maat, best zwaar. ,,Ik werk al bijna vanaf de start bij het modemerk Harper & Yve. Ik voel dat een beetje als een eigen merk en heb daar veel verantwoordelijkheden gekregen. Ook ben ik voor het werk veel naar het buitenland. Dan zijn de trainingen en wedstrijden toch wel zwaar. We hebben een smalle selectie en daardoor wordt er veel van iedereen gevraagd. Het is dan de hele week herstellen en de volgende zaterdag weer vol gas geven. Uitrusten is er eigenlijk niet bij.”
VEEL VERTROUWEN
Dat neemt niet weg dat Van Duijvenbode nog steeds met veel plezier de strijd aangaat. ,,We hebben een hecht team en veel lol met elkaar en dat maakt ons daarom ook zo sterk. Daarnaast hebben we vorig seizoen door de prima prestaties erg veel vertrouwen opgedaan en laten zien dat we goed kunnen handballen. Dát geeft veel energie om ook deze competitie weer een mooie plek te behalen.”
Met dus zaterdag eerst die beladen partij tegen concurrent Quintus. Na een moeizaam seizoen vorig jaar draait het team onder de nieuwe trainer/coach Rolf Schulte volop mee in de top van de eredivisie met een knappe derde plaats.
Van Duijvenbode weet dat de vlag er nu anders bijhangt. ,,Quintus doet het tot nu toe goed in de competitie met een jong, talentvol team. Dat is heel knap. Wij hebben meer ervaring en zijn meer gewend aan het spelen van dit soort wedstrijden onder druk.”
Waarna ze fijntjes nog even refereert aan vorig seizoen. ,,Toen hebben we twee keer gewonnen van Quintus en laten zien dat we de beter ploeg waren. Ik heb er dus alle vertrouwen in, dat we het zaterdag wéér kunnen laten zien met ons eigen publiek als grote steun.”
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO: PATRICK DOLKENS
SEW – VENECO VELO
Dames 1 heeft gisteravond een prachtige overwinning bij SEW gehaald, de nummer 3 van vorig jaar. Na nog wat slordigheidjes tijdens de 1e helft, hebben ze de wedstrijd in de 2e helft volledig naar zich toe getrokken.
Het duurde lang voordat de wedstrijd loskwam, na 4 minuten stond er nog een 0-0 op het scorebord. Nadat SEW een 2-0 voorsprong had gepakt, kwam VELO langszij door 2 knappe doelpunten van Angelique van Duijvenbode. En zo ging het eigenlijk een hele tijd. Na 2-3 VELO kwam vlak voor de rust voor de tweede keer op een puntje voorsprong, maar verder was het SEW steeds dat één of twee punten op voorsprong kwam, wat steeds weer gelijkgetrokken werd door VELO. We gingen ook met een 12-11 achterstand de rust in.
Door wat verdedigende slordigheden direct na de hervatting liep SEW voor het eerst zelfs uit naar een 3 punten voorsprong;16-13, maar ook dit werd even zo snel rechtgetrokken naar 16-16. En eigenlijk vanaf dat moment ging het beter lopen bij VELO. Er werden weer wat voorsprongetjes gepakt en na 19-19 werd er vervolgens utgelopen naar een voorsprong van 6 punten: 21-27. SEW herpakte zich nog enigszins, maar voor hen kwam het te laat, de overwinning voor onze dames was binnen: 25-28!
Carmen Riepe werd met 12 doelpunten door SEW uitgeroepen als beste speelster van VENÉCO VELO maar die gaf haar cadeau vrijwel direct af aan Femke Erkens, die weer een fantastische partij stond te keepen en waarschijnlijk op een reddingspercentage van minimaal 40% zat.
REMCO SCHAEFERS – VELO
FOTO: WILMA VAN STEENBERGEN
GEDREVEN VELO PAKT TWEE KOSTBARE PUNTEN TEGEN FEL VOLENDAM
De opluchting was groot bij de speelsters en staf van Venéco/VELO na de 32-26 overwinning op Kras/Volendam. Na een stroeve start van deze competitie liet het team van trainer/coach Nico Stet weer de sterke vorm zien van vorig seizoen. Met veel inzet, gedrevenheid en óók uitstekend handbal waren de punten dan ook dik verdiend.
De ploeg uit Wateringen speelde in deze inhaalwedstrijd als geheel een prima wedstrijd. Maar vooral keepster Femke Erkens, met een serie reddingen op cruciale momenten, en de trefzekere Carmen Riepe, met maar liefst 14 doelpunten, eisten een hoofdrol op.
Opvallend was vooral de werklust en het doorzettingsvermogen van de speelsters. Ondanks de felle tegenstand van Volendam, onder de technische leiding van voormalig VELO-trainer Zsigmond Makay, knokten de Westlandse speelsters zich steeds los van hun verdedigsters. Kirsten van Steenbergen was bijvoorbeeld aan de cirkel nauwelijks af te stoppen of het moest onreglementair zijn en dat leverde dan weer een strafworp op. En met die zevenmeters had vervolgens Carmen Riepe geen enkele moeite.
GEDREVEN
Ook Angelique van Duijvenbode speelde een gedreven partij met een aantal verwoestende schoten die via de paal of de lat haarscherp binnenvlogen. Lexie Louwerens, overgekomen van buurvrouw Quintus, toonde aan dat zij in veel opzichten een aanwinst is voor de club uit Wateringen. De linkshandige Michelle Huf liet zich met haar slimme spel ook nadrukkelijk gelden in de rechterhoek.
De thuisclub startte voortvarend en pakte binnen acht minuten al een 7-3 voorsprong. Toen het vervolgens bij 8-7 weer even spannend werd, demonstreerde Femke Erkens in het VELO-doel haar grote klasse met een aantal fraaie stops, waaronder een strafworp.
Toch kwam het fel strijdende Volendam bij 11-10 op voorsprong, die in belangrijke mate op naam van de snelle en balvaardige Sabrina van der Mast kon worden geschreven. De ex SEW- en VOC-speelster was met een serie breaks en fraaie doelpunten de gangmaker van de Oranje opponent.
KOSTBARE PUNTEN
Direct na de rust sloeg VELO de beslissende slag. Van 16-14 zorgden Carmen Riepe, Pieke van Ingen en Lexie Louwerens voor 19-14 binnen vijf minuten. Die marge werd nog verder uitgebouwd naar 21-15 en 22-16 en dat was eigenlijk het moment waarop het niet meer mis kon gaan voor coach Stet en zijn vrouwen. Volendam knokte zich nog terug tot 23-20, maar omdat de thuisclub vervolgens óók bleef scoren, kwam de overwinning niet meer in gevaar. Met de treffers van Riepe, Louwerens, Van Steenbergen en Huf pakte VELO via 30-24 met 32-26 de verdiende en tevens kostbare twee punten.
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (14), Kirsten van Steenbergen (5), Lexie Louwerens (4), Angelique van Duijvenbode (3), Michelle Huf (2), Talisa van Bergen en Henegouwen (2), Pieke van Ingen (1) en Lotte Duijnisveld (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
TROTS OVERHEERST BIJ VELO ONDANKS UITSCHAKELING IN EUROPA CUP
EEN DEBUUT VAN DE WATERINGSE CLUB OM NOOIT TE VERGETEN
De teleurstelling was niet eens zo groot bij de handbalsters van Venéco/Velo na afloop van de nederlaag tegen Ankara Yenimahalle BSK. Natuurlijk was er vooraf gehoopt, dat de nederlaag van ‘slechts’ vier doelpunten van vorige week kon worden goedgemaakt. Maar de terugwedstrijd in de eigen bomvolle VELO-hal werd eveneens een prooi voor de Turkse opponent: 26-31.
Was dat een schande? Nee, bepaald niet. De Turkse ploeg was beter en dan moet je als tegenstander het verlies incasseren. En dat deed VELO in alle opzichten. Binnen de lijnen deden de speelsters hun uiterste best, maar de absolute topvorm ontbrak. Buiten het speelveld leverde de club uit Wateringen wat de organisatie betreft wél een topprestatie. Ook daarvoor mogen al die onvermoeibare vrijwilligers met trots de schouderklopjes incasseren.
De schade uit het eerste duel bedroeg vier doelpunten (29-25) en dat is niet veel in het handbal. Dus overheerste in het Westlandse kamp de gedachte dat er in de eigen hal nog wel wat te halen viel. Een illusie, zo bleek al snel, en de ervaren coach Nico Stet had daar vooraf al voor gewaarschuwd.
Stet, gelouterd door de vele topwedstrijden bij Hellas, probeerde de euforie bij de supporters te temperen. ,,Die Turken hebben echt een sterke ploeg. Dat bleek vorige week al. Sommige supporters dachten dat we dat verschil thuis wel even zouden goedmaken. Maar ik weet uit ervaring, dat zoiets niet eenvoudig is. En dat bleek ook nu weer. Maar wat hebben we met z’n allen genoten van dit avontuur.”
SPANNING
Hij zag zijn discipelen aanvankelijk worstelen met de spanning. Niet zo vreemd, want voor de meeste speelsters was het Europese toneel een première. Te veel balverlies en vooral de nodige gemiste kansen hielden de Westlandse vrouwen de eerste helft steeds op achterstand. In plaats van die vier doelpunten te kunnen goedmaken, liep de schade juist steeds verder op.
VELO kon onverwacht toch weer beschikken over keepster Femke Erkens, die opmerkelijk snel was hersteld van haar enkelblessure. Zij stopte vooral ook in de tweede helft nogal wat schoten, maar kon het met een soms haperende defensie in haar eentje ook niet bolwerken.
Angelique van Duijvenbode, dé uitblinkster in de Westlandse ploeg, verwoordde het treffend. ,,Zij waren beter, feller en agressiever in de duels. Wij misten te veel kansen en leden te veel balverlies. Misschien te veel spanning. Dan kun je een wedstrijd op dit niveau niet winnen. Jammer, maar alles bij elkaar was het een geweldige ervaring, zowel de reis naar Turkije als vandaag bij ons”, vertelde de zesvoudig doelpuntenmaakster na afloop reëel.
Niemand hoefde zich bij VELO ook maar iets te verwijten. Toch was Carmen Riepe, de fameuze schutter van de thuisclub, niet tevreden over zichzelf. ,,Ik heb te weinig gescoord. De vijf pingels gingen wel goed, maar drie speldoelpunten is te weinig. Ik kwam maar niet los”, mopperde zij op zichzelf. Waarbij ze vergat, dat de Turkse coach Serdar Eler zijn huiswerk goed had gemaakt en Riepe scherp liet verdedigen.
Uit alles bleek, dat Ankara Yenimahalle over speelsters beschikte die dagelijks trainen en al veel vaker Europa Cup hebben gespeeld. Ze lieten zich niet gek maken door het geweldige thuispubliek van VELO en bleven onder alle omstandigheden koelbloedig in de afronding.
NIET GEGUND
Na de 13-17 ruststand leek er bij 22-23 nog een sprankje hoop dat de thuiswedstrijd in elk geval nog gewonnen kon worden. Dát zou de uitschakeling een tikkeltje verzachten. Maar zelfs dat was de fans niet gegund. Twee Westlandse speelsters werden snel na elkaar naar de strafbank gestuurd en drie strafworpen tegen VELO waren te veel van het goede. Met die buitenkansjes wist de geslepen Turkse ploeg wel raad. Die tik kwam de moegestreden thuisclub niet meer te boven.
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (8), Angelique van Duijvenbode (6), Kirsten van Steenbergen (5), Lexie Louwerens (2), Maud Schuit (2), Michelle Huf (1), Pieke van Ingen (1) en Talisa van Bergen en Henegouwen (1).Bij Ankara waren Elif Yaren Uzun met 8 en Hatice Özdemir met 7 doelpunten de beste schutters. Gülcan Tügel was als spelbepaalster de grote aanjager van de ploeg.
AD SPORT/PETER LOTMAN
LEXIE LOUWERENS: ‘VIER DOELPUNTEN GOEDMAKEN, MOET LUKKEN’
VELO BEGINT VOL OPTIMISME AAN DE RETURN IN DE EUROPA CUP TEGEN ANKARA
Venéco/VELO moet zaterdag (19.00 uur, Wateringen) vier doelpunten verschil goedmaken om de volgende ronde van het Europa Cup toernooi te kunnen bereiken. De 29-25 nederlaag in Ankara lijkt niet onoverkomelijk. Sterker nog: nieuweling Lexie Louwerens (24) is ervan overtuigd dat het gaat lukken. ,,We kunnen ze echt wel pakken.”
De rappe hoekspeelster bulkt met haar teamgenoten van het vertrouwen als het gaat om de kansen zaterdag tegen het Turkse Ankara Yenimahalle BSK. Louwerens optimistisch: ,,Het was in de uitwedstrijd ook zeker niet onmogelijk om te winnen. Het kwartje viel alleen vaak net de verkeerde kant op. Als wij zaterdag op ons best zijn en allemaal honderd procent geven, kunnen we ze gewoon pakken. Het helpt ook mee, dat we nu niet zo’n lange reis achter de rug hebben en alle steun van de supporters krijgen in onze eigen volle sporthal.” De ervaren Louwerens kwam begin dit seizoen over van streekgenoot Quintus. Een welkome versterking voor coach Nico Stet, die de op eredivisieniveau gelouterde handbalster goed kan gebruiken. ,,In de negentien jaar dat ik handbal”, legt ze uit, ,,heb ik nog nooit bij een andere club gespeeld. Ik vind het belangrijk om verschillende ervaringen mee te maken. Dat is ook goed voor mijn ontwikkeling. Daarom heb ik die stap genomen.”
ROERIGE TIJD
Haar vertrek was een aderlating voor Quintus. ,,Ik ben om verschillende redenen weg gegaan”, vertelt ze. ,,Het team was erg jong en ik wil juist nog graag dingen leren. Afgelopen seizoen was een roerige tijd bij Quintus, waardoor mijn plezier steeds minder is geworden. Door de hoeveelheid tijd die je erin steekt, wil je wél dat de prestaties en het plezier optimaal zijn. Dat was minder geworden.”
Lexie Louwerens heeft al snel het verschil tussen de beide clubs ontdekt. ,,Bij VELO is het allemaal nieuw. Quintus speelt al tientallen jaren in de eredivisie en ook in de Europa Cup. Daardoor is het allemaal meer normaal geworden. Bij VELO zit het elke thuiswedstrijd helemaal vol en dat was bij Quintus helaas niet meer het geval. Ook nu met de Europa Cup naar Ankara waren er veel supporters mee en voor de thuiswedstrijd waren alle kaarten heel snel uitverkocht. Dat is geweldig om mee te maken. Ik ben zelf een speelster die onwijs veel energie krijgt door het vele publiek.”
Het bevalt haar erg goed bij VELO, zegt ze enthousiast. ,,Ik ben met open armen ontvangen door alle meiden en het is ook buiten het handballen om onwijs gezellig. De trip naar Ankara was heel gaaf. Ik was van tevoren wel een beetje zenuwachtig, omdat ik toch nieuw ben in een hechte groep. Maar het was geweldig en ik heb genoten.”
LASTIG VOORSPELLEN
Hoe de kansen voor VELO dit seizoen in de competitie liggen, vindt Louwerens lastig te voorspellen. ,,Er zit veel talent in de groep met een goede combinatie van jonge meiden en ervaren speelsters. De druk moet alleen niet te hoog worden, omdat het ten koste kan gaan van de prestaties. Ik heb veel vertrouwen in dit team en verwacht dat wij een goede kans maken om weer hoog te eindigen dit seizoen.”Maar eerst dus zaterdag in een ongetwijfeld kolkende VELO-hal de terugwedstrijd tegen Ankara. ,,Ik heb daar zó ongelofelijk veel zin in. We willen gewoon die volgende ronde halen. Vier doelpunten is in het handbal niet veel. Dus dat móét lukken…”
AD SPORT/PETER LOTMAN
VELO ZET WATERINGEN OP EUROPESE HANDBALKAART
EEN INTERNATIONAAL DEBUUT IN TURKIJE OM NOOIT TE VERGETEN
De handbalsters van Venéco/VELO debuteerden in de Europa Cup tegen het Turkse Ankara Yenimahalle BSK. Ondanks de 29-25 nederlaag werd het voor de speelsters en fans een belevenis om nooit te vergeten. Uitblinkster Carmen Riepe: ,,Die vier verschil maken we thuis goed.”
Carmen Riepe (31) beleefde haar eerste optreden in de EC al bijna tien jaar geleden met streekgenoot Quintus. Met de Heulse rivaal kwam zij destijds uit tegen Galaytchanka uit de Oekraïne. ,,Dat was toen al een geweldige ervaring. De sfeer en het mogen handballen voor zo veel publiek was fantastisch. En nu in Ankara was het nóg meer genieten. Van de wedstrijd, van het samen op stap gaan en alles eromheen. Ik had niet verwacht, dat ik zo’n spektakel nog eens zou meemaken.”
Voor Michelle Huf (29) was het eerste duel op het Europese toneel allemaal nieuw. ,,Ik heb ervan genoten”, vertelt ze ondanks het verlies. ,,De reis er naar toe, al om half zes ‘s ochtends met de bus naar Brussel en vandaar vliegen naar Turkije. Ook bizar hoeveel supporters er met ons meegingen. Het leek wel een privéjet. Wel een beetje medelijden met de medepassagiers in zo’n kippenhok. Ook vanwege de zeventien zakken snoep die elke minuut rondgingen. Verder nog turbulentie en dat was niet lekker voor ons. Ik moest na de landing nog een tijdje bijkomen. We waren gesloopt na een reis van tien uur.”
PSYCHOLOGISCHE OORLOGSVOERING
Op zaterdag zou trainer Nico Stet zijn voorbereidende training houden. Huf lachend: ,,Maar die kon niet doorgaan. Het gerucht gaat, dat het sabotage was van de Turken. Dat hoort er blijkbaar allemaal bij. Psychologische oorlogsvoering.”Door veel tijdstraffen en strafworpen verliep de wedstrijd moeizaam. ,,Maar”, zegt Huf hoopvol, ,,we hebben de uitslag tijdens de wedstrijd zo klein mogelijk gehouden en houden er dus een positief gevoel aan over. Ondanks de nederlaag hebben we de avond geweldig afgesloten in een bar midden in Ankara met alle supporters. De boel op zijn kop gezet, zodat wij dus de derde helft in elk geval hebben gewonnen…”
Het is mooi, dat een club als VELO uit een Westlands dorpje zó veel indruk kan maken in het buitenland. Dat is op zich al een prestatie om trots op te zijn. En dat zijn ze dan ook bij de Multi-sportvereniging én in Wateringen waar met enthousiasme wordt meegeleefd. Steeds een volle sporthal bij de thuiswedstrijden en dat zal zaterdag bij de terugwedstrijd in de VELO-hal niet anders zijn. Binnen twee uur volledig uitverkocht, afgeladen vol en een uitzinnige supportersschare om de idolen te ondersteunen.
GESCHIEDENIS GESCHREVEN
Dan maakt het eigenlijk niet eens zo veel uit dat het eerste duel verloren ging. De teleurstelling werd snel weggespoeld, omdat de Westlanders zich realiseerden dat er geschiedenis was geschreven. Geen overwinning, waarop vooraf was gehoopt. Zaterdag moet het dan wél gebeuren. Voor eigen publiek willen de adepten van coach Stet vlammen.
Riepe optimistisch: ,,Dat kan echt wel lukken. We kunnen beter dan we in Ankara hebben laten zien. We gaan onze fans thuis verrassen. Die vier verschil maken we goed.”Mocht het inderdaad lukken de volgende ronde te bereiken, dan schrijft VELO helemaal historie. En dan staat het handbalgekke Wateringen helemaal op zijn kop.
Eindstand 29-25 (rust 15-14). Doelpunten VELO: Carmen Riepe (9), Maud Schuit (7), Kirsten van Steenbergen (3), Angelique van Duijvenbode (2), Michelle Huf (1), Lexie Louwerens (1), Talisa van Bergen en Henegouwen (1) en Lotte Duijnisveld (1).
Bij Ankara waren Elif Yaren Uzun (8), Gulcan Tugel (6) en Seda Nur Celik (6) de topschutters.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Supporters van VELO maken gouden tijden mee.
Opnieuw kan er een uniek hoofdstuk worden bijgeschreven in de toch al rijke historie van handbalvereniging VELO. De twee Europa Cupduels, zaterdag in Turkije en volgende week in Wateringen, vormen een mijlpaal voor de speelsters én de supporters.
Morgen stappen zij met het team, de staf en nog een stel enthousiastelingen van de ‘harde kern’ om vijf uur ’s morgens in de touringcar naar vliegveld Brussels Airport. Vandaar vertrekt het bonte gezelschap naar Ankara om zaterdag in de namiddag voor het eerst in de geschiedenis hun favorieten Europees in actie te kunnen zien. Je moet wel heel erg gek zijn op je ‘cluppie’ om dat er allemaal voor over te hebben.
Wim Riepe, altijd uitgedost in zijn speciale VELO-outfit, moet erom lachen. ,,Mijn vrouw noemt mij de dorpsgek. Maar tuurlijk gaan we mee. Het is toch bijzonder om de ploeg te kunnen aanmoedigen. Het is de eerste Europese uitwedstrijd met VELO die we meemaken. Die support hebben de meiden hard nodig. Bovendien zijn het voor ons een paar hartstikke leuke dagen”, zegt de voormalig voetbalkeeper van HMSH.
Riepe is de vader van eerste teamspeelster Carmen en de schoonvader van Michelle Huf, ook basisspeelster van het zo sterk presterende VELO. ,,Extra reden”, glundert paps, ,,om die speelsters in actie te zien. Carmen handbalt al zo lang en dit is voor haar ook een hoogtepunt, net als voor ons. Dan is het toch mooi om dat samen te beleven. En dan maakt winnen of verliezen eigenlijk niet uit.”
Ook Remco Schaefers is zo’n fanatieke supporter die voor geen goud het Europese optreden van zijn favoriete club wil missen. Zijn vrouw, die ook meereist, is scheidsrechter bij VELO en zijn dochter van veertien speelt in de jeugd. Hij verheugt zich al op het verblijf in Ankara en de tweestrijd in de ongetwijfeld luidruchtige sporthal. ,,Het zal daar een kabaal zijn, verwacht ik, zoals altijd met sportwedstrijden in Turkije. Prachtig om zo’n gekkenhuis mee te maken. Wij zullen er niet bovenuit komen, maar we zullen flink van ons laten horen. En verder is het super om daar een paar dagen samen met het team te verblijven.”
Wat ze tijdens de vrije uurtjes gaan uitspoken, weten ze nog niet. Cultuur snuiven, kerken en oude gebouwen bezoeken? ,,Nou”, schatert Riepe nu al bij die gedachte, ,,ik denk eerder naar de buikdanseressen in een Turkse nachtclub. Dan kunnen we daar de boel op stelten zetten. Al wordt dan misschien moeilijk, omdat mijn vrouw ook meegaat…”
En zo duurt het sprookje van de handbalsters van VELO voort. Na het glorieuze debuutseizoen waarin zij direct al als vierde eindigden, wachten nu de duels in de eerste ronde van de Europa Cup tegen Ankara Yenimahalle BSK.
Schaefers: ,,We hadden nooit verwacht, dat we als eerstejaars in de eredivisie al Europa in zouden gaan. Dat is uitzonderlijk. We zetten de handbalwereld met deze prestatie op zijn kop. Bij elke thuiswedstrijd is het afgeladen vol, mede dankzij de donaties van de entreegelden door sponsor Venéco. Voor de Europa Cup waren de kaarten in recordtijd uitverkocht.”
VELO komt zaterdagmiddag om vijf uur Turkse tijd (vier uur in Nederland) in actie in de sportarena van Ankara. Volgende week zaterdag, 30 september, staat de terugwedstrijd in Wateringen om 19.00 uur.
AD SPORT/PETER LOTMAN
VELO had de pech dat keepster Femke Erkens vlak voor de wedstrijd tijdens de warming-up op een bal ging staan en daardoor een enkelblessure opliep. Zij werd overigens prima vervangen door Caithlin Angevaare.
Het team van coach Nico Stet won na de 17-13 ruststand met 30-27 en pakte zo twee belangrijke punten. De eerste twintig minuten kwam PSV op voorsprong (9-11). De laatste tien minuten van de eerste helft waren duidelijk voor de thuisclub met de makkelijk scorende Carmen Riepe en Angelique van Duijvenbode.
In de tweede helft bleef de tegenstander uit Eindhoven lang bij tot 24-22, met nog tien minuten op de klok. In de spannende slotfase gaf de ervaring van VELO de doorslag en kon de 30-27 overwinning worden binnengesleept.
Doelpunten: Carmen Riepe (11), Angelique van Duijvenbode (7), Kirsten van Steenbergen (4), Talisa van Bergen en Henegouwen (4), Kim Schildmeijer (1), Lexie Louwerens (1), Michelle Huf (1) en Lotte Duijnisveld (1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: Wilma van Steenbergen & Frank van der Leer (SPORTSNAP)
De verwachtingen voorafgaande aan VELO-VOC waren hoog gespannen. Té hoog wellicht, want de landskampioen won na een overtuigende tweede helft met 22-32. Bij de rust waren de beide partijen met 12-12 nog in evenwicht.
Die hoge verwachtingen worden vooral veroorzaakt door de buitenwacht, die de ploeg van coach Nico Stet na het glorieuze seizoen in feite te hoog op het paard tilt, vindt ook de technische staf. VELO speelt prima handbal, maar je mag niet verwachten, dat ze dan ook maar ‘eventjes’ resultaten behalen tegen de topploegen. Daarvoor moet er nog veel arbeid worden verricht. De ervaren Stet weet dat als geen ander.
De bij VELO debuterende Lexie Louwerens (ex Quintus) speelde zeer verdienstelijk met een serie doelpunten uit de linkerhoek en de break. Ook Michelle Huf was met drie treffers en fraaie individuele acties vanuit de andere hoek op dreef. In de tweede helft was VOC de bovenliggende partij met de uitblinkende Jette van Ingen (5x raak). Een aantal, door VELO sterk aangevochten, tijdstraffen deed vervolgens de thuisclub de das om. Met nog slechts vier speelsters binnen de lijnen was het voor VOC niet moeilijk de stand op te voeren van 16-18 naar 16-21. Daarmee was de partij gespeeld.
Doelpunten VELO: Carmen Riepe (5), Kirsten van Steenbergen (4), Michelle Huf (3), Lexie Louwerens (3), Kim Schildmeijer (2), Talisa van Bergen en Henegouwen, Angelique van Duijvenbode, Maud Schuit, Quincy Fani en Pieke van Ingen (allen 1).
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: IKE HENDRIKS kijk voor meer foto’s op Sportsnap.nl
VELO is winnaar geworden van de eerste editie van het eigen toernooi om de VENÉCO Cup. Het team van coach Nico Stet deelde de punten met PSV (24-24) en won afgetekend met 26-14 van DSVD. PSV versloeg de ploeg uit Deurningen met 30-28 en dat was voldoende voor VELO om op doelsaldo de beker in ontvangst te mogen nemen.
De organisatie incasseerde op de wedstrijddag een flinke tegenvaller, omdat Kwiek Raalte op het laatste moment afbelde. Na veel improviseren lukte het toch om met een drieluik het publiek te vermaken. Hoofddoel was de voorbereiding op de competitie, die zaterdag begint met de thuiswedstrijd tegen landskampioen VOC.
Zaterdag waren er veel activiteiten voor de jeugd met onder meer een clinic vanaf de kabouters tot en met de D-jeugd. Met handtekeningenacties en foto’s met de selectie. Vrijdagavond een feestelijk galadiner met dans en zang in restaurant Luden waarvoor een tafel kon worden gekocht. Dit alles om geld te genereren voor de deelname aan de Europa Cup volgende maand. VELO heeft dankzij Venéco, die al tien jaar sponsor is, een speciaal EC-shirt met nieuw logo ontworpen voor die historische Europese deelname.
OVERTUIGEND
Tegen PSV kwam VELO met 14-20 op achterstand, maar repareerde dat bijtijds naar het gelijkspel: 24-24. Carmen Riepe (5), Kirsten van Steenbergen (5), Talisa Groen (4), Michelle Huf (3) en Maud Schuit (3) zorgden voor het grootste deel van de productie.
Tegen DSVD was VELO duidelijk de betere ploeg. Er moest met drie doelpunten verschil worden gewonnen om de Cup te bemachtigen, maar het werd uiteindelijk overtuigend 26-14. Kirsten van Steenbergen (6), Lotte Duijnisveld (5), Carmen Riepe (4) en Quincy Fani (4) waren dit keer de beste schutters.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: Ike Hendriks en Wilma van Steenbergen
SUCCESVOL DRIELUIK VAN VELO IN AANLOOP NAAR COMPETITIE
De handbalsters van Venéco/VELO hebben het drieluik met MHV’81 en Fortissimo met succes afgewerkt. Tegen Fortissimo boekte het team van trainer/coach Nico Stet een 31-28 overwinning na de 19-11 ruststand. MHV was getuige de 32-13 eindstand (rust 18-7) niet opgewassen tegen het snelle spel van de Wateringse gastvrouwen.
Tegen Fortissimo was het binnen tien minuten 6-1 door fraaie doelpunten van Carmen Riepe en Maud Schuit. In totaal kwamen zij tot respectievelijk zes en vijf treffers. Ook Michelle Huf was met vier doelpunten uit even zovele schoten prima op dreef. Na het wisselen (19-11) zakte het tempo wat weg bij VELO en werden de afspraken minder goed nagekomen. Daardoor kon Fortissimo, met de uitblinkende Amy Oostveen, steeds dichterbij komen. Met nog vijf minuten op de klok was het verschil teruggebracht tot 29-28. In de slotfase herpakte VELO zich, waardoor toch nog de 31-28 overwinning kon worden binnengehaald.
Naast Riepe en Schuit waren ook Kim Schildmeijer, Angelique van Duijvenbode en Kirsten van Steenbergem (allen viermaal raak) trefzeker.
OVERTUIGEND
Uitblinker in het overtuigend gewonnen duel met MHV was Lotte Duijnisveld met acht doelpunten. Bij de rust was het al 18-7 voor VELO, dat zich herpakte na de moeizame tweede helft tegen Fortissimo. De verdediging werkte weer prima en in de aanval werd met een hoger tempo gespeeld. Direct in het begin van de tweede helft werd het al snel 23-8 door vlotte combinaties en was het over en uit bij MHV.
Met Duijnisveld (acht) leverden ook Riepe (vijf), Van Duijvenbode (vier), Schuit en Louwerens (beiden drie) hun aandeel in de productie.
Lexie Louwerens maakte na haar overstap van Quintus haar officiële debuut voor VELO.
Komende zaterdag 26 augustus staat de Wateringse club in het teken van de eerste editie om de VENÉCO/Cup met deelname uit de eredivisie van competitiegenoten PSV, DSVD en Kwiek. De eerste wedstrijd speelt VELO om 19.00 uur tegen PSV. Daarna spelen Kwiek en DSVD tegen elkaar en om 20.30 uur is de finale. Verder zijn er die middag diverse activiteiten voor de jeugd met onder meer een clinic begeleid door de speelsters van het eerste team.
AD SPORT/PETER LOTMAN
Venéco/VELO heeft een succesvol trainingskamp achter de rug in het Duitse Effeld. Het team van coach Nico Stet won met 32-26 (rust 19-18) van TV Aldekerk 07. Carmen Riepe was met elf doelpunten uitblinkster. Kim Schildmeijer maakte haar officieuze debuut en scoorde drie keer. In de slotfase gaf een aantal sterke acties van de jarige Michelle Huf bij 28-26 de doorslag. Quincy Fani was weer terug in de selectie nadat zij eerder besloot te stoppen.
Tegen bekerwinnaar Handbal Venlo bleef VELO door de sterk spelende Kirsten van Steenbergen (zeven doelpunten) en Angelique van Duijvenbode (zes) lang op gelijke hoogte. De 20-16 voorsprong moest echter in de slotfase alsnog uit handen worden gegeven: 25-28.
Tegen Sint Truiden, de kampioen van België, speelde de ploeg uit Wateringen een prima partij met de 30-21 overwinning als beloning. Riepe (7), Van Steenbergen, Van Duijvenbode en Schuit (allen driemaal) waren de beste schutters.
,,Zeer geslaagd trainingskamp met goede resultaten. Prima voor de teambuilding en een sterk uitgangspunt voor de competitie”, aldus de tevreden technische leiding.
AD SPORT/PETER LOTMAN
FOTO’S: CARSTEN WULF
INSTA. :@fl_oto
